Japekoppie:
Ik had natuurlijk, na dat bewaken van het kookproces enzo, verwacht aan de dis genodigd te worden, maar dat viel zwaar tegen. Nee, men vroeg mij niet. Peettante was gekomen en er werd voor twee gedekt. Dus geen stoel en bordje voor mij dus, nee.
Stijlloos inderdaad. Dus toen mijn mens even haar stoel verliet, ben ik daar demonstratief op gaan liggen. Maar ik werd er afgegooid. Wist ik van tevoren ja, dat ik een duw zou krijgen. Maar zo gauw zijn ze natuurlijk niet van me af, heh?
Kijk, die soep hoefde ik echt niet. Nee, veel te vegetarisch, zal ik maar zeggen. Maar een stukje spek of kaas, al was het maar een fliebertje, dat had ik toch wel verdiend, vond ik. Na al dat werk in de keuken bedoel ik, ja.
Mijn moeder toonde ogenschijnlijk nauwelijks interesse. Zij zat bij het poezenloket en hield zogenaamd de straat in de gaten. Ja, ik zag haar best wel af en toe in de richting van de tafel kijken!
De Boez lag te slapen. Boven ja, dus hij was helemaal uit beeld, zal ik maar zeggen.
Wel, ik was dus op de grond geduwd en ben toen een beetje gaan klieren.
Dat klieren hoort erbij ja, bij mijn imago inderdaad. Als je dat niet doet, bereik je ook niks. Nee, want als ze lekker zitten te smikkelen, vergeten ze dat er nog meer huisgenoten zijn die aandacht verdienen. Zoals mijzelf, ja.
Ja, je weet wel: beetje piepen en klagen, rondjes draaien om de benen en af en toe even tegen de armen aan tikken. Ja, om ze te laten weten dat ik er was en dat ik ook mijn rechten had. Ja, ik kan behoorlijk irritant zijn, als er wat te halen valt.
Dat had succes ja. Ik kreeg dus fliebertjes kaas. Ja, mijn moeder (T. Troy - red.) ook, maar die moest haar fliebertjes in de vensterbank krijgen. Nee, zij blijft daar altijd zitten en verwacht haar deel voor haar snuit. Nee, ze zet daar geen stapje extra voor. Alleen bij haring of een andere delicatesse komt ze van de vensterbank af, ja. Maar er was dus geen haring vandaag. Nee, die hadden we de dag daarvoor al gehad. Ook fliebertjes ja.
Nee, die fliebertjes kaas zetten geen zoden aan de dijk. En omdat ik wat draaierig werd van die rondjes om de benen en tafelpoten, ben ik tenslotte maar aangeschoven. Ja, er was nog een stoel vrij dus. En vanaf zo'n stoel heb je ook een beter overzicht over de tafel, dat klopt.
De aanhouder wint inderdaad. Nee, ik word zelden teleurgesteld. Maar meer dat die fliebertjes kaas zat er echter niet in. Geen beste avond, nee.
Ja, ik werd een paar keer terecht gewezen. Werd te brutaal dus. Ach, af en toe speel ik het spel maar mee....
Ik heb me toen dus wel even een tijdje laag gehouden. Ja, ze wilden rustig kunnen eten en dat snap ik wel. Nee, ik word ook niet graag gestoord tijdens mijn maaltijden.
Als afsluiting kreeg ik nog 1 fliebertje kaas. Toen gingen ze afruimen en koffie drinken. Nee, op zo'n moment taai ik af.
Maar ik geloof dat ze mijn soep wel lekker vonden. Ja, daar ging het tenslotte om heh? En eigenlijk was het ook best wel gezellig ja.
2 opmerkingen:
Haring, kaas: volgens mij komen jullie daar niets tekort, al zijn het maar fliebertjes.
Wat een ontroerende foto van Japekop die zijn poot likt !
Een reactie posten