Het luie vet.

Net toen wij aan ons rondje wilde beginnen, kwam Mini (onder) roet in het eten gooien. Oscar (boven) zwaaide woest met zijn staart toen Mini begon met haar mepoffensief, want hij had zich net verheugd op zijn tweede les "verkennen". Wel, de fotograaf en cursusleidster besloten deze les maar af te gelasten. Met Mini in de buurt zou er toch niets van terecht komen. Wel vertrokken we naar de Kruidentuin, en zoals verwacht volgde Mini ons.



In de Kruidentuin was ook Monster aan het klooien. Hij was heel blij met onze komst, en al spoedig was het een wirwar van springende en klimmende kleine opdonders. Heel leuk om naar te kijken, maar bijna onmogelijk om te fotograferen met een kleine, digitale camera....



Oscar ging na een paar rondjes dollen de boom in. Hij wilde even afstand nemen van de jonkies en van bovenaf naar hun gespring en gehuppel kijken.

Monster twijfelde even. Zou hij Os achterna gaan en eveneens de boom in klimmen? Hij kreeg geen tijd om daarover na te denken, want Mini scheurde voorbij en lokte hem mee het struikgewas in.

Cera was ook meegekomen naar de Kruidentuin, maar mengde zich verder niet in het strijdgewoel. En na een tijdje had ook Os er genoeg van. Ze lieten de jonkies (Monster en Mini), die niet van ophouden wisten, lekker door ravotten en zochten een rustig plekje in de zon op.

Ja Os, de jaren gaan tellen, heh? Alweer bijna 2 jaar, en dat is een heel verschil met die jonkies van nog niet eens 1 jaar! Het verschil in gewicht maakt trouwens ook een hoop uit, maar dat zul je wel niet willen weten.... Nou, rust maar lekker uit in het zonnetje!

En dan Cera! Ja, die is zelfs nog een stukkie ouder dan Ozzy, en de laatste tijd ook een beetje dikker geworden! Gelukkig is de winter (bijna) voorbij en gaan jullie steeds vaker naar buiten. Dan komt het vast wel weer goed (hopen wij) met dat luie vet... Toch?