woensdag 31 december 2008

Fijne, gezellige jaarwisseling!!!!



T. Troy:
Hoezo fijn en gezellig? Ze zijn al de hele dag aan het knallen. Nee, ik ben daar helemaal tegen want het maakt me schichtig. Ja, dat komt doordat die knallen zo onverwacht komen, en dan vaak ook nog dichtbij.

Daar ging er weer een. Weet je zeker dat ze niet binnen komen met die knallen? Want dan ben ik zo vertrokken inderdaad. Nee, ik weet niet waarheen, maar in elk geval weg van dat lawaai. Zo ver ik kan. Desnoods ver van huis ja. Oh, daarom laat je ons zeker niet naar buiten? Wel, ik ga straks maar eens kijken of er nog een mooie plek onder het bed is. Ja, zover mogelijk van het raam vandaan. Is het nog een beetje schoon onder dat bed? Zeker weer niet aan gedacht heh?

Boezelmans:
Knallen wel gehoord ja. Is toch niks aan de hand? Lig toch veilig hier? Nou dan!
Japekoppie:
Ik doe voorlopig nog even net of ik niks hoor. Maar ik hoor het wel. Ja, vanochtend vroeg mocht ik nog even naar buiten en toen was er zo'n knal. Toen ben ik het dak op gevlucht ja. Nee, niet zo verstandig want het was er spekglad. Jij was bang dat ik mijn poten zou breken, heh? Nou, dat is gelukkig niet gebeurd. Ja, ik was heel snel weer binnen. Als je straks weg gaat, laat je de radio dan aan? Of een zacht muziekje van een CD? Ja, zou ik wel prettig vinden. En ik denk dat ik alstublieft een half pilletje neem. Ja, voor de scherpe knallen dus.

Boezelmans:
Potjandozie! Dat was een harde knal! Ja, nu ben ik toch wel geschrokken. Ja, ik weet dat ik hier niet mag zitten, maar dit is lekker ver van het raam vandaag en vlakbij oom Japekop. Jij gaat weg heh? Kan je niet thuisblijven? Oh, ik mag onder het dekbed kruipen? Misschien doe ik dat wel ja. Wordt het nog erger dan?

Hoofdredacteur:
Het is halverwege de middag. En toevallig ook nog - 2.8 graden Celsius. Wij hopen maar dat het nog veel kouder wordt zodat het vuurwerk niet zo lang duurt. Dat de mensen dus bevroren handen krijgen als ze lang buiten zijn. Maar dat zal wel niet gebeuren. Jammer, heh?

Voorbereiden op examen, deel 2


Het volgende raam wordt eveneens nauwkeurig geinspecteerd door Cera. Zij doet dit zo goed, dat wij vermoeden dat ze dit onderdeel al heel vaak heeft geoefend. Helemaal zelf ja, en dat is toch wel knap, vinden wij.


Ja Cera, je doet het erg goed. Haal die twijfel maar uit je blik. Tijd voor de volgende stap!


Hee, dat lijkt wel de fotograaf, daar in die koplamp. Wel een klein dikkertje heh?


Ach Cera, wat doe je nu! Ga je weer zitten zonnen? Wel, dat is dan een punt van aandacht. Ze moet dat toch echt afleren te doen tijdens een verkenning, anders wordt het nooit iets. Tenzij het examen toevalligerwijs wordt afgenomen tijdens donker weer, zonder zon dus. Maar daar mag je niet van uitgaan.


Het verkennen van een hoop rommel op straat gaat Cera goed af. Ze blijft om zich heen kijken en dat is, zoals u weet, erg belangrijk. Je weet nooit wie er nog meer op straat rondloopt, ook als is het erg koud en denk je dat je de enige bent.


Een paar fietsen controleren is ook altijd een goede zaak. Er tussendoor lopen is zelfs erg moedig. Wij maken hier een aantekening van. In het voordeel van Cera uiteraard.


Wat is dat voor rare snuiter? Oh, het is de fotograaf weer. Wel erg hard gegroeid sinds de foto van de koplamp. Maar daar gaat het nu niet om, wij richten de aandacht weer op Cera.


Jammer. Cera heeft niet door dat er iets vreemds, iets wat er niet hoort, op straat is neergezet. Ze loopt het zomaar voorbij. Zou dat komen omdat wij het gevaarlijke water naderen en Cera daarmee al in haar hoofdje bezig is? In elk geval slaat zij nu een stukje van de verkenning over, en dat levert dan helaas weer een slechte aantekening op. Ze mag nu echt geen foutjes meer maken. Zou Cera deze oefening tenslotte goed afronden? Wij lezen het in het volgende deel!

dinsdag 30 december 2008

Wordt het klooien?


Boezelmans:
Ik ben nieuwsgierig ja. Nee, mag niet op aanrecht maar er mag zoveel niet. Nieuw koffieding moet ik bekijken. Glimt mooi ja. Nee, ik hou niet van koffie. Maar wel van bekijken van apparaat.
Nog even verder kijken op aanrecht, ja?


Ze gaat zeker weer koken. Allemaal pakken spul hier neergezet. Ze heeft al geroepen dat ik er moet afblijven, maar maakt ondertussen wel foto's van me. Erg ingewikkeld om bij krant te werken. Je mag dingen niet, en als je ze toch doet maakt ze foto's ervan. Ja, moeilijk om te begrijpen inderdaad.





Ook interessant. Nee, deze lus ik ook niet. Maar moet er wel aan snuffelen. Ja, ik doe alles snel zodat ze niet scherp kan stellen. Goed heh? Nee, ik ben niet dom.


Dit is een plant, toch? Hoort dus niet hier. Nee, plant moet in vensterbank of buiten. Stinkt een beetje ook nog. Erg interessant ja. Nee, ik neem geen hapje. Kijk wel linker uit.


Mmmm. Nog niet afgewassen. Kan er niet bij en dat is jammer. Probeer andere kant wel van wasbak.


Zie je? Hier wel water te jatten. Voerbakjes nog niet afgewassen en daardoor water des te lekkerder. Mag beslist niet in wasbak staan nee, maar ze is toch bezig met foto's dus waag ik het er gewoon op.


Jammer, ik kan niet bij het brood. Nee, ik eet geen brood maar daarom kan ik nog wel proberen het te pakken, heh?


Kan ook niet keukenkastje openmaken. Jammer ja. Zal toch iets anders moeten verzinnen om mee te klooien. Ja, oom Japekop is van het verkennen en zooien, ik ben voorlopig nog even van het klooien. Zie het maar als vooropleiding. Nee, nog geen beroepskeuze gedaan. Ik ga pas kiezen als het voorjaar is. Ja, zou wel graag iets buiten willen doen qua werk. Iets in de zooirichting bijvoorbeeld. Ja, dat lijkt me wel cool. Ik denk dat ik goeie zooier zou zijn. Maar ik kan nog van idee veranderen. Ben nog jong heh? Nee, geen baby meer, ook geen kleuter. Nee, ik ben puber. Daarom straks ook naar dierenarts. Ja, in nieuwe jaar. Nee, ik weet niet waarvoor maar het schijnt wel te moeten als je een beetje goeie opleiding wilt gaan volgen. Ja, anders word je een wijvenjager en daar heb ik geloof ik geen zin in. Nee, daar heeft de krant dus ook niks aan.


Hee, ik zie iets op de grond. Waarschijnlijk zelf daar neergegooid ja. Maar ik weet niet meer wat het is.


Nee, kan het nog niet goed zien. Zal hier af moeten springen. Ja, is enige oplossing. Kan zij misschien eindelijk de afwas eens gaan doen. Ja, schone voerbakjes zijn erg prettig. Als ik weer op het aanrecht ga, zal ik wel waarschuwen. Kan ze weer foto's maken ja. Of op me schelden, dat kan natuurlijk ook. Nee, trek ik me niks van aan. We zien wel, dus, heh?

Voorbereiden op examen, deel 1



Ondanks de vrieskou, kwam Cera vandaag toch weer kwiek op het poezenloket af. Haar verloofde Japekop zag ze niet eens staan. Was zij soms weer uit op een snoepje of twee, drie?




Nee, Cera kwam ons attent maken op de veranderingen in de natuur. Het was haar opgevallen dat onze bloemetjes op half zeven lagen en stelde voor om een verkenningstocht te gaan maken om te zien of er nog meer veranderd was in de katbladbuurt. En natuurlijk om tegelijkertijd te oefenen voor haar examen Verkenner A, wat dit voorjaar zal plaatsvinden. Cera had graag gewild dat Japekop met ons meeging, maar hij was 'm ondertussen al gesmeerd. Zogenaamd voor een dakinspectie.



Zo gingen wij, fotograaf, cursusleidster en verslaggever, met Cera wederom weer eens op stap. Het eerste doel was, zoals gewoonlijk, de Kruidentuin. Cera begon erg goed met het verkennen van enige plantenpotten. Zorgvuldig besnuffelde zij de rand en klom ook nog op de steentjes in de pot, maar kon geen ongeregeldheden ontdekken. Voor haar zorgvuldigheid kreeg zij een dikke voldoende.


Echter, deze rakker merkte zij niet op. Het was namelijk de bedoeling dat wij deze keer ook vensterbanken zouden verkennen, maar helaas sloeg Cera er eentje over, en uitgerekend hier was er wat te zien.... (kijk ook maar eens verder de kamer in!) Wij moesten helaas dus echt een kleine onvoldoende noteren.


De volgende vensterbank deed Cera wel aan. Wij hadden dit onderdeel (vensterbank-verkenning) trouwens speciaal uitgekozen vanwege de kou, zodat Cera af en toe wat warmte uit de huizen kon "meenemen". De tocht was namelijk erg zwaar gezien de temperatuur, die flink onder nul was.


De bank werd door Cera gemarkeerd. Dit hoeft niet tijdens een verkenning, maar het is niet verboden. Als het maar niet te lang duurt, dat markeren, want dan kost het wel punten. Maar Cera hield het beperkt en scoorde daarmee.


Ja, Cera, je kunt wel lekker in de zon willen zitten, maar dat kan niet tijdens een verkenning. Wij moeten hier toch een minpuntje noteren. Wat jammer nou, want je was net zo goed bezig!


En nu ben je net een 2-koppig monster! Nee, daar trekken we geen punten voor af want daar kun je niets aan doen. Bovendien hebben wij hier een prachtige foto van kunnen maken en dat is weer leuk voor de krant. Dus een goede aantekening is hier wel op zijn plaats.


De volgende vensterbank werd ook goed besnuffeld. Eerst de onderste rand. Deze is erg belangrijk, dus.


Toen de bovenkant. Wij waren erg tevreden over de preciesheid waarmee Cera dit deed. Bravo Cera!


Nog even het glas "meenemen" in de verkenning is ook prima. We merken dat Cera in korte tijd echt is gegroeid. We raken helemaal opgetogen! Zij lijkt bijna klaar voor het examen!


Dit zijn gelukkig geen pootafdrukken van Cera. Gevaarlijke toeren tijdens een verkenning zijn strikt verboden en dat weet ze. Vol goede moed gaan we verder. Maar dat leest u in het volgende deel.....

maandag 29 december 2008

Buitengesloten...

Slooppogingen geslaagd


Nadat de Boez al enkele keren eerder verwoede pogingen had gedaan onze redactiekerstboom om zeep te helpen, bedachten we bij dit laatste gevecht dat het genoeg was geweest. Ja, wij hebben de kerstboom dus nu reeds afgetakeld, opgevouwen en in de doos gedaan.






Slechts enkele vlinders en sterren hebben Boez' aanvallen overleefd. Misschien valt er nog wat te lijmen, maar dat zien we volgend jaar wel weer.


Omdat we toch nog even het lengen der dagen willen vieren, hebben we de lichtjes in een, met zand verzwaarde, vaas gemikt. Zo is de plek waar de kerstboom stond, niet ineens weer zo kaal.
Tijdens het opruimen van de boom, hebben wij de Boez buiten de deur moeten zetten. Hij klaagde later over de felle koude in zijn nog zo dunne vachtje, doch wij hadden geen medelijden met hem. Immers: poesjes die slopen, moeten maar even in de koude lopen..... Wij betwijfelen of hij iets van deze gebeurtenis heeft geleerd.

Onschuldig snuitje, beschuldigende blikken


Tijdens het uit de auto tillen van een grote zak kattengrit, moet Cera kans gezien hebben om de eetzaal van de redactie binnen te dringen. Wij hadden dit niet direct in de gaten, maar toen we het luide gesmak en gekraak hoorden van een kat die een week lang niet heeft gegeten, kregen we argwaan en namen een kijkje bij de voerbakjes van onze redactieleden.


En ja hoor, daar zat ze, Cera. Ze zette haar meest onschuldige snuitje op maar zat ondertussen wel goed verstopt onder de keukenkast zodat wij haar niet zo snel konden verwijderen. Met luid handgeklap hebben wij haar echter uit het redactiegebouw kunnen verjagen, waarna zij plaatsnam in het kattenloket en ons beschuldigend aankeek. Wij hebben geprobeerd deze blik te negeren en dat lukte ook, zij het met veel moeite.....
(Wij surfen thans via een netwerk van buren, weten dat dat illegaal is en bieden daarvoor onze excuses aan....)

Storing

De zonnetverbinding van onze redactie doet het momenteel niet. Wij hopen later op de dag ons werk te kunnen hervatten.....

zondag 28 december 2008

Sven Kramer heeft weer gewonnen


Boezelmans:
Ja, ze schreef jaaroverzicht. Niet interessant genoeg voor mij nee, want ik kwam pas in september. Ze was lang bezig. En dat was erg vervelend voor mij.


Ja, buiten erg koud. Dus ik bleef binnen. En ik wou aandacht. Dus ik ging op de papieren liggen. Kon ze niet verder schrijven, nee.


Toen heeft ze me later van de tafel afgegooid. Omdat ze wou opschieten omdat ze naar het schaatsen wilde kijken met Japekop. En ze wou ook nog naar AH om zuurkool te halen. En worst ook ja. Maar het jaaroverzicht heeft ze nog afgemaakt. En Cera kwam ook nog langs. En toen zijn we 's avonds naar bed gegaan. Maar dat was niks nieuws dus. En Sven Kramer heeft weer gewonnen. Maar dat wist u natuurlijk al.

Fout parkeren


Dit is ons uitzicht vandaag. Ja, vanaf het poezenloket! Hebben wij iets gemist? Is er plotseling een parkeerplaats voor onze redactie gekomen? Het wordt tijd om onze planten op te halen en terug te zetten, voordat dit een gewoonte wordt!

JAAROVERZICHT!!!

Februari
Nadat wij eind van de maand kennis hadden gemaakt van het fenomeen "blog" en al lang speelden met het idee een kattenkrant te beginnen, ontstond zomaar in een weekend het Leidsch Katblad. Natuurlijk kwam de inspiratie van mevrouw T. Troy en haar zoon Japekoppie, en wij begonnen dan ook met het uitgebreid voorstellen van deze twee "haarfabrieken".

Maart
In deze maand verschenen de eerste buurkatten in het katblad. Eerst schreven wij alleen over de poezen uit de katbladstraat, maar langzamerhand trokken wij verder met de camera en belandden we, uiteraard onder begeleiding van T. Troy en Japekop, ook in de Kruidentuin en de Hoftuin, en beschreven de daar wonende katten.
De eerste liefdesgeschiedenis, die van Jaya en Kleine Beer, kon gemeld worden.

April
In april maakten we een ernstige fout. Siep, die wij altijd als een "hij" zagen, bleek een "zij" te zijn. Dergelijke fouten kwamen later wel meer voor want katten zeggen niet direct al bij een eerste ontmoeting of ze meisje of jongetje zijn.....
Wij konden een wapenstilstand melden tussen Storm en Pim, moesten berichten dat Snoepje werd vermist (de dochter van Cera) en met haar ook Kleine Beer, die overigens niet in de katbladbuurt woonde maar er wel regelmatig kwam voor zijn verloofde... En we gingen op huisbezoek bij Maus met zijn kroelspurkcursussen.
Half april ging de redactie even dicht wegens een studiereis naar Normandie, maar wij kwamen met enkele artikelen over franse katten weer thuis.

Mei
Na thuiskomst moesten wij vernemen dat Boris, in de volksmond Zorro geheten wegens zijn masker en dakactiviteiten, werd vermist. Evenals Snoesje en Kleine Beer hebben wij ook hem nooit meer teruggezien......
We beleefden mooie momenten aan onze vergadertafel buiten en maakten de verhuizing van tante (zwarte) Lien mee. We schreven veel over hardwerkende tuinmannen in de Hoftuin, ruzies, de dips van Pim (misschien was hij toen al ziek), zagen Iwan steeds vaker verschijnen in de Hoftuin en merkten steeds meer vreemdelingen op in de katbladbuurt. Wij maakten ook kennis met de katten uit de parallelstraten en menig maal volgden wij Japekoppie tijdens zijn verkenningstochten en zooitripjes.

Juni
Wij startten onze "neuzenparade". Japekop kreeg een burn-out , Maus toonde ons de effecten van kattenkruid, wij troffen Filos aan op de gevaarlijke verkeersweg en zorgden ervoor dat hij weer thuiskwam, beleefden vele, gezellige avonden aan de buitentafel met diverse katten tijdens de voetbalwedstrijden en Japekop zakte (buiten zijn schuld) voor zijn verkennerstest. Cera voerde haar straatroldans voor ons op, mevr. Troy overleefde een aanval van Storm maar kwam wel met een wond aan haar poot thuis en Noes verhuisde naar Hazerswoude.

Juli
In deze maand slaagde Japekop glansrijk voor zijn examen Verkenner A en konden we hem een diploma overhandigen. Ook vierden wij de 14e verjaardag van mevr. Troy met een groot straatfeest en zamelden geld in voor het dierenasiel. We beschreven vechtpartijtjes van Storm, gingen op huisbezoek bij Iwan om kennis te maken met zijn twee concubines, maakten mee dat Japekop een muis mee naar huis bracht en zagen Pim steeds vaker bij het loket verschijnen omdat hij zo graag een baan wilde bij de redactie. Kaija werd betrapt terwijl zij in een boom lag te slapen.

Augustus
Mevr. T. Troy werd receptioniste en het poezenloket werd officieel; Cera en Pim werden de vaste bezoekers. Japekop en T. Troy gingen in staking, Japekop werd verliefd op Cera (zij versierde hem) en we toonden de eerste foto's van Boezelmans, toen nog baby en wonende in het Gooi.
Cera gaf zich op voor de cursus verkenner A om zodoende vaker bij haar Japekop te kunnen zijn en wij brachten de opbrengst (120 euro) van Troy's feest naar het dierenasiel en hingen er, namens alle katten, twee sponsorbordjes op. Tevens melden wij in deze maand voor het eerst het bestaan van de partij "Hof is Vol"....

September
Wij vertonen steeds meer foto's van de Boez en langzaam begint het hier en daar door te dringen dat wij misschien wel plannen hebben met deze kleuter. We doen verslag van de liefdesperikelen
van Cera en Japekop, melden de verhuizing van Maus en halen op een zeker moment de Boez bij zijn moeder vandaan om hem een opleiding te kunnen geven op onze redactie. Boez zet regelmatig de redactie op stelten en Japekop komt in opstand.
We doen verslag van het dakgevecht tussen Iwan en Rooie Gijs, maken kennis met Bel de Franskat, gaan met Boez naar de dierenarts omdat hij ontstoken oogjes heeft en moeten constateren dat Boez nog niet rijp is voor een beroepskeuzetest.

Oktober
Japekop wordt overvallen door een stevige hagelbui. Peettante maakt een schitterende tekening van de Boez en wij leggen dat vast. Boez helpt bij het vervaardigen van het 3 oktober-maal en op dierendag hebben wij een gezellig ontbijt met de voltallige redactie, en Pim en Cera. Ook in deze maand ontvangen wij de 5000ste bezoeker, slaat Rooie Gijs Cera van het dak en oefent Cera druk voor "verslaggeefster". We krijgen het bericht dat tante (zwarte) Lien is overleden. Dan horen we dat ook Pim ernstig ziek is geworden en vele lezers leven mee.
Sylvester verhuist naar Wassenaar en we zien de katbladstraat alsmaar leger worden; tafels en planten worden afgevoerd. Boez mag voor het eerst even naar buiten.
Op 29 oktober moet Pim inslapen. Het is een zwarte dag voor ons. Wij hielden erg veel van ons topmodel en zijn erg verdrietig. We krijgen veel troostende woorden van onze lezers en velen treuren met ons mee.....
Al snel komen diverse katten bij ons langs om te solliciteren naar de baan van Pim, maar wij houden de boot nog even af.

November
Bel ontdekt een "ruimteschip", Cera en Iwan beginnen een verkiezingsstrijd, Boez wordt alsmaar brutaler en er duikt een witte-met-blauwe-ogen op in de Kruidentuin. Hij doet ons erg denken aan Pim....
De herbestrating in de katbladstraat begint en zorgt voor veel onrust. Panda ontfermt zich over de planten van de redactie die zijn overgebracht naar de Hoftuin, en in de straat worden de Haagse lantaarnpalen vervangen door Leidse. We melden nieuwe conflicten tussen Iwan en Rooie Gijs, Panda toont openlijk zijn sympathie voor de partij "Hof is Vol" en de Boez wordt 4 maanden jong. Er ontwikkelt zich een spannende verkiezingsstrijd die Iwan tenslotte wint, maar doordat hij zich terugtrekt wordt Cera ons nieuwe hoofdmodel.
Japekop komt gewond thuis en loopt een paar dagen mank, Storm vecht 's nachts met een onbekende rooie en Japekop moet aan de kalmeringspillen vanwege het lawaai van machines in de straat.

December
Cera wordt weer eens flink gepest door Harremans. Sinterklaas zet een groot verrassingspakket voor Japekoppie voor de deur van de redactie. Vanwege het lawaai op straat moet de hele redactie met ziekteverlof, maar in het weekend kan er gelukkig wel gewerkt en gespeeld worden. Cera ontwikkelt zich als oppas voor de Boez. In een onbewaakt ogenblik wordt de 15 jaar oude druif van de redactie door de stratenmakers gesloopt en beginnen wij met de voorbereidingen voor de kerst. Bel blijkt een pestkop te zijn en Cera en de Boez zijn zijn slachtoffers. De buurt wordt op stelten gezet door een rooie met bolle wangen, die niet alleen dag en nacht herrie maakt maar ook nog eens Cera probeert te versieren. Charli treedt op als vredestichter en wij ontvangen een feestkerstpakket van Jaya en haar familie. De koude slaat toe en vele katten verkiezen de cv boven een wandelingetje in de straat. We maken ons op voor oud- en nieuw en zetten de pillen, drankjes en feliway allemaal maar klaar, voor de zekerheid...

Amuses


Japekoppie:
Ze noemen het amuses. Dat is dus gewoon een sjiek woord voor borrelhapje, iets anders kan ik er niet van maken. En bij een sjiek woord horen blijkbaar ook deftige lepels, anders zouden het weer gewoon borrelhappen worden. Nou, het rook in elk geval goed.
Ze gingen uit eten. Mijn mens, peettante en het mens van mijn broer dus. En omdat ze eerst nog thuis een glaasje dronken, moest daar een hapje bij, anders zouden ze van te voren al over de straat lopen te slingeren. Ik zou zeggen: laat die hapjes maar staan, drink nog even niet en gun mij ook een feestje.


Maar ik mocht er alleen maar even aan ruiken. Later op de avond had ze misschien nog wel iets voor me, zei mijn mens. Maar ze zouden wel enkele uren wegblijven. En je weet natuurlijk nooit of zo'n belofte niet vergeten wordt.


Dus ik vroeg of ik niet alvast een heel klein beetje mocht voorproeven. Nee, geen geitenkaas met honing maar een heel klein fliebertje eendenborst bijvoorbeeld, of een flinstertje van zo'n rivierkreeftenstaartje. Ja, die roken erg lekker. Wel, ik kreeg tenslotte een heel klein fliebertje eendenborst. Dat was in de keuken achtergebleven op het snijplankje. Daar kon ik het dus mee doen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat, toen ze terug was gekomen van haar etentje, mijn mens het niet vergeten was. Ja, toen heb ik nog een paar kleine stukjes gekregen. Omdat we voorlopig gewoon weer normaal gaan eten. Stamppotjes enzo ja. En erwtensoep. Maar dan zie ik heus wel weer kans om haar over te halen mij een stukje worst te geven. En eigenlijk vind ik een stukje worst veel lekkerder dan al die liflafjes die met Kerst op tafel verschenen. Die met die dure namen ja. Nee, laten we maar weer lekker gewoon gaan doen. Want dat heb ik toch het liefst, ja. Samen op de bank naar het schaatsen kijken met een stamppotje en worst. Mens, dat wordt pas feest!