Kaija:
Ah, u komt mij dus weer eens storen. Wel, het is dat ik nodig moet, anders was ik er nu vandoor gegaan en had ik een ander plekje gezocht. Zand genoeg ja, zegt u dat wel.
Nee, dit is niet de ideale plek, maar het is op het ogenblik nergens ideaal. Wel, nat heh? Ja, alles is nat. Maar mag ik nu even mijn gang gaan? U zou zich natuurlijk even om kunnen draaien, maar dat is zeker teveel gevraagd heh?
Ja, het is gelukt. Nu even de boel begraven. Waarom ik dat doe? Wel, mijn instinct zegt dat ik dat moet doen. Het heeft te maken met de vijand ja, die mag dus niet weten dat ik mij hier heb ontlast. Ja, dat moet geheim blijven dus. Niet dat het nu nog geheim is, nu u foto's hebt staan maken, maar goed. Ik doe gewoon wat ik moet doen.
Ja, uw maakt mij knap zenuwachtig met uw onwelkome aandacht. Ik graaf me het apezuur dus. Maar lijkt het u ook geen goed idee wanneer u nu even naar de Kruidentuin loopt? Ja, daar is een mooi versierde deur. Nee, niet van mijn huis maar u kunt het niet missen. Als u nu vast gaat, dan kan ik mijn werk hier afmaken en dan kom ik u straks wel weer tegen. Nee, ik beantwoord geen vragen meer dus gaat u nu maar. Tot later ja.
(versierde ingang in kruidentuin)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten