Na vechtpartij met ziekteverlof.

Opeens klonk er een gekrijs vanaf ons dak! Niet normaal!
Dus de fotograaf natuurlijk met camera naar boven. Het eerste dat voor de lens kwam was de staart van mevrouw Troy. Ze was behoorlijk geschokt. Op de achtergrond ziet u Cera op het bed zitten. Ze leek eveneens erg geschrokken te zijn.



Door het raam zagen wij nog net het achterwerk van Simba. Maar die zat daar waarschijnlijk niet voor zijn lol, dus moesten wij verder naar het raam toe om meer te kunnen zien.



Ah, gelukkig. De Boez was niet in de strijd verwikkeld, en zo te zien Japekoppie ook niet. Met wie lag Simba dan wel in de clinch?
Helaas. Japekop besloot dat te onderzoeken ondanks ons protest. Hij sprong vanaf ons platje pardoes op het schuine dakje waar Simba zat. Nu zat Simba gevangen tussen twee soortgenoten. Maar we konden de derde dus nog steeds niet zien.
De Boez was overigens gelukkig zo verstandig om naar binnen te gaan.



Japekoppie's linker achterpoot gleed langzaam naar beneden tot helemaal in gestrekte positie. Dat kwam doordat hij probeerde Simba te meppen. Doe dat nou niet Japekop! Hij luisterde weer niet.....

Auw, dat moest toch wel zeer doen! En dat maakte dat Japekop nog bozer werd. Hij trok tenslotte zijn poot weer bij en dook toen op Simba af. Vervolgens hoorden we een hele hoop lawaai en gebonk, en verdwenen de vechtende haarfabrieken uit ons zicht. Tijd om via de zijdeur het platje op te gaan!

Mevrouw Troy was enorm nieuwsgierig (net als wij), maar verkoos toch maar binnen te blijven. Erg verstandig van haar. De vechtende kluwe was achter het volgende dak verdwenen. Wij hoorden het gevecht wel, maar zagen het dus niet. Ook de derde participant bleef uit zicht, helaas. En we konden verder alleen maar hopen dat Japekop ongeschonden uit de strijd zou komen. Na een paar minuten hield het gekrijs en gebonk op, daarna hoorden wij slechts een steeds aanzwellend en afnemend gegrom. Na tien minuten werd het helemaal stil. Toen kwam Japekop eindelijk weer thuis......

Hij wilde ons niet vertellen wie er gewonnen had maar had wel een behoorlijke kras op zijn snuit en zat vol met losse plukken. Wel, die wondjes zouden allemaal wel weer genezen. Wat wij minder "leuk" vonden, was dat Japekop trok met zijn ene achterpoot. Ja, die ene die van het dak naar beneden was gegleden. Spier verrekt?

Onze vechterbaas kon maar met moeite in het raam springen en hinkelde de trap af. En nu is hij dus met ziekteverlof en ligt op bed. Er is hier ook altijd wel wat!