Op bezoek bij Minspin (3)

Minspin heeft een gigantische vijver met overheerlijke karpers tot zijn beschikking! Maar helaas, daarvoor moet hij wel een stukje wandelen. Eerst de schutting over, dan door een klein grasveldje en vervolgens een paadje oversteken. En dat is dus te ver weg voor Minspin. Nee, hij blijft liever dichtbij huis want dat is veiliger.






En gezelliger! Want met mooi weer eten zijn mensen op het terras en kan hij daar lekker bij gaan zitten. Ook een bordje spaghetti, Minspin? Stukje kaas dan misschien?




Ach, het werd de Spinner een beetje te druk aan tafel. Bovendien had hij bij de tuindeur al een stevige spin verschalkt dus wellicht had hij toch niet zo'n honger meer.

Maar waarom dan naast het terras gaan liggen? In de aarde?




Wel, dat komt omdat Bas zich weer heeft gemeld, en hij heeft het terras in beslag genomen. Op zijn dooie gemakkie ligt hij wat te rollen en de aandacht te trekken. We moeten wel toegeven dat Bas een prachtige kater is en een hoop charme toont. Doch, wij aaien hem niet waar Minspin bij is; dat zou niet zo kies zijn heh?

Er meldt zich nog een buurman. Zijn naam weten wij niet dus noemen we hem maar de Witte. Hij is trouwens niet helemaal wit; zijn oren en gehele staart zijn cypers (gestreept). Dat ziet er dus best wel grappig en bijzonder uit!

De Witte houdt niet van po(e)seren, en al helemaal niet voor Hollanders. Dat vinden wij erg jammer natuurlijk, maar het is niet anders, heh?

Minspin heeft maar wat beschutting gezocht op een tafeltje met de heg als rugdekking. Nee, het leven van Minspin is niet makkelijk, tenminste waar het de tuin betreft. Al die buurjongens worden hem zo nu en dan echt teveel. We hebben oprecht medelijden met de Spinner....

(Wordt vervolgd.)