vrijdag 19 september 2008

Een nieuwe generatie


Tokkie Troy:
Lig je lekker op de grote stoel boven je schoonheidsslaapje te doen, komt eerst je zoon bij je liggen en dan vervolgens komt dat kleine ding naar boven om een beetje zijn shows op te voeren!


Mijn zoon Japekop negeert die kleine volkomen. Houdt zijn ogen stijf gesloten en doet net of hij hem niet ziet.

Ondertussen zit die kleine Boez in de vensterbank. Hij vond het zeker tijd om ook eens van boven de katbladstraat te bekijken. Ik geef hem geen ongelijk, want het uitzicht van boven is goed. Alleen krijgen we ons mens maar niet zover dat ze de ramen eens lapt. Maar goed.

De Boez is pas een dikke week bij ons, dus er valt voor hem nog veel te ontdekken. Ja, dat moet hij zelf doen. Hij ziet steeds hoe en wat wij doen en doet dat dan na. Ikzelf ben niet zo'n kletskous, maar mijn zoon Japekop dus wel en die kleine neemt dat nu al over. Ik geloof dat 't kleine ding erg opkijkt tegen zijn "oom", en houdt hem ook meer in de gaten dan mij.

Dat vind ik allemaal best. Zolang hij (de Boez) mij niet lastig valt, is het goed. Hij stoort mij ook niet echt als ik even lig te slapen, dus je hoort mij verder niet klagen.

Afijn, die kleine dus steeds maar heen en weer lopen over de vensterbank. En allerlei toeren uithalen natuurlijk. Ik slaap gewoon door maar je ziet dat Japekop alert blijft, al kijkt hij een beetje weg van de Boezelmans.

Kijk dan! Die kleine probeert echt steeds de aandacht te trekken van Japekop. En mijn zoon dus houdt hem wel degelijk in de gaten. Ik niet. Ik slaap. Maar ik voel wat er gebeurt.

Als die kleine te dicht in de buurt komt, draait Japekop zijn kop weg. Nou, mooi dat mijn zoon blijft opletten wat er gebeurt, en de Boez heeft dat best door! Ik denk dat het een slim ventje is.



De Boez haalt allerlei toeren uit om maar de aandacht te krijgen.

Nee, hij komt niet bij ons liggen. Maar boven ons hoofd ligt hij te rollen, te dollen en geluidjes te maken.

Eigenlijk is hij wel om te lachen, die kleine. Wat me wel tegenstaat, is dat hij 's nachts op het grote bed slaapt. Naast het hoofdkussen ja. En soms kruipt hij ook onder het dekbed. Nee, dat is mij allemaal te onrustig dus ik slaap tegenwoordig gewoon hier, op de logeerplek. Japekop is overstag gegaan en slaapt de laatste nachten ook steeds vaker weer op het grote bed. Aan het voeteneinde ja. Ik hoop dat ze vrienden worden, die twee. Dat ze straks samen op verkenning gaan en mooie reportages maken voor ons katblad. Nee, ik loop geen rondjes meer. Ik denk dat ik te oud word. Ik vind het plezieriger om dichtbij huis te blijven en ga liever niet meer mee wandelen. Het is me ook veel te druk op straat. Afgelopen zomer kwam Pim veel bij ons langs, en dan ook nog die Cera, de zogenaamde verloofde van Japekoppie. Ik kan dat allemaal niet meer aan dus blijf ik het liefst voor het huis zitten en bij het poezenloket. Gelukkig wordt het straks weer winter, blijft het loket vaker dicht en kan ik lekker binnen in de vensterbank de boel op straat bekijken. En als Japekop gaat verkennen buiten, heeft hij een nieuw maatje. Ja, er komt een tijd dat je een stapje terug moet doen en plaats moet maken voor de volgende generatie. Ik heb daar gelukkig geen moeite mee.

Geen opmerkingen: