zondag 21 februari 2010

Niet op tijd voor het eten.....


Tja, het moest toch een keer gebeuren. Cera kwam niet op tijd voor het diner thuis. En omdat de andere redactiekatten zaten te gillen van de honger en wij niet 2 eetrondes wilden organiseren, gingen wij haar zoeken. Daar Cera niet in de Hoftuin zat en ook niet in de Kruidentuin, gingen we richting Zooiplein. We zagen daar wat over straat flitsen, maar van een andere kleur. Het was Lima en hij verstopte zich snel achter een boom. Als u goed kijkt, zit u hem nog net zitten. Toen wij om de boom heenliepen, ging Lima snel verderop en dook onder de deur door die toegang biedt tot de geheime muizentuin. En daar deze deur goed is afgesloten, konden wij Lima niet verder volgen. Maar goed, we waren dus op zoek naar Cera en niet naar andere haarfabrieken, heh? Wij keerden dus om.



En daar was Oscar. Hij was van het Zooiplein gekomen en moest nodig even de grote boom markeren. Flinke jongen, Os! Maar heb jij misschien Cera gezien? Nee, Os wist van niets, maar werd wel geboeid door iets achter ons.
Ah, daar zat meneer Troy (geen familie van trouwens) achter het raam. Op zijn beurt geboeid door Oscar die een beetje de grapjas liep uit te hangen.



Meneer Troy, geen familie van.....


En daar kwam Cera aan. Ze kwam uit de richting van het Zooiplein en dus konden wij eigenlijk wel aannemen dat ze daar even tevoren met Oscar en Lima had lopen te zooien. Nou, fraai was dat. Nee, we zouden niets aan de Boez vertellen, maar dan moest ze wel direct afscheid nemen van Oscar en meekomen naar huis. Omdat daar inderdaad 3 redaciekatten zaten te gillen van de honger. Had zij dan geen trek?



Wel, dat viel reuze mee. Cera nam ruim de tijd om meneer Troy nog even dwars te zitten door op zijn vensterbank op en neer te paraderen. Meneer Troy werd daar een beetje niet goed van, trouwens.



En vervolgens duurde het afscheid nemen van Os ook wat langer dan ons lief was, maar dat kwam doordat Oscar nog wel zin had in een stoeipartijtje met Cera.
We vertelden Cera dat wij naar huis gingen, dat zij nu mee kon komen en eten krijgen, of dat zij nog een tijdje buiten kon blijven en dan het diner zou missen. Cera koos voor het diner en huppelde met ons mee. En na het diner ging zij haar schoonheidsslaapje doen.

1 opmerking:

Katja zei

Nou zeg, is Cera een beetje de lellebel aan het uithangen... ?