Geen leuke wandeling.

Voor Oscar, achter (op de bank) Bel de Franskat

Wel, we zouden dus gezellig vanmiddag een stukje gaan lopen in de zon, maar reeds voor de deur van de redactie ging het mis. Wij hadden namelijk niet gezien dat Bel de Franskat voor ons huis zat. Oscar was al op weg naar de Kruidentuin, de fotograaf idem, maar achter hen werd de Boez aangevallen door Bel. Boez schoot met een kreet verschrikt tussen de struikjes, en toen wij omkeken zat Bel dus op het bankje en hing de onwetende en onschuldige uit. Wel, wij wisten wel beter!

Wij gaan een stukje lopen, Bel! Laat ons met rust! Dat zei de fotograaf dus tot Bel de Franskat, maar de kat wou niet luisteren. Daarop begon de fotograaf maar eens flink te blazen tegen Bel, en dat hielp: Bel had geen weerwoord en verdween haastig uit het zicht.



Zo kon de Boez weer tevoorschijn komen, al deed hij dat zeer voorzichtig. Eerst dan maar naar de Hoftuin, jongens?

Dat bleek geen goed plan, want ook Harremans was op oorlogspad. Zodra hij Os in het oog kreeg, kon je al raden wat hij van plan was.

Dus Os ging erbij zitten en gaf ons te kennen dat hij hier liever niet bleef. Nee, in de Hoftuin zouden we niet rustig kunnen klooien of zooien, dat was wel duidelijk. Nou, kom op dan Os! Gaan we dan toch maar naar de Kruidentuin, heh? En zo gezegd, zo gedaan.

In de Kruidentuin moesten we even wachten op de Boez. Want die was nog onder de indruk van de aanval van Bel en kwam maar heel langzaam en zeer op zijn hoede achter ons aan. Maar goed, hij kwam uiteindelijk toch. Na een beetje gesnuffel in de Kruidentuin gingen we maar snel de hoek om, de Parallelstraat in. Er was namelijk nogal wat lawaai van verkeer langs de Kruidentuin, en daar werden onze leerling-reporters behoorlijk onrustig van. De fotograaf trouwens ook.

In de Parallelstraat kwamen wij zomaar de oude dame Poekie tegen. Zij werd net buiten gelaten door haar mens en besloot de straat over de steken om aan de overkant wat te gaan snuffelen tussen een hoopje struiken. Wij weten niet hoe oud Poekie is, maar dat ze erg oud is staat wel vast. Ze ziet er echter nog Puik(ie) uit, vinden wij.

De jongens hadden echter geen belangstelling voor de oude Poek. Zij hadden wel wat anders te doen, namelijk goed opletten of er geen pestkoppen waren. De schrik zat er nog steeds in.....

Ach! Daar kwam Monster aanlopen! Ook even genieten van de zon zeker? De Boez was net bezig de aarde onder de struik te onderzoeken toen Monster naderde. Nou, daar kon wel eens narigheid van komen - als die twee elkaar tegen zouden komen onder de struik! Maar dat viel reuze mee. Er kwam geen onvertogen woord of klank onder de struik vandaan, het was alleen jammer dat de fotograaf het stel daar niet kon kieken; het was er donker en er waren teveel takjes voor de lens. Maar het gezellig samenzijn duurde bovendien ook niet lang genoeg. Want de Franskat dook opeens weer op. En het was erg duidelijk dat hij vandaag in een pestbui was!

Jazeker, Leiden was in last. Bel trok zich niets aan van de fotograaf en dook in het struikgewas. Wij hoorden vele kreten en auw-geroep en konden zo vaststellen dat er een flink partijtje geknokt werd tussen het groen. Als eerste kwam Monster tevoorschijn, hij werd achterna gezeten door Bel en vervolgens door de Franskat de Steeg van Storm doorgejaagd.

Nee, Monster kon niet tegen Bel op! Maar misschien moet dat nog komen, als hij straks wat groter gegroeid is.....

Wel, Monster werd de Steeg dus doorgeslagen en kwam dezelfde weg ook weer terug, met nog steeds Bel achter zich aan. En nogmaals werd Monster vanuit de Parallelstraat in de richting van de Katbladstraat gejaagd, weer die Steeg door. Het was chaos. Cera, die zich net bij ons had gevoegd en vanuit de Kruidentuin was gekomen, maakte rechtsomkeer. Oscar, die eerst verstopt had gezeten achter een bosje fietswielen, ging haar (heel verstandig) achterna. Nu was alleen de Boez er nog.

Waarom ging hij niet achter zijn vriendjes aan? Dat was het veiligst voor hem geweest! De fotograaf riep hem. Sukkel! Kom mee! Wij gaan ook terug naar de Kruidentuin! Maar nee, de Boez wilde snel naar huis, en de snelste weg liep via de Steeg van Storm. En daar was net wederom Monster doorheen gevlucht met Bel de Franskat achter zich aan.


Monster kwam in paniek terug. Boez ging even opzij voor Monster, en rende toen de Steeg door om richting redactie te gaan. Hij vergat dat Bel nog in de Steeg moest zijn, of als hij daar niet was, dan zeker nog in de Katbladstraat......

Het was verschrikkelijk. Wij hoorden de Boez gillen en Bel triomfantelijk krijsen. De fotograaf haastte zich door de Steeg naar de Katbladstraat en zag nog net de Boez door het kattenluik de redactie in verdwijnen. Bel stond bij de buitentafel van de redactie, met witte plukken haar aan zijn nagels. De fotograaf kreeg even een waasje voor de ogen en schold Bel de huid vol.

Boez zat binnen. Met wel HEEL grote ogen. We konden hem troosten en sussen.

Oscar kwam 5 minuten later binnen. Cera kwam zeker 10 minuten later. De kust was weer veilig. En ze hadden allemaal erge trek in iets lekkers. Ja, ook de fotograaf..... Nee, het was geen leuke wandeling geweest!