Onderons...

Rooie Gijs:
Hoezo zie ik er chagrijnig uit? U verbeeldt zich maar wat. Niet dat ik in mijn sas ben hoor, integendeel. Ja, ze heeft weer visite, mijn mens. Daarom ga ik dus niet naar binnen. Nee, ik wacht wel tot we weer onderons zijn, dan kan ik tenminste op mijn gemak eten. Ze heeft toch geen oog voor mij op dit moment. Nee, ze moeten zo nodig weer praten. Als er visite komt, moet er altijd gepraat worden en daar heb ik een hekel aan. Als ze nu het woord tot mij zouden richten, zou het wat anders zijn, maar dat gebeurt toch niet. Ja, ik vind het wel leuk als ze tegen mij praten, maar dan moet het wel positief zijn heh? Nou, bijvoorbeeld over hoe mooi ik ben en hoe flink enzo. Dat soort dingen ja. Als mijn mens alleen is, praat ze wel tegen me. Dan zegt ze dus dat soort dingen. Maar nu heeft ze toch geen aandacht voor mij omdat er visite is. En daarom zit ik dus buiten ja. Maar ik ben niet chagrijnig, dat verbeeldt u zich toch echt. Hebt u dat trouwens gezien?


Die lelijke zak ja. Is van de visite dus. Zetten ze zomaar hier neer en dan kan ik er tegenaan kijken. Ja, ik hoop maar dat ze gauw weggaan en die lelijke zak meenemen. Dan zijn we weer fijn onderons en dan kan ze me weer mooi vertellen hoe trots ze op me is en hoe lief ik ben.