Kaija:
Zo, mevrouw Katblad! Wie heeft u nu weer bij u? Alleen die viespeuk? Ach, prive-les zegt u? Verkennen? Oh, omdat hij zo graag wil. Wel, mij lijkt het een hopeloze zaak. Ja, ik zie dat ventje hier wel vaker, maar volgens mij is hij alleen maar geschikt voor klooien en zooien. En af en toe wat rollebollen inderdaad. Heeft u gezien dat hij er weer een smeerplek bij heeft? Vlakbij zijn staart ja. Maar zeg eens, dit is er toch niet 1 van u?
Nee, dat dacht ik al. Oscar heet deze? Oh, maar wel uit de Katbladstraat dus.
Wel mevrouw Katblad, ik stel voor dat u deze leerling maar gauw meeneemt naar verderop. Ja, u schijnt te vergeten dat het hier mijn tuin is, heh? En ik hou er niet zo van als ze hier komen klooien en zooien. Nu, op dit moment dus, is dat ventje namelijk mijn kattenkruid aan het schoffelen, en daar ben ik niet van gediend. Nee, het is niet echt veel meer waard, dat kruid, maar mochten er al nieuwe scheutjes uitgroeien, dan zijn die nu wel vernield door uw leerling en dat kan niet de bedoeling zijn, wel? Fijn dat u mij begrepen heeft. U ook nog een goeiedag, ja.
1 opmerking:
Oscar de viespeuk, haha.
Een reactie posten