Een verhaal heeft altijd twee kanten

Perikelen deel 1: BEL DE FRANSKAT

Bel:

Ja, ik had dus besloten om mijn zondagochtendronde te maken. Gewoon rondje katbladbuurt inderdaad, maar dan bij voorkeur langs het Poezenloket en door de Kruidentuin. Dat is mijn favoriete ronde ja, dus die loop ik graag. Zo kwam ik al gauw weer bij de redactie van het katblad voor de deur, dat klopt. En daar moest ik natuurlijk de buitentafel inspecteren. Die tafel zonder druif ja. Erg zonde inderdaad, maar het is niet anders. Ja, dat kleine stukje Frankrijk dat hier in de buurt te vinden is, is wreed verwijderd. Ach, wat doe je eraan, heh? Maar u gaat toch zeker wel een nieuwe druif planten?

Enfin, ik was dus aan het inspecteren, zie ik opeens aan de overkant een onbekende witte. Die met die blauwe ogen inderdaad, kent u die? Oh, die woont aan de overkant van de gevaarlijke weg? Dan durft-ie wel zeg! Ja, nog een jong beest, dat zie je zo. Net zulke mooie ogen als ik, heh?

Die witte van de overkant krijgt dus opeens mij in de gaten. Brutaaltje hoor, want hij steekt zomaar de straat over en komt naar me toe.

Ja, ik zag hem aankomen. Natuurlijk was ik gelijk op mijn hoede, wat denkt u? Dat flesje op tafel kon me op dat moment echt niet meer boeien, nee. Nee, ik hield die witte heel goed in de smiezen.

Hij kwam met een grote boog naar me toe. Dribbelde zo over de stenen heen ja. Nee, hij is nergens bang voor, dat zie je zo. Maar ik dacht: kom maar op jij. Dan kun je eens kennis maken met het temperament van een echte Franskat! Bien sur! (Wij lezen dit maar als "zeker weten" of iets dergelijks - red.)

Ja, hij had in de gaten dat ik niet ongevaarlijk ben en zocht de bescherming van de tafel. Daarmee bedoel ik dus dat hij er niet opsprong maar er onder bleef ja, dat heeft u goed begrepen. Bovendien is de foto die u heeft gemaakt het bewijs ervan.

Bon, toen ik dus overeind kwam en een licht grommend geluid maakte, sloeg hij gelijk op de vlucht. Ja, een kat met een uitstraling als de mijne is altijd superieur, hein?

Harremans zat toe te kijken vanuit de hofpoort. Nee, die Harremans is niet zo'n held. Wel altijd dames pesten maar als een beetje te moeilijk wordt voor hem, blijft hij op afstand. Enfin, ik heb die witte achterna gezeten maar hij stak de gevaarlijke weg over en daar ben ik hem niet gevolgd nee. In plaats daarvan ben ik naar de Kruidentuin gegaan. Daar was Cera en nog wat ander volk. Toen ik daar klaar was ben ik nog terug gegaan naar de Katbladstraat. Naar het zooiplein inderdaad.

Dat was omdat ik Japekop daar zag lopen, en ik dacht dat ik met hem wel iets zou kunnen plannen voor de rest van de zondag. Maar Japekop had het te druk met verkennen en geen tijd om wat anders te plannen. Ik heb toen uit verveling maar even naast de zandbak gehurkt ja. Kom nou, ik hoef u toch niet uit te leggen wat ik daarmee precies bedoel? Nou dan.

Vervolgens kreeg ik die kleine Cera weer in de gaten. Ja, kort daarvoor had ik haar al een beetje gepest in de Kruidentuin, maar als ze me volgt dan vraagt ze dus om nog meer gepest te worden. En ik ben inderdaad de beroerdste niet nee. Dus ze kreeg waarom ze vroeg.

Toen ik haar dus weer eens had weggejaagd, kreeg ik die kleine in de gaten. Die Boez van de redactie ja. Brutaal manneke ook, dus die moest ook maar eens een lesje van de Franskat hebben. Waarom? Daar hoeft toch geen reden voor de zijn? En als die reden er wel was, ging ik die heus niet aan uw neus hangen.

Ja, die kleine zat dus in een geveltuintje. En ik heb hem laten weten dat er met mij niet te spotten valt en dat hij er nog lang niet is, qua rangorde dus. Nee, hij staat nog echt op de allerlaagste trede, dat is een ding dat zeker is. Ja, ik vond het eigenlijk wel mijn taak om hem dat te vertellen.

Ach ja. Daar zat hij dan, die kleine, verstopt achter een struikje. Grote schrikogen en een dikke staart. Nee, ik heb hem verder niks gedaan, maar dat was ook omdat die fotograaf er maar omheen draaide. Met camera ja.

Ja, ik heb het wel naar mijn zin gehad in de Katbladstraat. Altijd best wat te beleven ja. En als u meer wilt weten over wat ik hier vandaag heb uitgespookt, moet u dat maar aan de anderen vragen. Ja, een verhaal heeft altijd twee kanten, hein?