Het was hun speeluurtje en de Boez, Oscar en Cera waren de Hoftuin binnengegaan. Onze fotograaf ging maar eens kijken wat ze daar aan het uitvreten waren.
Wel, Oscar zat tussen een bodembedekker te wroeten en probeerde er een holletje in te maken. Tenminste, daar leek het op maar het kan ook zijn dat hij iets interessants rook en daar het fijne van wilde weten.
Iets verderop stond een aantal bosjes sneeuwklokjes, nu helemaal uitgekomen (in tegenstelling tot vorige week, want toen waren ze nog gesloten...).
De Boez liep wat heen en weer en wist niet goed wat hij wilde gaan doen. Misschien wilde hij wel gewoon heen en weer blijven lopen? En Oscar zat nu wat verderop te wroeten, tussen weer een ander plantje. Nou, niks spectaculairs dus tot zover.
Misschien kwam het wel doordat de zon zo lekker scheen en dat de haarfabrieken stilletjes aan het genieten waren van de warme stralen. En in de Hoftuin staat meestal niet zoveel wind, dus dat maakt het daar nog eens extra aangenaam. Nee, erg actief waren ze niet, de leerling-reporters. Maar goed, het was hun speeluurtje en daarin mogen ze doen wat ze willen, niet?
Ja, het blafbeest dat hier woont heeft wel een erg grote drinkbak, heh Boez? En het water is niet meer bevroren! Boez had echter niet zoveel belangstelling voor de opvallende zaken in de tuin. Hij stond Oscar in de gaten te houden, want blijkbaar was dat boeiender dan een beetje de boel verkennen.
Hoewel, even later inspecteerde de Boez toch de vuilnisbak. Waarschijnlijk zat er een vreemd luchtje aan de deksel, maar wij hadden zelf niet de behoefte om dat te controleren. Nee, ook de fotograaf stond stilletjes te genieten van de lentezon!
Opeens kwam er wat leven in de brouwerij. Cera tenminste naderde de Boez om hem te vragen wat met haar te komen spelen. Maar de Boez maakte een enkel huppeltje en keerde zich alweer snel van Cera af. De fotograaf besloot terug naar de redactie te gaan en de haarfabrieken in hun sop gaar te laten koken.
En net op dat moment kwam Oscar in actie. Hij kwam stiekem aansluipen, sprong plotsklaps over een struik heen en landde vlak voor de Boez. Boez schrok natuurlijk, en dat was ook de bedoeling geweest van Oscar. Maar toen gingen ze allebei weer verder met hun geklooi en werd het weer reuze saai.
De fotograaf was het zat en ging de Poort door.
De Boez volgde de fotograaf. Misschien had hij wel zin in een snoepie of iets dergelijks en dacht hij dat hij wel een kans zou maken? Maar vlak om de hoek van de Poort wachtte een verrassing: Mini lag in de zon wat te rollebollen, en terwijl ze dat deed, maakte ze uitdagende geluidjes om de Boez naar zich toe te lokken. De Boez vergat de snoepies en liet zich verleiden.... Het domme ventje liep enthousiast op de schone sirene af, en juist toen hij haar vriendelijk wilde besnuffelen, kreeg hij een lel voor zijn kop, nagels in zijn buik en een beet in zijn hals.
Helaas was de fotograaf te laat om dit op de kiek vast te leggen.
Dit plaatje is twee seconde later genomen. De Boez druipt af terwijl Mini, alsof er niets is gebeurd, weer verder gaat liggen rollen op straat. Natuurlijk kwam Boez niet rechtstreeks naar huis, anders zou hij daarmee aangeven dat hij voor Mini op de vlucht ging, en dat leidt weer tot gezichtsverlies, heh? Nee, ook hij deed alsof er niets was gebeurd en ging zogenaamd een stukje straat verkennen, alsof hij dat toch al van plan was geweest en dat bovendien van erg groot belang was. De fotograaf ging gniffelend naar binnen en zette alvast het bakje snoepjes klaar. De Boez zou weliswaar wat later komen, maar dat hij een snoepie kwam halen, dat stond vast!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten