Op bezoek bij Minspin (4)

In de (hele grote!) tuin van Minspin is een hoop te zien. Niet dat de Spinner daar oog voor heeft want hij heeft het tenslotte veel te druk met het in de gaten houden van de buurhaarfabrieken!
Maar wij gingen op ontdekkingstocht en kwamen onder andere deze baardmans tegen. Nee, wij hebben niet op hem gereden, al was hij allervriendelijkst naar ons toe en had hij veel belangstelling voor onze camera.



En de "Snoeperkes" zorgden voor een sprookjessfeer! Deze keramieke mannekes zorgen er trouwens ook voor dat de luizen uit uw planten worden opgegeten. Hoe dat gaat?
Wel, in de jassen van zo'n Snoeperke stopt u een bosje hooi, en dan zet u het gevulde Snoeperke op een ijzeren staaf vlakbij een plant met luizen. Na een poosje komen er oorwurmen op het Snoeperke af en die kruipen in het broeierige bosje hooi. 's Nachts krijgen de oorwurmen honger, kruipen uit het hooi en gaan lekker smikkelen van de luizen in uw plant!
Natuurlijk hebben wij een paar van die Snoeperkes meegenomen voor bij onze Hortensia's!



Nog meer Kunst in de tuin!

En in het Atelier vonden wij deze bijzondere poezen! De middelste staat inmiddels bij mevrouw Katblad op de redactie en de Boez heeft al op zijn snorharen staan kauwen!

Wel, Minspin geeft niet zoveel om Kunst. En als hij moe is van het bespieden van de buurkatten, gaat hij uitrusten op zijn eigen kussentje in de huiskamer.

Nee, Minspin was het bezoek uit Leiden eigenlijk wel zat geworden (al die onrust in huis, heh?) dus het was tijd voor ons om te gaan. Tot ziens Minspin de Spinner, het ga je goed! Misschien horen we nog eens wat van je? Vast wel! En succes met de buurjongens heh? Hou je taai en zet 'm op!

Meer keramieke katten vindt u op:

http://www.aniscats.blogspot.com/

Mijn allerbeste vriendje.

De Boez:
Ik vind het niet leuk hier, zonder mijn vriendje. Oscar ja. Nee, ik heb hem de hele dag nog niet gezien. Daarom loop ik ook steeds te jengelen, dat klopt. En nou ben ik dus wel met jou meegegaan, maar ik vind er niks an. Ja, en er rijden ook heel veel wielhuizen steeds maar langs, en die maken me bang. Als ik met Os hier in de Kruidentuin ben, ben ik ook heus wel bang voor het lawaai, maar als hij er niet bij is ben ik nog banger. Ja. Nee, ik ben niet zo'n held. Vind je dat erg? Ben ik daardoor minder lief? Oh, je vindt me zo aandoenlijk? Is dat hetzelfde als lief? En je vind het eigenlijk wel goed dat ik bang ben voor wielhuizen? Ja, dan blijf ik tenminste uit de buurt van de gevaarlijke weg, heh? Ja.......
Zullen we naar huis gaan?



Daar gaat weer zo'n grote. Een zware ja, met een hoop herrie. Voel je de grond ook trillen? Ja, ik blijf hier wel zitten tot jij zegt dat we weer naar huis gaan.
Gaan we?



Zo! Hoor je dat? Een paar achterelkaar heh? Niet leuk, nee. En wordt dat alleen maar erger als ze de tram gaan doen door de stad? Dan wil ik niet dat die tram er komt. Nee, er is al genoeg lawaai hier. Als er nog meer herrie komt, zul je mij niet meer zien in de Kruidentuin en dan loop ik dus geen rondjes meer. Verhuizen? Hoe kom je daarbij? Dan zie ik Os nooit meer, en Os is mijn beste vriendje!
Gaan we?



Ja, ik wil graag weer terug naar de Katbladstraat. Om Os te zoeken inderdaad. Ja, ik kan natuurlijk ook met Cera spelen, maar dat heb ik daarstraks al gedaan en nu ligt Cera te slapen op bed. Waar zou Os nou zitten? Je zag hem vanochtend op zijn dak? Nee, dan kan hij niet naar mij toekomen, heh? Misschien is hij nu wel van dat dak af en dan kan ik met hem gaan spelen. Ja, Os is mijn allerbeste vriendje en als hij niet op straat is, ben ik een beetje verdrietig.
Gaan we nou?

Het gaat wel weer......

Japekoppie:
Ja, het gaat wel weer, dank u. Nee, ik werk nog geen hele dagen maar halve. Nog wat last van mijn poot inderdaad, en daar ik in de eerste plaats Verkenner A ben, mag ik die niet overbelasten. Een beetje ontzien ja. Ach, zoiets moet slijten heh? De pijn dan heh?, niet de poot zelf natuurlijk. Ja, het was mijn eigen schuld dat klopt, maar aan de andere kant dient wel het dak bewaakt te worden en ons raam moet beschermd worden tegen indringers, en als niemand anders dat doet, moet ik die klus klaren, heh? Nee, mijn moeder slaat geen deuk in een gekookt visje meer en van die Boez kun je nog niets verwachten. Te jong nog inderdaad. En te lui, ja.
Wel, ik maakte een flinke schuiver daar op dat dak. Ja, ik had geen grip en toen gleed mijn linker achterpoot onder mij vandaan. En ik moest zo blijven zitten, anders had Simba me gegrepen. Nee, je kunt je niet zomaar omdraaien als je de vijand in de ogen kijkt, dat is vragen om moeilijkheden. Resultaat is wel een verrekte spier ja. In de lies inderdaad.



Maar goed, na een paar dagen rust moet je toch weer aan de slag heh? Niet alleen voor het Katblad, maar ook uiteraard om je markeringspunten bij te werken, anders ben je straks een vreemde in je eigen straat. Ja, je zou ze de kost moeten geven die zitten te azen op mijn positie en op mijn territorium! Vandaar dus dat ik echt vandaag er weer uit moest om de puntjes op de i te zetten. En toevallig is het ook nog zo dat er een vreemd mens door ons huis loopt met het zuigmonster, dus een reden temeer voor een korte markeringsronde, ja.



Is ze al weg? Dat mens? Nee dus. Wel, met mijn rondje ben ik nou wel klaar, en mijn poot heeft bovendien ook wel genoeg beweging gehad voor zo'n eerste keer na mijn ziekteverlof.
Maar ze is er nog dus? Wat moet ik dan nu? Nee, een tweede rondje begin ik niet aan.
Ik vind dat het hier slecht geregeld is. Op de redactie ja. Nee, de zorg is onder de maat, dat is een ding dat zeker is. Kun je haar niet wegsturen, dat mens? Echt niet?
Nou daar sta ik dan, heh? Kan niet eens mijn eigen huis in! Tjongejonge......

Kip vermist!

Natuurlijk moet ook de Hoftuin regelmatig worden geinspecteerd door onze verslaggevers. Onze hoofdverslaggever moest helaas verstek laten gaan; Japekop was nog steeds met ziekteverlof.
Wel, de bolletjes stonden er mooi bij. Voor onze Belgie-trip was bijna alles nog in knop! Kun je nagaan wat een paar mooie dagen kunnen doen in de natuur!



De drie (leerling-)verslaggevers Cera, de Boez en Oscar, deden goed hun best. Os ging zelfs een tuin te ver in zijn ijver. Gelukkig waren er geen stoorzenders in de tuin aanwezig (leden van de partij Hof is Vol dus) en konden we goed opschieten met de inspectie.



De Boez ging een Poort te ver, namelijk die naar Iwan's straat. Deze Poort hoort eigenlijk niet bij onze inspectie (dat is namelijk Iwan's pakkie-aan), maar er lag iets spannends in. De fotograaf is niet gaan kijken wat het was en de Boez heeft later ook geen verslag gedaan van zijn bijzondere ontdekking. Wij hebben wel opgelet of hij er niet van ging eten, want je weet maar nooit.

Cera hield de Boez ook in de gaten. Wij hebben haar al diverse keren verteld dat zij niet meer de oppas van Boez hoeft te zijn omdat hij nu wel voor zichzelf kan zorgen, maar Cera vertrouwt hem niet voelt zich nog steeds verantwoordelijk voor hem. Tja, wat doe je daaraan?

En Oscar wachtte ook op Boez' terugkeer uit de Poort van Iwan; blijkbaar vertrouwt hij zijn vriendje ook niet zo......

Wij hoorden trouwens van het mens van Iwan (en Igor en de dames B, L en C), dat de Boez tijdens onze afwezigheid regelmatig in de tuinen van Iwan is geweest en dat vinden wij nogal brutaal van onze jongste. Hij hoort daar eigenlijk niet te komen.

Ook hoorden wij dat er een kip uit de tuin van Iwan wordt vermist, maar wij geloven niet dat Boez daar iets mee te maken heeft. Wij hebben in elk geval geen veertjes kunnen ontdekken, noch op de redactie, noch in de Katbladstraat of Hoftuin. Wij vermoeden dat 1 van Iwan's buren met Pasen een lekker....... Nee, dat wil het mens van Iwan natuurlijk helemaal niet horen! Sorry!



Nadat de inspectie van de Hoftuin voltooid was, besloten wij naar de redactie terug te gaan. Twee inspecties op 1 dag, dat hakt er toch behoorlijk in bij de haarfabrieken. U vindt dat overdreven? Wel, dan moet U het zelf maar eens proberen, zo'n inspectie! En wel met de neus op de grond heh? En geen struikje of vuilnisbak overslaan!

Lol trappen in de Steeg.

Nu durven ze wel, de twee vriendjes de Boez en Oscar. Het is inmiddels alweer 3 maanden geleden dat Storm (de Schrik van de Buurt) verhuisde, en de Steeg (van Storm) is dus niet zo gevaarlijk meer als eerst. Dus als wij, terugkomend van een rondje lopen, door de Steeg wandelen, is het even feest. De twee blagen nemen bezit van bankje en tafeltjes, springen op en af en maken er een lollige boel van. Het gevaar is geweken, de jongens profiteren van een onbezorgde doorgang.

Maar hoe zit het dan met Bel de Franskat? Hij zou toch de Steeg in bezit nemen? Hij was toch de opvolger van Storm?

Wel, wij weten ook niet hoe het zit, maar wat wij wel weten is dat Bel een groter territorium heeft dan Storm had. En waarschijnlijk is hij daarom minder vaak in de Katbladstraat of in de Steeg te vinden. Maar dat maakt ook dat Bel de Franskat gevaarlijker is. Immers, op Storm kon je altijd rekenen; hij was een constante Schrik. Bel kan na dagenlange afwezigheid zomaar ineens opduiken en slaat dan nietsontziend zijn slag.

De jongens (Os en Boez) beseffen dat niet. En dat is misschien maar goed ook. Maar vandaag of morgen krijgen ze de Schrik van hun leven, daar kun je donder op zeggen. Al hebben wij dat natuurlijk liever niet.......

Wandelplezier.

Nu de klok weer op zomertijd staat, is het ook weer tijd voor inspectie van de tuinen. We begonnen met de Kruidentuin en zagen dat de Nepeta het daar goed doet. In een week tijd is het plantje aardig aan het groeien geslagen! Dat belooft weer wat voor de zomer! Er staat in elk geval genoeg voor alle haarfabrieken uit de buurt en dat is goed om te weten. Als nu de plantsoenendienst maar niet komt rooien, heh?



Oscar is niet zo tevreden over het centrum van de Kruidentuin. Ja, de boel is weliswaar goed omgespit, maar er staat nog helemaal niets in. We hopen dat de gemeentelijke tuinarchitekt een goed plan heeft voor deze belangrijke plek! Nee, inspraak is er niet bij, helaas.
Gelukkig is de boom in het midden wel blijven staan.



Cera moet een plasje doen. Ook belangrijk heh? En het lucht zo heerlijk op!

Vervolgens gaat ze de boom in. Eerst nog de stam markeren en de nageltjes bijvijlen natuurlijk. Dat gaat allemaal in 1 moeite door. Er wordt wel meer aan deze boom gevijld; dat is duidelijk te zien! Wel, beter op deze plek dan aan onze sofa of servieskast....

Boez heeft lang geaarzeld voordat hij dit deel van de tuin ging betreden, maar daar is hij dan eindelijk. Hij kijkt niet zo blij want er is helemaal niets om aan te snuffelen of te verkennen, alleen maar aarde met strootjes (mest? wij ruiken niets) erin.

Nee, er is hier niets te inspecteren en dus blijft er niet veel anders over dan een beetje te dollen. Oscar heeft er echt zin in, de Boez niet zo.

Wel, de inspectie in deze tuin is snel gedaan. We moesten maar weer eens verderop, heh? Dat vindt Cera ook. Ze springt behendig uit de boom. Lijkt het maar zo of begint ze al wat onsjes kwijt te raken? In elk geval is Cera weer lekker actief na een luie winter, en de verhuisstress lijkt ook wel voorbij te zijn. Soms loopt ze nog wel eens in de richting van haar oude huis, maar bij de deur bedenkt ze dan dat haar vorige familie daar niet meer woont. De boom die voor dat huis staat is natuurlijk nog wel haar boom, maar dat is niet meer dan logisch, heh? Want daar doet ze nog steeds het liefst haar buitenplasje.

Met de Boez had ze al een zeer goede band, met Japekop (haar ex-verloofde) is ook weer een prima relatie opgebouwd; af en toe doen ze zelfs neusje/neusje. Mevrouw Troy is een ander verhaal, want die gromt tegen iedereen die te dicht bij haar of haar voerbakje komt. Vraag maar aan Oscar; hij loopt altijd met een grote boog om onze receptioniste heen!

Wat Cera het liefst doet is met de fotograaf een wandelingetje maken. Als wij de jas van de kapstok nemen, staat zij al bij de deur om mee te gaan voor een rondje Katbladbuurt. De anderen mogen dan uiteraard ook mee, dat maakt het wandelplezier alleen maar nog groter!

Gevonden!

Gelukkig is DONDER weer terecht.
Zij werd op de Kijfgracht gevonden door iemand die de flyer had gelezen en is door dat oplettende mens naar huis gebracht.
Wij weten verder niets over Donder's eh..... toestand, zeg maar. Zijzelf heeft daar ook niets over losgelaten.
Over een paar weken zal wel duidelijk worden of zij tijdens haar zwerftocht Bolle Wangen heeft ontmoet! Denkt u er ondertussen even over na of u eventueel een klein Bw'tje in huis wilt hebben? Dat zal dan over een maandje of 5 zijn.....
Wij hebben er al 1 genoteerd voor onze bioloog!
(Voor de goede orde: bw's kleintjes worden natuurlijk geboren zonder bolle wangen! En bovendien heeft Donder uiteraard ook inspraak bij de vorm en kleur van het grut.)

Op bezoek bij Minspin (3)

Minspin heeft een gigantische vijver met overheerlijke karpers tot zijn beschikking! Maar helaas, daarvoor moet hij wel een stukje wandelen. Eerst de schutting over, dan door een klein grasveldje en vervolgens een paadje oversteken. En dat is dus te ver weg voor Minspin. Nee, hij blijft liever dichtbij huis want dat is veiliger.






En gezelliger! Want met mooi weer eten zijn mensen op het terras en kan hij daar lekker bij gaan zitten. Ook een bordje spaghetti, Minspin? Stukje kaas dan misschien?




Ach, het werd de Spinner een beetje te druk aan tafel. Bovendien had hij bij de tuindeur al een stevige spin verschalkt dus wellicht had hij toch niet zo'n honger meer.

Maar waarom dan naast het terras gaan liggen? In de aarde?




Wel, dat komt omdat Bas zich weer heeft gemeld, en hij heeft het terras in beslag genomen. Op zijn dooie gemakkie ligt hij wat te rollen en de aandacht te trekken. We moeten wel toegeven dat Bas een prachtige kater is en een hoop charme toont. Doch, wij aaien hem niet waar Minspin bij is; dat zou niet zo kies zijn heh?

Er meldt zich nog een buurman. Zijn naam weten wij niet dus noemen we hem maar de Witte. Hij is trouwens niet helemaal wit; zijn oren en gehele staart zijn cypers (gestreept). Dat ziet er dus best wel grappig en bijzonder uit!

De Witte houdt niet van po(e)seren, en al helemaal niet voor Hollanders. Dat vinden wij erg jammer natuurlijk, maar het is niet anders, heh?

Minspin heeft maar wat beschutting gezocht op een tafeltje met de heg als rugdekking. Nee, het leven van Minspin is niet makkelijk, tenminste waar het de tuin betreft. Al die buurjongens worden hem zo nu en dan echt teveel. We hebben oprecht medelijden met de Spinner....

(Wordt vervolgd.)

Na vechtpartij met ziekteverlof.

Opeens klonk er een gekrijs vanaf ons dak! Niet normaal!
Dus de fotograaf natuurlijk met camera naar boven. Het eerste dat voor de lens kwam was de staart van mevrouw Troy. Ze was behoorlijk geschokt. Op de achtergrond ziet u Cera op het bed zitten. Ze leek eveneens erg geschrokken te zijn.



Door het raam zagen wij nog net het achterwerk van Simba. Maar die zat daar waarschijnlijk niet voor zijn lol, dus moesten wij verder naar het raam toe om meer te kunnen zien.



Ah, gelukkig. De Boez was niet in de strijd verwikkeld, en zo te zien Japekoppie ook niet. Met wie lag Simba dan wel in de clinch?
Helaas. Japekop besloot dat te onderzoeken ondanks ons protest. Hij sprong vanaf ons platje pardoes op het schuine dakje waar Simba zat. Nu zat Simba gevangen tussen twee soortgenoten. Maar we konden de derde dus nog steeds niet zien.
De Boez was overigens gelukkig zo verstandig om naar binnen te gaan.



Japekoppie's linker achterpoot gleed langzaam naar beneden tot helemaal in gestrekte positie. Dat kwam doordat hij probeerde Simba te meppen. Doe dat nou niet Japekop! Hij luisterde weer niet.....

Auw, dat moest toch wel zeer doen! En dat maakte dat Japekop nog bozer werd. Hij trok tenslotte zijn poot weer bij en dook toen op Simba af. Vervolgens hoorden we een hele hoop lawaai en gebonk, en verdwenen de vechtende haarfabrieken uit ons zicht. Tijd om via de zijdeur het platje op te gaan!

Mevrouw Troy was enorm nieuwsgierig (net als wij), maar verkoos toch maar binnen te blijven. Erg verstandig van haar. De vechtende kluwe was achter het volgende dak verdwenen. Wij hoorden het gevecht wel, maar zagen het dus niet. Ook de derde participant bleef uit zicht, helaas. En we konden verder alleen maar hopen dat Japekop ongeschonden uit de strijd zou komen. Na een paar minuten hield het gekrijs en gebonk op, daarna hoorden wij slechts een steeds aanzwellend en afnemend gegrom. Na tien minuten werd het helemaal stil. Toen kwam Japekop eindelijk weer thuis......

Hij wilde ons niet vertellen wie er gewonnen had maar had wel een behoorlijke kras op zijn snuit en zat vol met losse plukken. Wel, die wondjes zouden allemaal wel weer genezen. Wat wij minder "leuk" vonden, was dat Japekop trok met zijn ene achterpoot. Ja, die ene die van het dak naar beneden was gegleden. Spier verrekt?

Onze vechterbaas kon maar met moeite in het raam springen en hinkelde de trap af. En nu is hij dus met ziekteverlof en ligt op bed. Er is hier ook altijd wel wat!

Gaan we?

De Boez:
Waarom mag ik dit niet? Hierop zitten?
Je hebt er vijf dagen lang niks van gezegd, en nu mag het opeens niet meer?
Nee, ik weet dat je er niet was, maar je kwam ook niet als ik hierop was gesprongen. Dus toen jij niet kwam, dacht ik dat het mocht. Ja, had je maar thuis moeten blijven.
Dus nu mag het opeens weer niet meer? Nou, dan kom ik er wel af hoor. Wat een drukte om niks....


Hoezo mag dit ook niet? Het ligt toch op tafel? En ik mag wel op die tafel komen, dus ik mag ook aan de spullen die op de tafel liggen komen. Niet? Leg me dat dan maar eens uit. Ja, je maakt het namelijk erg ingewikkeld voor me.



Nou? Waar blijft je logische verklaring? Met je mond vol tanden heh?
Nee, als je niet wilt dat ik eraan kom, moet je het hier ook niet neerleggen. Je weet dat ik niet reageer op zoiets doms als "AF" of iets dergelijks. Nee, dan moet je de regels maar eerst eens duidelijk maken. Vooral voor jezelf dan heh? En als je daartoe niet in staat bent, ben je dommer dan ik. Ja, ik ga gewoon door met kauwen tot ik je uitleg begrijp. En jij de mijne inderdaad.



Getsie! Ja, het is vies! En scherp ook nog. Je kunt het maar beter van de tafel weghalen, heh?
En als je dat hebt gedaan, kunnen we dan een stukkie gaan lopen? Buiten ja? Je bent tenslotte vijf dagen weggeweest, dus het is hoog tijd om weer eens wat positieve aandacht aan mij te besteden. Ik plaats van dat gezeur over waar ik wel en niet aan mag komen, ja.
Gaan we?

Op bezoek bij Minspin (2)

Minspin heeft geen vriendjes helaas. Dat komt doordat de haarfabrieken uit de buurt nogal dominant zijn en Minspin graag een beetje treiteren. Arme Minspin kan niet tegen ze op.
Op bovenstaande foto ziet u hoe buurkat Bas vrolijk door de tuin van de Spinner wandelt. Hij doet alsof de tuin van hem is.....



Ja ja, net Japekoppie heh? Zelfde tekening, zelfde blik. Maar geen witte laarsjes aan zijn voorpootjes dus. En Bas is ook heel goed in markeren, net als Japekop. Er staan heel wat buxushaagjes in de tuin van Minspin en Bas markeert ze allemaal.



Ja, Bas is een flinke jongen. Hij is bijna twee keer zo groot als Minspin, en die maakt dus geen enkele kans tegen Bas.



Nee, Bas is verder niet gevaarlijk, al lijkt het wel zo op deze foto. Hij staat alleen maar even te gapen, want het markeren van al die haagjes is een vermoeiende bezigheid en knap saai ook. Misschien tijd om wat te rusten?

Bas komt het terras op om zijn toilet te doen. Van mensen trekt hij zich maar weinig aan, zelfs al zijn het van die rare Hollanders.

Ook Belgische katten houden van grondrollen en fleppen, dat blijkt maar weer. Bas is in beide disciplines erg bedreven en voelt zich in de tuin van Minspin helemaal op zijn gemak.

Minspin zit ondertussen ergens vlakbij het huis op een tafeltje, en ziet Bas liever gaan dan komen. Wij vermoeden dat hij een cursus "territorium bewaken" bijzonder goed zou kunnen gebruiken! Maar misschien zit er wel geen greintje agressie in zijn genen? In dat geval is het onbegonnen werk.

En hoe zit dat eigenlijk met zwart-witte haarfabrieken? Zijn zij minder "fel" dan hun soortgenoten met andere kleuren in hun vacht? Net zoals dat Lapjes juist wel fel zijn? Of zijn dat fabels? We praten er nog een tijdje over na en komen er niet uit.

Misschien dat onze bioloog (Hans) of onze "genenspecialiste" (Annemiek) hier meer over weten?

(Wordt vervolgd.)