Tijd verdrijven.

Cera:
Natte boel heh? Nee, ik ga niet naar buiten zolang het zo hard regent. Het enige wat je dan kunt doen daar is onder een wielhuis gaan zitten, en daar heb ik echt geen zin in. Dus er zit voor mij niets anders op dan te wachten tot het stopt, niet? Hoewel, het duurt wel erg lang allemaal...


We kunnen natuurlijk ook samen nog een stukje gaan schrijven voor het Katblad, heh? Ja, dan inspireer ik u, en dan gaat u zitten tikken. U heeft toch al een paar foto's van mij? In de gang dus, ja? Wel, laten we dan aan de slag gaan.
Dan vertelt u dat ik steeds zit te wachten voor het kattenluik tot het ophoudt met regenen. Ja, en dat we zolang het nog zo nat is, niet naar buiten gaan. Gaat u maar zitten op uw stoel.
U mag ook best vermelden dat Japekoppie alsmaar ligt te snurken op het dekbed. En dat mevrouw Troy even beneden is geweest, uit het raam gekeken heeft en nu ook weer naar boven is. Ja, en dat de Os kletsnat binnenkwam en toen op een stoel is gaan liggen slapen, en dat hij na een uurtje weer de regen is ingestapt.
En dat de Boez ook ligt te slapen, ja. Staat het erop?



Dan ga ik maar weer zitten wachten hier. Ondertussen kan ik me wat gaan wassen. Om de tijd te verdrijven, inderdaad. Heeft u nu weer een foto gemaakt? Gaan we dan nog een stukje schrijven? Niet dus. Oh, u gaat dus aan de soep. U heeft groot gelijk mevrouw Katblad. Er is verder toch niet veel te doen, heh? Nee, het weer zit niet mee vandaag, daar heeft u helemaal gelijk in.

Oscar merkte Luna niet op.

Oscar had zich gemeld voor een les "verkennen". En dan niet voor het Verkenners A diploma maar voor een juniorencursus. Onze cursusleidster had wel even tijd, dus gingen we met Oscar op stap. Wij lopen voor onze lessen altijd dezelfde route. Vanaf de redactie gaan wij naar de Kruidentuin, waar de tuin goed geinspecteerd moet worden door de cursist. Vooraf dient de pupil de tuin te controleren op andere aanwezig haarfabrieken, want zij kunnen de inspectie beïnvloeden of zelfs verknallen. Ook kunnen zij de leerling onverwacht aanvallen, en hem of haar zodoende in de war brengen. Dus Oscar moest eerst de Kruidentuin in kaart brengen met daarbij de eventueel aanwezige soortgenoten. Oscar deed dat niet, helaas....

Nee, Os ging gelijk over tot het overzien van de tuin vanaf een bankje (wat overigens op zich een goede actie is), maar vergat eerst zijn directe omgeving te controleren. En zo kwam het dat hij Luna, gezeten onder het bankje, niet opmerkte. Zij (Luna) merkte de Os uiteraard wel op en was niet blij met zijn aanwezigheid.

Os liep wat heen en weer en nog merkte hij Luna niet op. Wij besloten daarop direct de les te beëindigen. Nee, dit had totaal geen zin op deze manier. We adviseerden Oscar dan ook om maar lekker te gaan klooien en zooien, zeiden hem dat we het erg gezellig vonden dat hij zo vrolijk met ons meewandelde maar dat we verder niet onze tijd gingen verdoen met het geven van aanwijzingen en opdrachten als hij daar toch niet voor openstond. Wel, Oscar vond het allemaal best en verdween tussen de rozemarijn.

Luna was niet van plan geweest om Oscar aan te vallen, maar erg gelukkig met zijn aanwezigheid in de Kruidentuin was zij ook niet. Zij had zich verheugd op een rustig wandelingetje, zonder opwinding en ergernisjes, maar daar was nu geen sprake meer van.

Dus toen de fotograaf door was gelopen, kwam Luna onder het bankje vandaan en verdween ze onder een geparkeerd wielhuis.

Dat was overigens heel verstandig van haar, want inmiddels vielen de eerste spetters uit de lucht.

Wij liepen vervolgens met Os nog een snel rondje door de Parallelstraat en de Steeg van Storm, en keerden naar huis terug. Daar werden we opgewacht door de andere redactiemedewerkers. En ach, thuis werd het toen ook weer erg gezellig!

Lente.....

Gisteren volgden wij Japekop een stukje op zijn ochtendronde. Tenminste, dat waren wij van plan. Maar Japekoppie zette er flink de vaart in terwijl de fotograaf daarentegen even stil wou blijven staan bij de ontwikkelingen in de natuur! Daar had Japekop maling aan. Het was tijd voor zijn ronde en dat gaat voor alles.



Maar goed, dit plantje trok dus onze aandacht. Is dit niet een zgn. Kerstroos??? Een Helleborus? Hetzelfde plantje kwam vorige maand al door een laagje sneeuw heen gluren!

Vandaag is de laatste dag van de klimatologische winter. Dat zei tenminste meneer Menno Bentveld net in het radioprogramma "Vroege Vogels". En wij geloven hem. Maar wij geloven ook de Buienradar, en daarop staan nog heel veel dikke buien voor vandaag gepland. Wij wachten dus nog maar even met het opschonen van onze geveltuin.....
Japekoppie trekt zich ondertussen niets aan van seizoenen. Hij leeft bij de dag en dat is wel zo verstandig. Vanochtend stak hij even zijn kop buiten het kattenluik en ging vervolgens terug naar het dekbed. Dat is beter dan gaan zitten kniezen, heh? Juist ja.....

Bericht van "Katuitdegracht" (Aaf Verkade)

Meld natte katten bij ons!
Om de katten in de stad Leiden een grotere overlevingskans te bieden, willen we kattenklimtouwen ophangen aan kades die extra gevaarlijk blijken te zijn. We proberen dan natuurlijk ook de oorzaak van de te watergeraking te achterhalen en daar iets aan te doen.
Maar sinds de start van wijkinitiatief Kat uit de Gracht komen de meldingen van verdronken katten alléén nog maar binnen via de ‘buurt-tam-tam’. Ook de katten die een val in de gracht wél overleven – ze worden eruit gehaald door een voorbijganger of klimmen zelf uit de gracht – worden nog niet altijd bij ons gemeld. Voor een betrouwbaar overzicht van verdrinkingen en reddingen hebben we uw hulp dus hard nodig!
Totdat het Kat uit de Gracht-meldingsformulier online is (op 15 maart a.s.) kunt u melding maken van een 'natte kat' (levend uit het water gekomen of verdronken) via een mailtje naar info@katuitdegracht.nl Vanaf 15 maart kan iedereen gebruik maken van ons meldingsformulier, dat is ontwikkeld door NetSolid en gefinancierd met een gift van de Dierenbescherming, afdeling Rijnland.
Bij voorbaat hartelijk dank voor uw melding!
Aaf Verkade,
contactpersoon Wijkinitiatief Kat uit de Gracht

Alweer kort nieuws.

Vandaag had mevrouw Katblad thuiszorgdienst bij Ollie en Charlie. Zij wonen dus tijdelijk in het oude huis van Cera.
Mevrouw Katblad had niet in de gaten dat Cera mee naar binnen glipte. Er ontstond toen paniek.
Ollie vond het wel geinig om bezoek te krijgen en dook gelijk met zijn snuit onder Cera's staart, iets waar zij (Cera) niet van gediend was. Charli vond het onverwachte bezoek minder leuk, en ging op de trap een partij staan schelden.
Cera was vervolgens maar al te zeer bereid om het pand weer snel te verlaten.
Ollie vrat zijn diner in sneltreinvaart op, maar Charli weigerde te eten.
Toen wij Cera weer op de redactie binnenlieten, ontsnapte de Boez. Mevrouw Katblad heeft toen ook staan schelden. Het regende en stormde.
De Boez wou aan de ene kant niet terug naar binnen, want als de deur voor hem werd opengedaan maakte hij geen aanstalten om het pand te betreden. Maar als de deur echter weer dicht ging, moest hij nodig tegen het kattenluik bonzen omdat hij dus aan de andere kant toch niet buiten wilde blijven. Ook door het raam wenste de Boez niet binnen te komen. Maar aan de andere kant dus weer wel omdat hij aan het raam zat te krabben.
Ondertussen hebben wij Boez binnen kunnen krijgen door hem "SNOEPIES" te beloven.
Nu is hij bezig het kattenluik te slopen omdat hij toch eigenlijk wel weer naar buiten wil. Mevrouw Katblad weet het nu ook niet meer en is aan de drank gegaan.....

Kort nieuws.

Bollewangen.
Gisteren en vandaag kwam Bollewangen langs. Zonder geluid en bijna kruipend door de straat. Waarschijnlijk is hij bang om gevangen te worden, maar kan hij het niet laten om regelmatig zijn hele gebied af te zoeken naar ontvankelijke dames. Die waren er dus niet. Arme Bollewangen....
Rooie Gijs.
Ook Rooie Gijs is weer langs geweest. Hij heeft 2 plantenpotten gemarkeerd en ons beledigende blikken toegezonden. Het zal wel aan het weer liggen.
Oscar.
De Os heeft vandaag een tijdje op de redactie liggen slapen. Op een stoel dus. Het regende. Os ligt telkens op dezelfde stoel. Het kussen kan nu wel in de was. (Maar verder hebben wij geen kind aan hem.)

In de war....

Cera:
Het spijt me zo, mevrouw Katblad. Het was echt niet de bedoeling en ik kon er niets aan doen. Ja, ik was wat in de war....
Dat kwam doordat ik mijn zij-mens zag bij ons oude huis. Ja, het was fijn om haar te zien en ze heeft me even lekker geknuffeld. Maar in de deuropening van ons oude huis stond een vreemd mens, en toen werd ik opeens heel erg bang. En ik raakte dus in de war, ja.
Toen ben ik hard uw huis ingerend. Of mag ik ons huis zeggen?
Nee, ik had het even niet meer op een rijtje. En daardoor ging het helemaal mis, ja.....



Maar u heeft het me vergeven? U snapt dat ik er niets aan kon doen omdat ik in de war was?
Is het dus nog goed tussen ons? U bent niet boos?
Wel ik zal u plechtig beloven dat ik voortaan weer in de bak zal plassen in plaats van ernaast.
Tenzij ik weer in de war raak natuurlijk, maar dat kan ik niet zien aankomen.
Ja, het was wel een flinke plas daar midden op die vloer, heh? Had het beter buitenshuis kunnen doen, ja....
Maar u heeft mijn excuses dus aanvaard? Zal ik u nog een kopje geven?

Saaie hap.

Nee, dit is niet Cera, maar Mini. Zij kwam gistermiddag langs en klom op onze pergola. En dat deed ze omdat er veel publiek was en iedereen moest zien hoe goed ze kon klauteren. Eenmaal bovenop keek ze om zich heen. Had iedereen haar wel in de smiezen?



Nou, dat viel een beetje tegen. Oscar bijvoorbeeld was op de buurpergola geklommen om ons duidelijk te maken dat hij net zo goed in klimmen was als Mini. En daar wij Oscar niet zo vaak gymnastiek zien doen, keken wij er inderdaad van op.



Het was even wat wringen tussen die takjes, dat wel. En eenmaal bovenop wist Oscar niet goed wat hij verder zou doen. Een beetje heen en weer lopen?
De buurpergola (waar Os dus op zat) was een behoorlijk nat en glad, en op een zeker moment dreigde Os naar beneden te donderen, maar het ging nog net goed. Kijk je uit, Os?



En? Hadden zijn vriendjes wel in de gaten hoe leuk de Oz bezig was? Keken zij vol bewondering toe? Cera? Boez?

Nou, dat viel dus behoorlijk tegen. De Boez keek een andere kant uit en Cera had het erg druk met andere zaken. Geen applaus voor Os dus. Ja, de fotograaf stond wel te juichen natuurlijk, maar daar had Oscar maling aan. Nee, Os kreeg niet de aandacht die hij wenste. Dus kwam hij maar weer naar beneden.

Mini daalde ook af. Ook zij had meer enthousiasme verwacht van de toeschouwers, maar soms gaan de dingen nu eenmaal niet zoals je wilt dat ze gaan.

De jongens (Boez en Oscar) gingen samen klooien en zooien. En dat is niet spannend genoeg om over te schrijven.

Cera vond het tijd om de boel te markeren, ook niet erg spannend.

En omdat er verder niks te beleven viel in de Katbladstraat, ging Mini maar weer eens verderop.

Saaie hap daar in die Katbladstraat!

Nog even afwachten.

Boez was vanochtend niet lekker. Hij begon direct na het ontbijt over te geven en kroop vervolgens onder een stoel. Daarna heeft hij nog enkele keren gebraakt.
Nu zou je denken, een verstandige kat laat dan zijn ingewanden even tot rust komen en drinkt hoogstens een beetje water, of hij gaat buiten gras eten. Maar de Boez dus niet.
Eerst likte hij uitgebreid aan de lijm op de rand van een envelop, daarna begon hij de rand weg te vreten.



Mevrouw Katblad werd al misselijk van het zien alleen al. Dus, na het snel schieten van een paar plaatjes, hebben wij de envelop afgepakt. Vervolgens ging de Boez naar buiten, waarschijnlijk om alsnog een stengeltje gras weg te kauwen. En zo hoort het ook.
Inmiddels lijkt de Boez weer de oude, maar zeker weten wij dat pas als hij zijn diner er niet uitgooit. Nog even afwachten dus.

De derde gaat ermee heen.....

links Oscar, rechts de Boez

Het is zo langzamerhand al heel gewoon geworden dat wij 's ochtends Oscar op bezoek krijgen. En omdat hij tegenwoordig thuis op zijn gemak zijn ontbijt verorbert, komt hij niet met al te grote honger binnen. Dat geeft hem tijd en rust om uitgebreid alle aanwezigen te begroeten. De Boez krijgt een neusje, de hoofdredacteur krijgt veel kopjes en een uitnodiging om hem te aaien (nou, vooruit dan maar weer!), Cera krijgt een vriendelijk "prrr" toegeworpen en dat is dan dat. Mevrouw Troy ligt meestal boven om nog een ochtenddutje te doen dus zij mist helaas Oscar's binnenkomst met rituelen, Japekoppie (indien aanwezig) verkiest Os te negeren. En als Oscar klaar is met al zijn aandoenlijke begroetingen, controleert hij natuurlijk wel even of er nog ontbijtresten zijn, heh? Desnoods schraapt hij met zijn nagels de laatste kruimeltjes Gourmet of Snoezepoes uit de voerbakjes! En vervolgens snackt hij nog wat brokjes weg, maakt niet uit welke.

Dan is het tijd om te spelen. Meestal is dat buiten, maar soms is binnenspelen ook erg leuk, vooral omdat de Boez zoveel kattenspeelgoed heeft.

Oscar heeft een balletje ontdekt. Deze had hij nog niet eerder gezien, dus moet hij de veer- en stuiterkracht ervan uitproberen. Een klein tikje is al genoeg om het balletje flink te laten rollen!
Maar de lol van het balletje is gauw af als Os een muisje (gevuld met kattenkruid) vindt.



Eerst lijkt Oscar een beetje in de war te raken, maar dan wordt hij bedwelmd door het kruid en krijgt hij een gelukzalige blik in zijn ogen.



De Boez kijkt jaloers toe. Ja, natuurlijk zijn er zat muizen om mee te spelen en hoeft hij zich alleen maar om te draaien om een ander exemplaar te vinden op de vloer, maar eigenlijk had ook hij zijn zinnen gezet op juist deze muis....

Oscar controleert of de staart wel goed vast zit.

Os ziet ze een beetje vliegen.....

De Boez probeert te voorkomen dat wij foto's maken van Os.

Oscar trekt zich niks aan van de Boez, noch van zijn omgeving. De muis doet ertoe, de rest niet meer. Boez wacht zijn moment af. Mocht Oscar even niet opletten of in katzwijm raken, dan zal hij, de Boez dus, er als de kippen bij zijn om de muis af te pakken.

Cera bekijkt vanaf de tafel het gedoe op de vloer. Zij maakt geen deel uit van de interactie en verzint een list. Cera is een erg slim dametje....

Want als de twee ventjes even niet opletten, springt Cera van de tafel, graait de muis van de vloer en neemt het speelgoed mee de gang in. Zo! Dat is geregeld! Meisje C. is de jongens O. en B. te slim af geweest en ligt nu op de deurmat met de muis te fleppen. De jongens rest niks anders dan verbaasd en bewonderend toe te kijken.
Mevrouw Katblad trekt nog een paar andere muizen uit de speelgoedmand, maar die hoeven ze niet. Want die ene muis, dat was 'm. Dat mevrouw Katblad dat nu niet begrijpt!

Steeds meer zelfvertrouwen!

Wij hadden al zo het idee dat Cera (rechts op de foto) inmiddels al aardig was gewend op de redactie, want zij heeft de etenstijden reeds uit haar kopje geleerd, durft regelmatig 's nachts op het bed plaats te nemen, heeft haar eigen stoel enz. Maar had zij wel haar eigen territorium buiten? Dat was nog de vraag.
Wel, vanochtend kregen wij daar antwoord op.
Mevrouw Troy deed haar ochtenddutje en Cera nam vrijwillig haar positie als Poezenloketbewaakster (oftewel receptioniste) waar, toen Harremans verscheen. Hij kwam Cera pesten, dat was wel duidelijk (kijk maar naar zijn blik).
Maar wat gebeurde er?


Cera keek eerst even om. Ja meid, wij steunen je, al is het maar achter het raam. Maar je kan het! Bedenk wel: jij woont hier nu ook en dus heb jij meer rechten dan die pestkop!



Verdedig je huis, Cera! Laat je deze keer niet op je kop zitten! Jaag het etterbakje bij JOUW STOEL weg! Je kan het! Je kan het!

En?
Jawel. Cera had ons gehoord en begrepen. Harremans had hier niks te maken en zij wel, dus moest zij ingrijpen. Ze deed dat ook. We waren te laat met onze camera, maar zagen het gebeuren. CERA DOOK BOVENOP HARREMANS!!!
En Har wist niet wat hem overkwam. Dit poezenmeisje was toch altijd slachtoffer? Een gewillig pestobject? Wat gebeurde hier?! De wereld stond voor Har even op zijn kop en hij wist niet hoe snel hij terug moest rennen naar zijn eigen tuin.
Ach, wat jammer dat de andere redactieleden niet hadden gezien watvoor heldendaad Cera had uitgehaald! Maar wij riepen DRIEWERF HOERA!
Wij hebben nog lang lopen gniffelen! Maar dat spreekt voor zich.

Geen achterblijvers aub! (deel 2, slot)

In de parallelstraat mochten we constateren dat onze twee jonkies toch echt hun best deden de boel te verkennen. Er werden vele tweewielers (fietsen - red.) geinspecteerd op vreemde luchtjes en dergelijke, en ook werden de bloembakken en struiken aan gedegen onderzoek onderworpen. Dat biedt perspectief voor de toekomst, heh? Misschien kunnen we onze cursusleidster binnenkort zover krijgen dat ze het toch nog een keer probeert met deze twee. Wellicht zit er wel een junior-verkenningsdiploma in? De lessen moeten dan wel 's ochtends heel vroeg plaatsvinden, want onze junioren zijn gauw afgeleid en kunnen zich nog niet zo goed concentreren op het verkennen als zodanig. Maar we houden de moed erin.



Kijk, daar had je het al. Monster had ondertussen een ander rondje gelopen en stond onze haarfabrieken op te wachten in de Steeg van Storm. Japekop zou in zo'n geval het Monster negeren en gewoon doorgaan met zijn taak (maar ja, hij is dan ook gediplomeerd Verkenner A), maar de jonge Boez liet zich in de war brengen. Monster deed ook wel erg zijn best om de aandacht te trekken en stond daar wild met zijn poten te maaien. Boez kromp ineen en wist niet meer hoe verder te gaan.



Cera, ook gediplomeerd Verkenner A sinds vorig jaar, was al verderop. Zij had graag een wat langere ronde gelopen, namelijk helemaal tot aan het gevaarlijke water, inclusief kade-inspectie
en dan weer de Katbladstraat in. Maar dat zat er vandaag niet in. Ten eerste heeft de Boez de lange ronde nog niet durven lopen (hij begint te janken als wij ter hoogte van het huis van Mini komen en weigert dan verder mee te gaan), en ten tweede was er nu het geval Monster dat de boel kwam verstoren. Monster was voorlopig even klaar met de Boez en dacht Cera in de war te gaan brengen. Maar Cera hield haar koppetje koel en liet zich niet verleiden tot ordinair gesteggel midden op straat.




De twee jongens pikten de draad weer op en besnuffelden zorgvuldig de bloempotten in de Steeg. Erg belangrijk, want je moet natuurlijk aan de weet komen wie hier langskwamen en wanneer dat dan wel was, en als het effe kan ook nog hoe vaak.
Maar omdat Monster bij Cera geen poot aan de grond kreeg, kwam hij weer terug om stennis te schoppen in de Steeg.



Kiekeboe spelen achter de plantenpotten, proberen de verkenners te bespringen en meer van dat kinderachtig gedoe.

Boez liet zich meeslepen door dit kleutergedrag en ging om de hoek van de Steeg in een hinderlaag liggen om zodoende de eerst voorbijkomende te kunnen bespringen.

Dat was Oscar, maar hij liep zo snel in de richting van het Zooiplein dat Boez de kans niet kreeg zijn vriendje aan het schrikken te maken.

Er lagen nog wat stukjes ijs op het Zooiplein, en wij zagen hoe Os zijn snuit diverse keren langs het ijs wreef. Waarom hij dat deed? Geen idee! Lekker koud misschien? Of dacht hij zo zijn kop te kunnen wassen? In elk geval smolt het stukje ijs in rap tempo.

Cera was ondertussen ook naar het Zooiplein gekomen, en zij en Oscar besloten nog wat te rollen en dollen. Monster was niet meegekomen, misschien was hij wel teleurgesteld naar huis gegaan. En de Boez?

Hij had nog steeds pleinvrees en weigerde mee te spelen. Nee, Boez bleef achter het hek en zat te kijken hoe Cera en Os zich vermaakten. En omdat de fotograaf toch wel wat medelijden had met de Boez, besloten we maar terug te keren naar de redactie. Alle drie haarfabrieken gingen met de fotograaf mee, want "samen uit, samen thuis", heh? Zo is het maar net.

De Viespeuk.....

Dit bericht heeft te maken met het vorige. Als u dus dat vorige bericht heeft gelezen, begrijpt u deze diaserie beter!

Geen achterblijvers aub! (deel 1)

van links naar rechts: de Boez, Oscar en Monster

Het was tijd voor een verkenningsronde met de 3 jongste (leerling-)reporters, maar toen wij onze ronde wilden starten, werden wij verrast door de aanwezigheid van het Monster in de Katbladstraat. En Monster was behoorlijk aanwezig, want hij begon gelijk de reporters uit te dagen zodat er enige verwarring ontstond.



Cera raakte dermate opgewonden dat ze de boom in ging. Nee, niet zo hoog maar toch.... Wat deden de anderen?



De Boez rende achter Monstertje aan, de straat over, de tafel onderdoor, tussen de fietsen etc. En toen Monster tussen de struiken dook, gaf Boez het op. Op bovenstaande foto ziet u de Boez van Monster weglopen, terwijl de laatste net weer uit de struiken is gekomen.

Oscar was op zijn manier erg opgewonden. Dat uitte zich in het rollen door een hoop bladeren die regelmatig wordt gebruikt door Cera. Als toilet dus, ja...... Maar we wisten al dat de Oz een viespeuk is, niet? Wij zagen hem al eens uitgebraakte kattenbrokjes van de straat vreten, door modder rollen en ga zo maar door. En als hij zich daarna nou zou wassen? Maar nee dus. Zo loopt hij ook al dagen rond met een zwarte vlek (waarschijnlijk autosmeer), maar wassen ho maar. Moeten wij nog meer voorbeelden aandragen? U zegt het maar. Voor ons staat echter vast dat Os een smeerkees is.

Os had het dermate druk met het zich wentelen door de vieze hoop, dat zelfs Monster verbaasd toekeek. Werd hij zomaar genegeerd door Os? Ze zouden toch gaan dollen en niet rollen, of hoe zat het? Even bleef Monster nog wachten, maar Oscar was nog lang niet klaar, dat was wel duidelijk. Dus ging Monster op zoek naar ander vertier.

Doch de Boez was ook niet langer beschikbaar. Hij zat eveneens verbaasd te kijken naar de viespeukerij van zijn vriendje Os.

En Cera werd een beetje boos. Ja, want het was wel haar plasplekje wat nu helemaal omgewoeld werd! Bovendien, we zouden toch een rondje verkennen gaan doen, niet? Nou dan?

Os, bekijk het verder maar, want Cera heeft helemaal gelijk. We zouden een rondje gaan maken en waar je nu mee bezig bent, slaat helemaal nergens op. Wij vertrekken nu, met of zonder jou.

Maar Os ging mee. Als iedereen ging wandelen, bleef hij natuurlijk niet achter, heh? Nee, wandelen is veel te leuk, vooral als de fotograaf meegaat. In de Kruidentuin was Cera gauw klaar. Boez deed nog even alsof hij serieus aan het verkennen was, maar wij weten wel beter. De fotograaf ging de parallelstraat in, Cera volgde en Oscar wachtte op de Boez.

Zou de fotograaf er nog in slagen het hele stel mee te krijgen? En zo ja, wat lag er in de parallelstraat op ons te wachten? U leest het in deel 2.