dinsdag 30 september 2008

Gaat katblad failliet?


De Boez jaagt de redactie van het lkb flink op kosten. Ten eerste verstrekken wij hem voedsel en kost de opvoeding van deze kleine een hoop tijd. Dan bezorgt hij ons extra werk door regelmatig de kattenbakken (2 stuks) overhoop te halen en zo de plasbolletjes te vernielen, waardoor wij de vulling van de bakken vaker in zijn geheel moeten vervangen. Dit betekent: extra autoritten naar de Intratuin. En dat met die dure benzine... Daarnaast graaft hij zo overenthousiast en langdurig in de toiletten dat er constant korrels door het redactiekantoor vliegen, en daar wij graag zonder geknars over onze vloer willen kunnen schrijden, hebben wij een groot model stoffer en blik moeten aanschaffen. Telt u maar alles bijelkaar op. Maar we zijn er nog niet! Wij hebben het nog niet gehad over de bezoeken aan de dierenarts, en het raadplegen van kattengedragsdeskundigen in verband met de nog steeds overstuur zijnde Japekop, die overigens nog steeds niet goed in staat is zijn werk te doen. (Hij krijgt van ons uiteraard een uitkering.) Voor de "zieke" Japekop hebben wij een vervanger in dienst moeten nemen. Cera inderdaad, die wel loon ontvangt maar nog niet met echt belangrijk nieuws op onze redactie verschijnt. Om onze Verkenner A, dhr. Japekoppie, bovendien gunstig te stemmen, hebben wij extra lekkere Gourmet gekocht, wat 2 x zo duur is als de gewone. (Die met inktvis schijnt erg vies te zijn trouwens; alleen Pim heeft ervan gegeten.)
Als wij onze totaalrekening opmaken, vrezen wij voor de toekomst van het katblad....
Tenzij de Boez eindelijk eens gaat besluiten welke opleiding hij wil volgen, zodat hij aan zijn stages kan gaan beginnen en zo kost en inwoning voor ons kan terugverdienen!
Wij zijn dus naarstig op zoek naar een goedgekeurde beroepskeuzetest voor nog ongecastreerde katertjes van bijna 3 maanden oud. Wie kan ons helpen?

Blue Monday....

maandag 29 september 2008

Zelfportret


Tijdens een kleine stoeipartij, slaagde de Boez erin een zelfportret te maken. Een nieuwe stroming in de fotografie? Wij hebben nog niet besloten of wij daarin mee zullen gaan. De Boez zelf is erg tevreden. Zijn beroepskeuze wordt alsmaar moeilijker......

Mooie combinatie


Bohr:
Wat is de tuin weer mooi heh? Ja, elk seizoen brengt weer nieuwe kleuren. Maar over kleuren gesproken, komt u even met mij mee?


Nee, dit is niet mijn huis maar dat van zij-mens Zalmhapjes. Ja, nu mijn mensen even afwezig zijn, mag ik hier vrij in- en uitlopen. U niet nee, u moet buiten blijven. Maar u kunt wel wat dichterbij komen, dat laat ik u zien wat ik bedoel.



De kleur ja. Het gaat om de kleur. U ziet het? Inderdaad, mevrouw Zalmhapjes heeft een nieuwe deurmat gekocht. Het lijkt kokos maar is het niet. Nee, erg zacht en comfortabel. Maar het mooiste van deze nieuwe deurmat is dat hij perfect kleurt bij mijn vacht! Ja, ik denk dat mevrouw Zalmhapjes deze mat heeft uitgezocht op mijn vachtkleur. Hetzelfde bruinoranje, dat klopt. U noemt het liever oranjebruin? Ook goed. Als u maar ziet wat ik bedoel. Mooi heh?


Ik ben erg ontroerd ja. Het komt niet vaak voor dat iemand een deurmat speciaal passend bij mij uitkiest, en dan ook nog koopt en neerlegt. Ik ben blij dat u het ook een mooie combinatie vindt. Maar even wat anders: weet u dat uw Japekop een beetje moeilijk loopt te doen? Ja, ik denk dat hij ergens van is geschrokken en volgens mij wil hij nu naar huis. Nee, ik neem het u beslist niet kwalijk als u met hem meegaat. Fijn dat u bent langsgeweest en even naar mijn nieuwe deurmat wilde kijken.

Geen pottenkijkers!


Pim:
Zo, het is weer gelukt. Het ruikt goed tenminste. Nou maar snel even begraven, voor ze me betrappen.


Het is niet waar! U bespiedt mij! Wat ik hier doe? Wel, ik heb gewoon een drukje gedaan en ga dat nu begraven. Hoezo mag dat niet? Ik doe altijd mijn drukjes buiten! Ik kom oorspronkelijk van een boederij en daar deed iedereen altijd zijn behoefte buiten. Nee, ik laat mij niet dwingen om voor zoiets natuurlijks naar binnen te gaan. Zeker op zo'n klein bakkie met van die stoffige korrels? Mij niet gezien nee. Ja, dit is een ideale plek. Heeft eerst een plantenbak gestaan ja. Maar die ging kapot, is weggehaald en de aarde hebben ze laten liggen. Dus daar maak ik nu dankbaar gebruik van!

Maar als u mij nu verder met rust laat, dan kan ik mijn werk even afmaken. Ik zie u straks wel weer, bij het poezenluik. Voor een snoepje ja. Hele maaltijd mag natuurlijk ook, maar dat zit er zeker niet in heh?

Tjonge jonge, kattenkrant is prima, interviews ook maar ze kunnen het ook te gek maken. Bij sommige zaken wil je als kat gewoon geen pottenkijkers hebben en het wordt tijd dat dat eens bij ze door gaat dringen......

De lieve vrede....


Japekoppie:
Ik wil rust. Die vind ik meestal buiten. Dat komt door die kleine ja. Die springt maar om me heen, daagt me uit en maakt de meest uiteenlopende geluiden tegen me die ik dus niet snap. Als ik buiten ben geweest, loop ik om en klim naar het slaapkamerraam. Daar wil ik binnengelaten worden. Ja, dan hoop ik dat die kleine niet doorheeft dat ik binnenkom. Ik ga daar op het logeerbed liggen, heel stilletjes. Om eens rustig een dutje te kunnen doen, ja. Maar meestal heeft die kleine dat in de gaten en komt dan ook naar boven. Doe ik net of ik al slaap en hoop dat hij bij mij uit de buurt blijft.


Tokkie Troy:
Wat moet ik nou met dat stel. Mijn zoon Japekoppie heeft nog steeds erg veel moeite met die kleine, en die kleine kan Japekop maar niet met rust laten. Loopt hem steeds maar uit te dagen en springt met salto's om hem heen. Nee, Japekop is niet zo'n speelkat. Is hij veel te serieus voor. Japekop is een echte verkenner heh? Dat merk je aan alles. Maar ja, die Boez is nog erg jong en wil niets anders dan spelen. Ja, ik speel wel eens met hem. Niet te wild hoor, daar ben ik echt te oud voor. Gewoon wat tegen balltjes tikken en schijngevechtjes doen. Ja, hij moet ook leren zich te verdedigen, vindt u ook niet? Maar goed, ik zit er maar mooi mee, met die twee. Ja, ik ga maar tussen hen in staan en liggen. Als een soort buffer ja. Voor de lieve vrede heh?


Boezelmans:
Oom Japekop wil niet met mij spelen. Gaat steeds naar buiten toe. En als hij binnen is, gaat-ie slapen. Als ik hem lastig val, gaat hij grommen. Heel hard grommen ja. En snauwen. Klinkt erg gemeen. Nee, hij slaat me niet. Oma Troy wel, maar dat is om mij manieren te leren. Ik ga maar niet naast Japekop liggen. Heb mijn eigen stoel gevonden. Ja, is eigenlijk oma Troy's stoel maar ik mag daar liggen van haar. Gaat zij ook op het bed liggen. Naast Japekop maar niet dichtbij. Tussen ons in ja. Fijne stoel. Zacht dekentje. Nee, is nog niet gelukkig gezin hier. Maar mij krijgen ze er niet onder. Ik blijf proberen. Laat me niet wegjagen door oom Japekop. Ja, soms ga ik wel beneden slapen. Als oom heel erg boos is. Zit ik bij mens op bank of dichtbij haar op stoel.
Nee, mag niet meer langs benen omhoog klimmen. Doet auw zegt ze. Ik te zwaar ja. Maar kan nu goed zelf op stoel springen. Nee, nog niet op aanrecht. Maar ik oefen elke dag. Komt allemaal goed ja.


(nog geen gelukkig gezinnetje......)

zondag 28 september 2008

Van geel naar groen gebied


Vanuit het raam van de redactie hebben wij goed zicht op de Poort die leidt naar de Hoftuin. Dus als er een vreemdeling zich in de Poort waagt, zijn wij er als de kippen bij om verslag te doen. Door het felle licht aan de andere kant van de Poort, konden wij niet direct een duidelijk beeld krijgen van de vreemdeling. Voorzichtig slopen wij de Poort in......


In de Hoftuin bleek de vreemdeling verdwenen. Wel zagen wij Harremans (voor) en (achter) Mio, beide hofbewoners. En we zagen een lelijke voetbal, maar deze behoort niet aan de katten maar aan een blafbeest. Hoe kan het ook anders.... Wij vroegen Harremans, in het gewone leven "stoelentester", of hij de vreemdeling voor ons wilde opsporen. Harremans deed dat graag voor ons.


En jawel, Har leidde ons naar een overwoekerd houten bankje. Als u op de foto klinkt, ziet u e.e.a. groter en duidelijker. Dat geldt trouwens voor alle foto's in deze linkerkolom, maar dat wist u natuurlijk al. (?)


Daar zat de vreemdeling, verstopt onder het bankje en achter onkruid en slingers van de passiebloem. Toen wij even beter keken, herkenden wij Vlinder, die in geel gebied woont. Wat deed Vlinder zo ver van huis? Zij wilde het ons niet vertellen.


Samen met Harremans hebben wij enige tijd gewacht tot Vlinder uit haar schuilplaats kwam, maar dat gebeurde niet. Tenslotte zijn wij terug naar de redactie gegaan om de aardappeltjes te gaan schillen. Als iemand nog heeft gezien hoe en wanneer Vlinder weer naar huis is getogen, horen wij dat natuurlijk graag.

Regels zijn regels.....


Tokkie Troy:
Op het mensenmenu stond "zuurkool", maar dat blieven wij niet. Ja, wij hadden ons eigen eten al op, maar zijn nooit te beroerd om ons mens met eventuele visite gezelschap te houden bij hun dis. Bovendien kwam er als dessert een schotel buitenlandse kaas op tafel, en daar kan nog wel eens iets smakelijks tussen zitten. Ja, dan moet je dus zorgen dat je in de buurt blijft. Die kleine heeft dat inderdaad ook door. Hij, de Boez, was dus ook op tafel komen zitten. Nee, wij mogen niet op het tafelkleed, vandaar dat wij aan de kant zaten op een stapel papierzooi.


Geiten- en schapenkaas kwam er op tafel. Ja, daar hou ik wel van. Nee, ik blief geen schimmelkazen of kaas die al te sterk ruikt. Naar koeienpoep, juist. Maar deze kaas rook goed, dat kan ik u wel vertellen.


Ach, er komt altijd wel wat mijn kant uit, dat heb ik in de loop der jaren wel ervaren. Ik maak me dus niet druk om of ik nou wel of niet iets krijg. Nee, ik zit gewoon geduldig te wachten.


Die kleine heeft dat dus nog niet geleerd, nee. Hij zat eerst een poosje achter mij te wachten, maar toen ik niet op de schotel kaas aanviel, kon hij zich niet meer beheersen. Ging zomaar het tafelkleed op inderdaad, terwijl dat dus ten strengste verboden is!


Tja, in zo'n geval moet je dus optreden heh? Anders leert hij het nooit. Dus ik gaf hem een corrigerende tik op zijn kop. Er moet tenslotte toch iemand zijn die die kleine opvoedt en hem onder de duim houdt, begrijpt u? En ik, als zijn pleegoma, ben daar uitermate geschikt voor natuurlijk. Mensen reageren niet snel genoeg, dat is juist.


Die kleine Boez was erg geschrokken ja. Kroop gelijk bij ons mens op schoot om te klagen over dat petsje van mij. Ging zij, ons mens dus, hem nog troosten ook.


Ja, we kregen uiteindelijk uiteraard ons stukje kaas. Nee, ik weet niet meer welke het was, maar het was geit of schaap. Die gele inderdaad. De Boez vond het niet eens zo lekker. Ik dus wel.

Ja, hij was toch wel onder de indruk van mijn optreden. Ging opeens liggen slapen inderdaad. Doet hij wel vaker ja: het ene moment erg druk en wild, het andere moment neerstorten en in slaap vallen. 't Zal er wel bijhoren, bij het opgroeien dan. In elk geval zorg ik er wel voor dat hij tafelmanieren leert, want regels zijn regels en die zijn voor ons allemaal hetzelfde. Vindt u ook niet?


foto's: camerakwast

zaterdag 27 september 2008

Vreemd voorval


deze foto is niet in scene gezet!
Op de redactie van het lkb is iets vreemds voorgevallen. Tijdens inspectie van de etensbakjes troffen wij in het zachte-voer-bakje van de Boez een eng, groot beest aan. Bij nader onderzoek betrof het hier een zwarte, pluizige speelgoedmuis. De betreffende muis is wekenlang zoek geweest en dook dus nu opeens op. En dat ook nog in een etensbakje. Wij staan voor een raadsel. Wij hebben de Boez, Tokkie Troy en Japekoppie om opheldering gevraagd, maar alledrie houden de kaken stijf opelkaar. De betreffende muis zit merkwaardig genoeg niet onder het stof of spinnenwebben. Het lijkt derhalve of dit beest uit de lucht is komen vallen. Na onderzoek van het plafond moesten wij echter vaststellen dat deze mogelijkheid niet in aanmerking komt. Dus. Wij blijven derhalve worstelen met een raadsel dat onoplosbaar lijkt. Mocht een van onze lezers een idee hebben hoe dit wonder geschied kan zijn, bericht het ons alstublieft. Wij vrezen dat wij een slapenloze nacht tegemoet gaan. Of wij daardoor morgen in staat zullen zijn nog enig nieuws te kunnen brengen, is onzeker. Wij vragen u bij voorbaat om uw begrip in deze.

Bespottelijk!


Japekoppie:
Nee, ik had eigenlijk helemaal geen zin om op verkenning te gaan, maar ze drong zo aan. Mijn mens ja. Ze dacht dat dat goed voor mij was. Voor mijn humeur inderdaad. Nee, dat humeur van mij is niet zo best. Komt door die Zoebel of hoe-ie heten mag. Die kleine ja. Hij heet Boezel zegt u? Erg interessant hoor. Of mij dat wat kan schelen, hoe hij heet dus. Afijn, ik besloot dus toch maar mee te gaan. Gewoon een blokkie om. Zij en ik samen ja.


Nee, echt verkend heb ik niet. Gewoon hier en daar gesnuffeld en gemarkeerd, u weet wel. De bekende route ja, kruidentuin, parallelstraat, hoftuin, katbladstraat. Deze foto's zijn genomen in de parallelstraat, geel gebied inderdaad. Veel planten ja, dus veel te snuffelen.


Hier woont Simba dus. Nee, die zie ik niet vaak op straat. Wel op het dak. Dat is meestal 's ochtends ja, of wanneer ik niet door de voordeur naar binnen wil omdat die Zoebel voor het raam zit. Dan loop ik dus om en ga voor het slaapkamerraam zitten zeuren. Ja, dan moet mijn mens de trap op naar boven. Nou, als ze dat niet voor me over heeft, kan ik maar beter mijn koffer pakken.


Nee, dat sproeien van mij staat niet op de foto. We willen namelijk het katblad wel netjes en fatsoenlijk houden, snapt u? Bovendien gaat het helemaal niemand aan waar ik de boel markeer.


Nou, hier was ik dus weer aan het snuffelen. Ja, daar heb ik ook gemarkeerd. Dat doe ik om de geur van een ander te maskeren. Dat is inderdaad erg belangrijk ja, want je moet laten weten dat je er was en dat ze geen loopje met je moeten nemen. Nee, officieel is het daar niet mijn gebied maar daar heb ik maling aan. Als u mij nukkig wilt noemen, moet u dat weten. Ik trek me daar niets van aan nee.


Hier sta ik even niks te doen. Nou, omdat ik eigenlijk geen zin meer had in dat verkenningsrondje. Ik deed dus of ik niet meer verder wilde meelopen met mijn mens. Ja, ze bleef aandringen en roepen en toen ben ik tenslotte toch maar weer met haar verder gelopen.


Op dit plekje kon ik ruiken dat Cera hier ook was geweest ja. Nee, ik zie haar niet meer zo vaak de laatste tijd. Misschien heeft ze wel een ander. Ik zou haar dat ook niet kwalijk nemen, want ik ben niet zulk gezellig gezelschap de laatste tijd. Nou gewoon, gespannen, niet blij, beetje depressief misschien wel maar vooral toch ook boos. Maar laten we maar naar de volgende foto gaan.


Ja, we kwamen terug in de katbladstraat en daar lag Pim. Nee, we zijn niet stil blijven staan bij Pim. In plaats daarvan zijn we de straat overgestoken om naar de hoftuin te gaan.


Daar zat Rooie Gijs dus. In het zonnetje ja. Hij leek niet chagrijnig maar even later kwam hij toch grommend achter me aan. Nee, dat hebben we niet op de foto. We waren toen toch al op de terugweg. Nee, in de hoftuin sproei ik niet. Omdat dat het gebied is van vele anderen, dus daar kan ik toch niks beginnen. Ik hou er niet van om onnodig energie te verspillen, dat heeft u goed begrepen. Nee, dat heeft niks met luiheid te maken maar meer met het goed verdelen van je krachten. Dat heb ik inderdaad bij de verkennerscursus geleerd ja.


Bohr zat er ook, op haar bankje. Ja, Bohr is wel een aardig dametje. Zit geen kwaad bij nee. Lijkt een beetje op Cera, vindt u ook niet? Bohr is alleen wat dikker maar dat komt omdat zij niet zo'n nerveus typje is als Cera. Ja, ook vanwege de zalmhapjes die zij van een zekere buurvrouw krijgt, inderdaad.


Thuisgekomen ben ik boven op het vloerkleed gaan liggen. Daar lig ik anders nooit, dat klopt, maar mijn mens had het logeerbed weer eens opgesteld en daar wilde ik niet op gaan liggen. Ik hou er dus niet van, dat verplaatsen van meubels en het uittrekken van mijn favoriete stoel zodat er opeens weer een bed staat in plaats van mijn stoel. Ja, ze had ook weer rondgesjouwd met dat zuigmonster, en ook daar word ik niet goed van. Vandaar dat ik op het kleed op de grond was gaan liggen ja. Die Zoebel was dus beneden. Druk aan het spelen met al die muizen en balletjes. Af en toe bespringt hij mij, en verder loopt hij veel te vaak achter mij aan. Zegt in zijn kindertaaltje dat hij mij cool vindt. Dat hij net zo groot wil worden als ik en dat ik met hem moet spelen. Nee, daar heb ik dus geen zin in. Ik vind hem erg druk ja, en heb nog steeds veel moeite met het wennen aan zijn aanwezigheid. Nou dreigt mijn mens met een gedragsdeskundige dus. Speciaal voor katten ja. Of met kalmerende druppels. Vindt u dat nou ook niet bespottelijk?


vrijdag 26 september 2008

Schandalig!


Pim:
Psssst! Mevrouw Katblad! Komt u hier eens even bij me! Ik moet u namelijk iets laten zien!


Ja inderdaad, een wc-rol in mijn buitenverblijf. U spreekt daar ook schande van? Nee, ik weet niet wie dat heeft gedaan maar het spreekt vanzelf dat ik het er niet mee eens ben. Hoe kan ik nu rustig in mijn buitenverblijf een dutje doen als daar zo'n rol in ligt, heh? U begrijpt dat dit vreselijke feit niet goed is voor mijn humeur. Ja, ik dreig zelfs weer een beetje depressief te raken van deze nare gebeurtenis. Maar ik heb zo'n vermoeden dat u dat kunt voorkomen. U vraagt mij hoe? Nou, u kunt natuurlijk beginnen om mij eens even flink te knuffelen. Uit medeleven zal ik maar zeggen.


Heerlijk ja. Nog even achter mijn oren. Mmmmmmmm. Ja, het begint al een beetje te helpen.


Achter mijn wangen is ook altijd fijn ja. Dank u wel. Nee, ik ben bang dat het gevaar nog niet geweken is. Ik voel nog een lichte neiging tot depressiviteit ja. Misschien kunnen we samen over een oplossing nadenken? Ik stel voor dat ik even met u mee naar huis loop en dat u mij dan zo'n heerlijk kattensnoepje geeft. Precies ja, die ene soort tegen depressieve aanvallen inderdaad. Uit dat paarse doosje ja. Ach, wat voelt u mij toch goed aan.




Nou, dat smaakt. Ja, het ebt al wat weg, dat nare gevoel. Nee, er moet volgens mij nog maar een snoepje tegenaan. Om er zeker van te zijn dat het allemaal in orde komt, met mij dus.


Heerlijk, dank u wel. Alweer bijna op die snoepjes? Wel, u weet wat u dan te doen staat heh? Even bijschrijven op uw boodschappenlijstje ja, en dan natuurlijk ook die boodschappen gaan doen uiteraard. Want stel je voor dat ik de volgende keer, als ik weer een depressieve bui voel naderen, geen snoepje van u kan krijgen! Ja, ernstige gevolgen zou dat kunnen hebben. Fijn dat u me zo goed begrijpt....