Grenzen.

Het was alweer een hele tijd geleden dat wij Bobo voor het laatst zagen. Maar dat is niet zo gek want Bobo klooit graag aan de achterzijde van haar huis en daar hebben wij geen zicht op. In elk geval was zij nu weer eens in de Katbladstraat te vinden. Ze was ergens naar op weg en probeerde de fotograaf van het katblad te negeren. Waarom had Bobo zo'n haast?



Ach, ze wilde Cera uit haar straatje verwijderen. Bobo zette een flinke muil op en Cera, die niet van confrontaties houdt (en zeker niet met Bobo) trok zich onmiddellijk terug.



Nou, daar stond Bobo dan. Ze had nou net zo'n zin in een kleine (of misschien wel grote) meppartij, ging haar slachtoffer een stukkie verderop! Nee, soms kan het behoorlijk tegen zitten in het leven.

Bobo wachtte even of Cera nog terug zou komen, maar Cera keek wel linker uit. En waarom ging Bo dan niet achter Cera aan? Wel, haar territorium houdt hier blijkbaar op, voor het huis van Oscar en Lima dus. Tenminste, dat vermoeden wij want wij hebben haar nog nooit verder zien gaan dan tot dit punt. En op dit punt beginnen uiteraard niet alleen de geuren van Os en zijn huisgenoot, maar ook die van Japekop, de Boez en nog vele anderen. Ze geven de grens aan voor Bobo, en Bo houdt zich daaraan. Tja, zo werkt dat in de druk bewoonde stadsstraat, heh? Tot hier en niet verder....

Cera overigens trekt zich niets aan van grenzen. Wel van pestkoppen uiteraard, maar dat ligt weer heel anders. Nee, zij loopt grote rondes door de buurt (wel natuurlijk in gezelschap van de fotograaf), ruikt al die markeringen van anderen wel maar stapt daar moedig voorbij. Daardoor kan het best wel eens gebeuren dat ze aangevallen wordt door een haarfabriek die dat niet pikt, maar vervolgens weet Cera dan waar ze moet schuilen of ze rent in volle draf terug naar de redactie.

Maar goed, Bobo dus droop teleurgesteld af, maar wel met de voldoening dat ze Cera de baas was geweest. Jammer alleen dat ze niet even lekker had kunnen uithalen, heh? Tja....