maandag 22 december 2008

Schermutselingen


Tokkie Troy:
Altijd maar gedonder tussen die twee. Ja, vanaf mijn stoel zie ik dat allemaal gebeuren. Het begint ermee dat de Boez ons mens waarschuwt dat Japekop boven zit en naar binnen wil. Dus dan gaat zij de trap op.


Om Japekop binnen te laten, ja. Die staat dan op de keukenkoepel te wachten tot het raam opengaat. Dus dan doet zij het raam open zodat mijn zoon naar binnen kan springen.


Japekoppie:
Met een beetje geluk kan ik "vrij" naar binnen springen. Daarmee bedoel ik dat die kleine, Zoebel ja, niet in de raamopening zit om me zogenaamd welkom te heten. Als hij daar dus niet zit en ik ongestoord mijn sprong kan nemen, komt de Zoeb me wel bovenaan de trap tegemoet. En dan begint de ellende weer.


Springt-ie bovenop me ja. Oh, wat heb ik daar de pest aan. Eigenlijk wil ik dan zo snel mogelijk weer naar buiten, maar ja. Ondertussen is natuurlijk dat raam dicht. Dus ik grauw en snauw net zolang tot die Zoebel van me af gaat.


Maar hij weet dat ik ben binnengekomen om wat te eten. Dus hij weet ook dat ik de trap af wil om naar beneden te gaan. En om me te pesten gaat hij dus bij de trap op me staan wachten.


Ja, want als ik als eerst naar beneden ga, komt hij vlak achter me aan om vervolgens halverwege de trap bovenop me te springen. Zodat we samen de trap afdonderen inderdaad. Maar voor hem is dat niet erg want ik vang de klappen op. Omdat hij bovenop mij zit dan, dus. Zodoende zitten we een tijdje bovenaan de trap. Tot ik niet meer langer wil wachten en het er maar op waag. Ja, dan ga ik toch maar als eerste naar beneden met alle risico's vandien, inderdaad.


Tokkie Troy:
Tja, wat kan ik eraan doen? Ze moeten het samen uitvechten. Nee, ik blijf gewoon op mijn stoel liggen en bemoei me nergens mee. Ik zie wel hoe Japekop op een gegeven moment de trap afgaat en zie dan ook hoe de Boez het trapgat induikt. Ja, die kleine slaat dan gewoon de eerste 10 treden over en springt daardoor dus boven op die arme Japekop. Nee, ik ga er niet achteraan. Zoals ik al zei blijf ik lekker in mijn stoel liggen en hoop dan maar dat die kleine schermutselingen niet te lang duren.

1 opmerking:

Annemieke zei

Ik denk dat Japekop gewoon een keer bij Zoebel op zijn rug moet springen...weet hij ook eens hoe vervelend het is...en als hij het niet vervelend blijkt te vinden (zou me niets verbazen) dan voorkomt het in elk geval dat Japekop Zoebel in zijn nek krijgt.