Het begon al wat te schemeren toen wij (en dan vooral Japekoppie) vonden dat het tijd voor het diner was. En daar Cera en de Boez nog buiten aan het zooien waren, gingen we de twee maar eens ophalen. We vonden het stel in de Hoftuin, en ze waren kunstjes aan het doen op de trap. Eigenlijk hadden ze nog helemaal geen zin om mee naar huis te gaan, maar daar kwam al snel verandering in.
Ja, want Harremans meldde zich, en hij had niet veel goeds in de zin.
Verlangend keek hij naar Cera. Hij had haar de hele dag al lopen zoeken (om haar te pesten uiteraard) en nu had hij haar eindelijk gevonden, en dat nog wel in zijn eigen tuin! Hoera!
Cera had Har aan zien komen en probeerde zich voor hem te verstoppen. Maar Har was natuurlijk niet achterlijk, heh? Nee, hij zag haar heus wel zitten!
Maar hij zag de Boez, die boven hem op de trap zat, ook. Boez zat zogenaamd aan een achterpoot te knagen maar hield Harremans natuurlijk goed in de gaten. Har raakte wat van slag, want hij had niet gerekend op de aanwezigheid van de Boez. Ja, dit betekende toch wel een kleine, maar belangrijke complicatie in het geheel.
En daar kwam nota bene ook nog de Os aangehuppeld, die overigens gelijk rechtsomkeer maakte toen hij Harremans in het oog kreeg. Ja, want Har mag Oscar ook nog wel eens het Hof uitmeppen (in opdracht natuurlijk van partijleider Rooie Gijs van "Hof is Vol"), en dus loopt Os liever een blokje om voor Har.
Harremans kreeg het erg moeilijk. Hij was gekomen om Cera te pesten, wist zich geen raad met de aanwezigheid van de Boez en nou kwam die kleine roodgevlekte ook nog langs. Har kon niet kiezen en de vertwijfeling sloeg toe.
Maar toen opeens ging hij over tot actie: arme Cera was de klos. Har viel het meisje aan, joeg haar bij de deur weg en achtervolgde haar door de Poort naar de Katbladstraat. Daar dook Cera onder een wielhuis.
Har kroop haar achterna, maar wist gelukkig niet goed hoe hij in die houding moest meppen.
Wij besloten Cera te helpen, want anders zou Japekop ondertussen misschien dood gaan van de honger en dat wilden we niet riskeren. Dus de fotograaf zette de deur open en mevrouw Katblad riep Cera's naam. Gelukkig begreep Cera direct wat de bedoeling was, trok een sprintje en vloog de redactie binnen. Zo, dat was geregeld!
Harremans droop teleurgesteld af naar zijn tuin en Oscar kwam dus voor niets asiel aanvragen bij onze voordeur.
En de Boez wilde daarom dus niet binnenkomen. Os niet mee? Dan hij ook niet. Wel, gelukkig trapt de Boez er nog steeds in als wij "snoepie?" roepen, dus even later stonden onze 4 haarfabrieken toch nog netjes aan het diner. Ja ja, kattenluik dicht natuurlijk, heh? Arme Oscar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten