Nu nog even niet...

Zwarte Gijs:
Heeft u het al gehoord? Van Pim ja? Ja, ik vind het vreselijk. Nee, we waren niet van die dikke vrienden hoewel-ie de laatste tijd best wel te pruimen was. Maar nog zo jong heh? Was hij niet bij u in dienst?


Topmodel zegt u? Ik zag hem inderdaad vaak bij uw poezenloket, maar ik dacht dat hij dan om eten bedelde. Oh, hij kreeg dus beloningen van u. Voor het poseren. Nee, dat wist ik niet. Hoe moet dat nu verder? Met uw katblad? Ik bedoel, nu u geen topmodel meer heeft. Is er een vacature?


Wel, dan wil ik best solliciteren, alleen waarschuw ik u wel alvast dat ik niet zo lang stil kan zitten. Ach, u bent daar nog niet aan toe, aan vervanging van Pim? Nee, dat snap ik. U heeft even tijd nodig. Om het te verwerken ja. Wel, we kunnen voor morgen een afspraak maken? Oh, vindt u veel te snel. Bij mensen duurt dat dus iets langer, dat verwerken. En u heeft het ook een beetje druk op dit moment. De straat ja. Ah, en ook nog die Boezel die opgevoed moet worden. U zegt dat u mij wel zal waarschuwen als u zover bent? En dat er eventueel meerdere kandidaten zijn? U zoekt dus eigenlijk meer het type dat wel kan stilzitten. Zoals Pim zo mooi kon doen. Nou, ik denk niet dat u snel zo'n kat vindt. Nee, dan ben ik inderdaad niet zo geschikt.

Zo, heh. Even de blaas ledigen. Nee, er zijn niet zoveel plekjes meer om je plas te doen heh? U neemt het me toch niet kwalijk dat ik deze plek heb uitgekozen? Ik bedoel, zo vlak voor uw huis?

Vaarwel Pim

Het is onze droevige plicht u te moeten berichten dat Pim zijn gevecht heeft verloren en gisteren, op slechts 5 jarige leeftijd, is ingeslapen.

Wij zijn even helemaal van slag.....

Pim was ons topmodel en tevens kind aan huis. We zullen hem verschrikkelijk missen en wensen zijn familie veel sterkte toe.

Het is niet anders

Boezelmans:
Mens zei dat het buiten zo koud is als in de koelkast. Met de deur dicht ja. Vind ik erg koud. Vorige keer buiten zitten bibberen van kou. Daarom moet ik nu das om. Mens zegt dat das me goed staat, maar zo kan ik niet spelen!


Mag ik dan niet zonder das naar buiten? Ja, mag wel maar dan krijg ik het koud, zegt ze. En dan ga ik weer bibberen. Nee, is niet leuk.


Dan maar binnen blijven heh? Spelen met das is ook leuk. Nee, wel jammer van niet naar buiten kunnen. Maar wachten tot het weer iets warmer is ja. Of tot de zon schijnt. Is niet anders heh?

Broers moeten elkaar helpen

Harremans:
Nee, ik geloof dat mijn broer Panda nog steeds niet het raadsel van de watergaatjes heeft opgelost. En ik interesseer me daar verder niet voor; ik ben niet zo'n probleemoplosser nee. Nee, ik hou meer van zooien. Je zou me het "zooitype" kunnen noemen inderdaad.


Nu was ik dus van plan om hier even te gaan zooien, zit opeens die ouwe in de weg. Rooie Gijs ja. Denk maar niet dat hij mij de ruimte zal geven, maar daar weet ik wel wat op. Ja, ik roep gewoon mijn broer erbij want samen kunnen we hem wel aan. Met gemak ja.


Even eerst een kort overleg. We besluiten om zij aan zij naar Gijs toe te rennen, en een flinke jongen die dan rustig blijft zitten, heh? Nee, we denken dat hij er dan wel vandoor gaat.

Het is gelukt en Gijs is gevlucht voor ons gezamenlijk offensief. We doen niet veel samen, Panda en ik, maar als het nodig is, dan dus wel. Ja, dat hoort zo heh? Als broers zijnde moet je elkaar helpen. En omdat we er best wel lol in hebben, volgen we Gijs naar zijn vluchtplek.

Kijk 'm daar zitten op die trap! Nee, daar durft-ie niet vanaf te komen, vooral niet als wij hier blijven rondhangen en dat doen we dus.

Panda heeft besloten een tijdje onderaan de trap te blijven zitten. Ja, om Gijs duidelijk te maken dat hij het niet altijd voor het zeggen heeft. En ik maak van de gelegenheid gebruik om even van het hoge gras te gaan knabbelen. Nee, ik ben niet zo'n trapzitter, ik blijf liever een beetje in beweging. Ja, 't zal inderdaad de adrenaline wel zijn.

Panda heeft genoeg gekregen van het trapzitten en is weer aan het werk gegaan. In de tuin ja. Nee, ik vind het leuk om Gijs nog even te blijven pesten dus voorlopig blijf ik hier nog wel rondhangen. Nou, tot ik er genoeg van krijg heh? Dat kan over 5 minuten zijn maar ook over 5 seconden. Nee, dat weet ik nooit van tevoren en daar denk ik ook niet over na. Teveel nadenken is niet goed voor me, vind ik zelf.

Rooie Gijs:

Stelletje rotjongens. Met zijn tweeen durven ze wel! Maar ik kan ze best aan hoor! Nee, ik ben niet voor ze gevlucht, ik dacht alleen dat het een goed idee was om deze trap te verdedigen. Dat ze niet naar boven kunnen dus. Nee, het balkon hierboven is van mij en daar komen ze dus niet op, daar ga ik voor zorgen. U ziet toch dat ze niet naar boven durven te komen? Dat komt omdat ik hier lig met mijn natuurlijk overwicht. Nee, ik zei niet overgewicht, u heeft mij best goed verstaan. Die Panda is al afgedropen, ziet u dat? Zogenaamd weer in de tuin aan het werk. En u zult zo ook zien dat die Harremans weer ophoepelt. Ja, omdat ze bang voor mij zijn. Ik ben hier in deze tuin inderdaad de baas en dat gaat zo blijven ook. Mocht er verandering in de situatie komen, laat ik u dat als eerste weten. En gaat u nu maar weer ergens anders plaatjes schieten alstublieft!

Katbladstraat op de schop

Maar er staat niet bij hoelang die ongein gaat duren!

Snel weer naar binnen

Mio:
Nee, ik doe vandaag geen interviews. Nee, ik kan u geen enkele mededeling doen over de stand van zaken bij mijn partij "Hof is Vol". Ik verzoek u derhalve onze tuin te verlaten. Ja, ik kwam naar buiten om prive-redenen.


Ja, er zijn dus dingen die ik bij voorkeur buiten doe. Nee, ik gebruik niet graag de kattenbak en verder heb ik op al uw vragen geen commentaar.


Bij deze temperatuur kom ik alleen naar buiten als het moet en ga daarna snel weer naar binnen. Jakkes, wat is het koud. Ajuus.

Zo is het leven

Japekoppie:
Kijk 'm daar nou liggen, die Zoebel. Okee, Boezel dus. In dat gekke mandje, op de tafel. En dat terwijl de tafel gedekt is. Nee, zoiets moet ik niet wagen want dan word ik er gelijk afgesodedingest. En als ik er al mee weg zou komen, met op de tafel liggen terwijl die gedekt is, dan zou ik zeker niet gaan slapen. Nee, niet met al dat lekkers voor mijn neus.


Ze vindt het zo schattig, mijn mens, die kleine slapende Zoebel bij al dat eten. Dat ie daar zo rustig ligt zonder vervelend te wezen, bedoel ik. Nou, en terwijl zij zo aan het fotograferen is, ga ik dan maar even op haar stoel zitten heh?


Ja, om te bepalen of al dat mensenvoer wel verantwoord voer is. Die gehaktsaus bijvoorbeeld, die over de pasta is gegooid, zou ikzelf nooit zo maken. Nee, ik ruik wijn en dat blief ik dus echt niet. Verder iets van spinazie en paddestoelen en daar kan ik ook niet warm voor lopen. Maar die kaas ruikt verrukkelijk. Zal je zien dat ik daar niks van krijg....

En verder kan ik niks lekkers ontdekken. Nee, geef mijn portie maar aan Fikkie. Maar in elk geval heb ik even het moment waargenomen en een korte wijle aan de dis gezeten. Ik geloof dat het nu weer tijd is om af te nokken naar de grond, en dan wacht ik daar wel tot het toetje komt. Als het meezit is dat een kaasplankje, of eigenlijk een plankje met kaas. Ja, dan mag ik meestal wel even meeproeven. Nee, niet van die kaas met schimmel erin, maar gewoon een stukkie eerlijke geit of schaap. Of iets van de koe ja, en hoe zouter, hoe lekkerder. Nee, daar krijg ik nooit veel van vanwege dat zout dus. Tja, en als het tegenzit dat komt er een toetje van fruit, en ook daar kan ik dus niet warm voor lopen. Dan heb ik inderdaad weer eens pech gehad ja. En dan druip ik maar weer af naar de keuken om een paar seniorenbrokken weg te werken. Nee hoor, ik kan daar echt niet mee zitten. Zo is het leven, zal ik maar zeggen. Bovendien zit ik nog een beetje vol van de Gourmet van daarstraks.

Het valt niet mee....

Japekoppie:
Voordeel van die kaalslag is dat ik de hele straat nu beter kan overzien. Geen planten meer voor de ramen dus je hoeft nergens meer doorheen te kijken.


Zo heb ik een heel goed zicht op de Poort naar de hoftuin, zie auto's af en aankomen, zie alle fietsers voorbij komen en wandelaars natuurlijk. En ik zie ook heel goed ons mens terugkomen van boodschappen doen of een wandeling met camera. Ja, dat zijn allemaal voordelen. En nu het wat kouder wordt buiten en er niet veel meer te verkennen valt, zit ik wat vaker voor het raam bij het poezenloket.

Tja, en als ik dan denk dat ik alles wel heb gezien, hoor ik opeens gekwetter. Zo'n geluidje wat je instincten dus wakker maakt en waarvoor je je nog even omdraait.

Ja, een vliegbeest dus. Aan de overkant van de straat in de dakgoot. Ik weet niet waarom, maar het water loopt uit mijn bek en ik maak geluiden waarvan ik zelf versteld sta. Mijn mens helpt mij dan door te roepen dat er lekkere hapjes in de goot zitten en dat windt mij dus op.

Niet dat ik zit te wachten op zo'n hap, ik hoor liever het "pscht'geluidje van het dekseltje van een blikje Gourmet Gold. Of nog beter: Gourmet Diamant rundvlees.

Maar zo'n vliegbeestje wat door de dakgoot huppelt van het ene naar het andere huis is toch wel erg fascinerend. Ik ga dan mekken inderdaad, en dat gaat helemaal vanzelf en ik kan dat ook niet tegenhouden.....

Maar ja, dan is er weer de realiteit. Die kleine Zoebel komt zich er weer tegenaan bemoeien. Denk je net even rustig in de vensterbank te zitten, komt dat kleine mormel weer opduiken en leidt je af van de echt belangrijke zaken in het leven. Ben je gelijk die spannende vogel vergeten omdat hij, de Zoebel, gaat zitten klooien onder de plek waar je rustig zat te mekken. Nee, het valt allemaal niet mee.

De Boez mag even verkennen

Ik mocht naar buiten en hier sta ik nog aan het begin bij de bezem ja, en toen ging ik verder naar buiten stapje voor stapje eerst nog ja, en


toen ging ik snuffelen aan waterbakje en

toen aan spinnenspul met blaadjes en

toen ging ik verderop naar vuilnisbak en allemaal lege potten en

toen schrok ik want er kwam een wielhuis aan, wroem wroem ja,

en toen die weg was ging ik weer verder verkennen en

even zitten om gewoon wat te kijken en zij maakte alsmaar foto's maar ik wou niet naar camera kijken want ik had het zo druk en

toen zag ik blaadjes om aan te snuffelen ja en

heb ook nog tussen de fietsen gespeeld en steeds gesnuffeld en rondgedraaid en toen wou ik de straat oversteken maar dat mocht niet en toen ging ik maar weer tussen de fietsen maar ik wou

toch nog wel even verderop kijken en ik heb achter de blaadjes aangehold want die waaiden weg ja, en er kwam nog fietser langs en nog een wielhuis, weer wroem wroem ja, en

toen ging ik te ver weg en toen riep ze me maar ik deed net of ik het niet begreep, ze zei "Kom Boez" en "Boesje, kom" en toen ook nog "Binnentoe" maar ik wou niet naar binnen en ging nog verderweg en toen heeft ze snoepjes gehaald en me naar binnen gelokt en toen deed ze de deur dicht en toen ben ik gaan mauwen bij de deur omdat ik weer naar buiten wilde maar dat mocht dus niet meer maar ik was zo vreselijk opgewonden en toen was ik later best wel moe en toen heb ik geslapen.

Ging het te snel? Hebt u het allemaal opgeschreven anders wil ik best nog een keer vertellen hoor! Gaan we morgen weer naar buiten?

Zondag, regendag...

Na het harde werken op zaterdag (de grote plantenverhuizing), mochten we op zondag uitrusten. Dat betekende dat er ook geen reportages gemaakt werden. Dat was maar goed ook, want onze haarfabrieken waren sowieso niet van plan om zich in de regen te begeven. Wat deden deze medewerkers dan op deze troosteloze dag?




De Boez lag langdurig in zijn zoveelste vreemde houding te slapen......



Mevrouw Troy wilde wel even haar poezelige hoofdje optillen voor de foto, maar meer beweging zat er toch echt niet in. Zij heeft 's ochtends nog heel even bij het poezenloket gezeten, maar werd erg slaperig van het zien vallen van al die druppels. Pas op dinertijd verliet zij haar rustplaats. Jazeker, een uur te vroeg uiteraard.

Haar zoon, dhr. Japekoppie, wilde niet op de foto. Hij had de pest in omdat het ontbijt een uur te laat was geserveerd. Wij hebben gepoogd hem het e.e.a. uit te leggen over de stand van de wijzers op de klok, maar hij stond daar niet voor open. Allemaal door mensen verzonnen flauwekul, zo vond hij. In de natuur houden de etenstijden verband met de stand van de zon, en niet die van de wijzers, voegde hij er nog aan toe. Toen wij hem erop wezen dat hij zich in de zomer toch echt niets aantrekt van de stand van de zon omdat hij dan ook rustig om 17.00 uur al zit te bleren om zijn avondhap, liep hij boos weg. Wij riepen hem nog na dat het maar goed is dat we niet in IJsland wonen - en dat niet vanwege de economie maar de zeer lange dagen aldaar in de zomer - maar een dergelijke kwinkslag kon dhr. Japekoppie al helemaal niet waarderen en hij besloot daarop over te gaan tot een fotoloze zondag. Vandaar dus geen foto van een rustende Verkenner op zondag....

Hoe komen we de winter door!

Japekoppie:
Kijk nou es. Je doet effetjes een dutje, en als het tijd is voor je verkenningsronde hebben ze in de tussentijd de hele boel weggehaald. Geen plant meer te zien. Niks meer te besnuffelen of te markeren. Totale kaalslag! Kunt u mij dit uitleggen?


O, het moest weg van de gemeente. Nou, dat verklaart alles.
Dit hoort hier niet te staan dus. Dat zijn mijn plantentafeltjes. Of die van de redactie, ook goed. En nu staan ze hier. Klaar voor het grofvuil? Volgens mij waren ze nog best bruikbaar. Tja, hier en daar een beetje aan het rotten en wat plankjes weg, maar ze waren nog goed genoeg voor hun doel. Consumptiemaatschappij dus. Daar bent u toch altijd zo tegen? Wel, daar doet u dus nu aan mee. U moest zich schamen.


Hier ook leeg. Ja, een paar potjes en andere losse troep. Kan ik dus niks mee. Niks aan te verkennen nee. Bovendien zie ik dat mijn verstopplekjes ook zijn verdwenen. Kwalijke zaak. Ik denk dat ik maar een klacht in ga dienen. Over al die verdwenen planten ja. En een eis. Inderdaad, dat alles onmiddellijk teruggezet dient te worden. Of een verzoek. Om te verhuizen natuurlijk! U gaat niet met mij mee? Nou, dat zullen we nog wel eens zien dan.

Nou, dat slakkenprobleem zijn we ook in 1 keer kwijt. Maar daar zat ik eigenlijk niet mee. Met die slakken dus. Nee, dat was meer uw probleem, toch? Kijk, er zit er nog een op de muur. Die gaat nu wel dood van de honger, ja.

De vergadertafel staat er tenminste nog. Gelijk maar even deze paal markeren om duidelijk te maken dat ik het er niet mee eens ben. Toch wel makkelijk zo, nu die roos met die stekels weg is. Maar een stuk kaler ja. Nee, het bevalt me niet. En u heeft me nog steeds niet uitgelegd waar het nu allemaal goed voor is.

De waterbak staat er gelukkig nog. Dat is tenminste nog iets ja. Ah, die buurman z'n spullen staan er ook nog. Waarom staan zijn planten er nog wel en zijn die van mij.....eh ons, weggebracht? O, de buurman is een beetje laat met opruimen? Maar dat gaat ook allemaal weg dus? Niet te geloven...

Blijft er eigenlijk nog wat over, hier in de straat? Wat zegt u nu? 1 Grote kattenbak straks? Geen wielhuizen ook meer? Echt helemaal niks dus. Hoe lang gaat dat duren? U kunt dat niet menen, een paar maanden! Dan kan ik hier dus niet meer verkennen. De hele winter dus niet. En er komen machines ook? Nou, haalt u dan maar wat Valium voor me in huis. Nee, anders ga ik dat dus niet trekken. Eerst die Zoebel in huis erbij en dan ook nog machines in de straat. Gaan ze ook nog op het dak werken? Mooi, dan kan ik tenminste daar nog een rondje verkennen. Maar gaat u maar wel naar de dierenarts. Nee, zonder mij. Voor kalmeringsmiddelen. Ja, grootverpakking alstublieft. En dan moet u ook maar gelijk even langs de dierenwinkel. Wel, voor extra lekker eten natuurlijk! Nee, anders komen we deze winter beslist niet door.