Mevrouw T. Troy:
Het is vandaag lente geworden, daar heb ik geen kalender of iets dergelijks voor nodig. Nee, ik dacht vanochtend vroeg al: nou is het over, dat gedonder met die sneeuw en vorst, en vandaag schijnt de zon. Wel, ik heb dus gelijk gekregen.
En omdat er dus duidelijk iets van lente in de lucht hangt, vond ik dat het tijd was om de omgeving van het Poezenloket weer eens wat op orde te brengen. Nee, het loket is nog niet open want mijn mens vindt het daar nog te koud daarvoor. Erg jammer ja, maar niks aan te doen. Gelukkig hebben we tegenwoordig een kattenluik zodat ik langs die weg naar de buitenzijde van het loket kan voor mijn inspectie.
Wel, het zit er weer op. Ja, ik heb twee plantjes gecontroleerd en dat is een aardig begin maar tevens genoeg voor vandaag. En het is inderdaad nog steeds wat frisjes hier. Die wind heh? Ja, die hadden ze weg moeten laten. De zon begint trouwens ook erg voorzichtig. Nee, hij is er wel maar verdwijnt ook af en toe weer. Geen constante warmte op mijn botten dus. Ja, de jaren gaan tellen heh? Niet zoveel vet meer op mijn lijf en dat merk je nog eens extra als er zo'n kouwe wind staat. Nou ja, het is sowieso toch tijd voor mijn dutje. Dus als u de deur even voor mij opendoet? Hoezo kattenluik? U staat toch voor de deur? Wel, dan kunt u hem net zo goed even voor mij opendoen, niet? Waarom moeilijk als het makkelijk kan, heh? Daarom inderdaad.
2 opmerkingen:
Ik hoop dat u gelijk heeft, Mevrouw Troy! Ik heb namelijk ook schoon genoeg van die sneeuw en kou en natheid en wind en verlang naar een beetje zon.
Die zon was wel leuk als je binnen zat, maar buiten vond ik het ook nog erg fris hoor, mevrouw Troy.
Een reactie posten