Goede aantekeningen voor Oscar

Oscar wilde het nog 1 keer proberen: een echte verkenningsles. Maar dan wel zonder andere haarfabrieken erbij. Ja, want die leiden hem af, dan wordt het lolmaken en klooien en dat kun je niet serieus nemen, heh? Vandaar. De fotograaf ging dus op stap met alleen Oscar. En de cursusleidster ging ook mee want die had toevallig vrij.
In de Kruidentuin controleerde Oscar zorgvuldig de resten van het Kattenkruid. Kaija, die verderop zat, vond dat gewroet in haar tuin maar niks, maar zij is dan ook geen verkenner en snapt het belang niet van het in kaart brengen van alle geuren in de tuin. Wel, Oscar deed goed zijn best en als dit een examen was geweest, had hij toch zeker voor dit onderdeel wel een 7 gescoord. Geen slecht begin dus!



Vervolgens ging Os over tot het testen van het hek dat om het centrum van de Kruidentuin ligt.
Meestal controleert Os als hij hier vertoeft alleen de paaltjes, maar nu richtte hij zijn aandacht ook nog eens op de stalen buis. Hij slaagde er zelfs in om gedurende een halve seconde aan de buis te hangen (jawel, met twee voorpoten), en zo konden wij concluderen dat de buis stevig genoeg is en goed is bevestigd. Voor deze bijzondere verrichting konden wij hem zeker wel een 8 geven, als dit tenminste een examen was geweest. Maar dat was het dus niet. We maakten overigens wel een goede aantekening, maar dat is gebruikelijk bij onze echte lessen.


In de Parallelstraat merkte Os de felle tante, Mini genaamd, op. Hij slaagde er echter in om zich door haar niet te laten afleiden, terwijl zij toch moeite genoeg deed om hem van de wijs te brengen. Nee, Oscar bleef bij de les. Hij was serieus aan het verkennen en daar hoorde dollen met Mini zeker niet bij. Goed gedaan Os! Prima actie! En weer een goede aantekening!



Tijdens de fietseninspectie bleef Oscar goed op zijn omgeving letten. Kwam er niemand van achteren? Geen bedreigingen door een Bel, Monster of ander sujet? Gelukkig bleef alles rustig en kon Os zijn verkenningswerk zorgvuldig voortzetten.

En wat trouwens heel bijzonder was: Oscar koos voor de lange route, dus de hele Parallelstraat uit, een stukje langs het gevaarlijke water en zo weer terug naar de Katbladstraat. Aan het eind van de Parellelstraat echter, aarzelde Os wel even. Durfde hij hier de hoek wel om? Hij speurde de omgeving goed af. Geen aanstormende wielhuizen of bromwielen?

Nee, een kade-inspectie door Os zat er niet in. Maar dat hoefde ook niet, want dat is alleen voor doorgewinterde senioren en gevorderden. Een voorlopig gaat Os eerst voor een juniorenopleiding, dat is al moeilijk genoeg.

De straat langs het gevaarlijke water werd door de Os verder ook niet verkend. Nee, daarvoor kon hij de moed niet opbrengen, dat was nog te eng. Oscar zette er flink de vaart in en sloeg snel de hoek om, de Katbladstraat in.

En daar zocht hij de beschutting van een lantaarnpaal op en wachtte hij braaf op de fotograaf en cursusleidster.

Wel, het was ook wel genoeg geweest zo, voor een eerste echte verkenningsles. Wij konden niets anders dan lof hebben voor de inzet en gedrevenheid van Oscar gedurende deze les. Als hij zo doorgaat en de volgende lessen met evenveel enthousiasme en vlijt volgt, zit er vast wel een juniorendiploma in. Misschien zelfs dit jaar nog wel.

En toen was het weer tijd om te spelen! En daar heb je geen diploma voor nodig, heh Os?