Onverwachte gast

sfeerplaatje......


Op onze ronde, met zowaar dhr. Japekoppie als begeleider en in functie als zodanig, kwamen wij in het Hof, waar af en toe de spanningen hoog oplopen. Ja, want de partij "hof is vol" is erg actief en irritant aanwezig. Wij nemen als onafhankelijk medium dus geen standpunt in, waarmee wij bedoelen dat wij geen partij kiezen, proberen dus ook geen oordeel te geven en objectief te blijven, maar dan moeten er geen redactieleden de dupe zijn van de politieke stromingen in de buurt.


Wel, onze verslaggever Japekoppie moest nodig een plas doen terwijl wij op zoek waren naar nieuws in de hoftuin. Hij zocht daarvoor een mooie berg tuinvuil uit en ging zijn gang. Op zich niks schokkends tot nog toe.


Waarom sloeg Japekop dan op de vlucht? Door wie of wat werd hij verjaagd en kon hij zijn belangrijke bezigheid niet in alle rust afmaken?


Juist. Het was Panda. Deze jongeman is sinds kort officieel lid geworden van de partij "Hof is Vol" en is uit op een bestuursfunctie. Daarvoor moet hij zich bewijzen en is daarmee dus ook druk bezig. Hij kreeg onze verslaggever in de gaten en bedacht zich geen ogenblik. Luid grommend verjoeg hij onze medewerker van de hoop tuinvuil en zette de achtervolging in.


Hij bereikte zijn doel. Japekoppie vluchtte het Hof uit. Panda keek hem na en riep ook nog dat Japekop het niet moest wagen ooit nog zijn snuit te laten zien in de hoftuin.


Vervolgens controleerde Panda elk plekje waar Japekop was geweest, en probeerde te ontdekken waarom de "indringer" belangstelling had gehad voor die bepaalde plekken. Niet dat hij daar achter kwam, want hij snapt natuurlijk niets van de verkenningsactviteiten van een volleerde verslaggever en verkenner A.


Na grondige inspectie van de door Japekop bezochte plekken, was Panda maar weinig wijzer geworden. Toen wij hem vroegen wat hem nu eigenlijk dwarszat en waar hij eventueel problemen mee had, kon hij ons geen antwoord geven. Het enige wat hij wilde verklaren was dat hij vindt dat het Hof te vol is, dat er geen vreemdelingen meer kunnen worden toegelaten, en in het bijzonder beslist geen bemoeizuchtige journalisten, en dat hij een hekel heeft aan plassende passanten. Wel, daar moeten wij het dan maar mee doen. Toen wij hem vroegen of hij nog iets kon zeggen over de "kerstgedachte" en de daarmee gepaard gaande gastvrijheidgevoelens of iets van dien aard, liep hij boos weg en zei dat de partij zich daaromtrent nog moest uitspreken op de vergadering van de komende nacht.
Wij hebben daarop, solidair met onze verslaggever, besloten geen restanten van ons maal (tonijn en hertenbiefstuk) aan de deur van Rooie Gijs (goed verpakt) achter te laten. Wij wachten eerst op verdere mededelingen van deze ultra-rechtse partij, voordat wij kostbaar voedsel ter beschikking stellen aan lieden die anderen geen ruimte gunnen. Wij beseffen dat wij wellicht door deze beslissing lezers van ons katblad zouden kunnen verliezen. Het zij zo. Binnenkort zullen wij, middels een enquete, uw mening peilen. Maar op dit moment koesteren we nog even de kerstgedachte: Iederen welkom. En we zetten een extra bordje neer voor de onverwachte gast.