Al snel is het "vechtpartijtje" (zie een vorig bericht) weer vergeten. Gelukkig maar! De jongens gingen met de fotograaf mee op een kleine verkenning door de parallelstraat. Erg enthousiast waren ze echter niet.
En de lol ging er helemaal af toen we Bel tegenkwamen. De Franskat dus, heh?
Bel had het erg druk. De vuilnis was net opgehaald maar er lag nog genoeg op de straat, en de Franskat leek honger te hebben. Hij was tenminste druk bezig om allerlei vieze plakjes en stukjes van de stenen af te vreten. We zagen zelfs een platgereden pitabroodje (of zoiets), waar Bel gretig hapjes vanaf stond te scheuren. In elk geval waren wij niet welkom, en Bel stond bij voorbaat al te grommen toen hij ons zag aankomen. Wat zou hij gaan doen? Aanvallen of doorgaan met zijn vreterij?
De jongens besloten dat niet af te wachten. Na een kort overleg keerden ze om en liepen terug naar de Kruidentuin. De fotograaf ging maar mee....
Bij het luik van Vlinder was er nog een kleine schermutseling, maar dan wel een van het vriendelijke soort gelukkig. Blijkbaar waren de jongens toch niet zo erg onder de indruk geraakt van het gedrag van de Franskat.
En ach, de dag was nog jong. Bovendien scheen de zon! Nee, de dag was nog lang niet ten einde en er zou vast nog wel meer te beleven zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten