Aandacht....

Japekoppie:
We zijn effe gaan wandelen ja, mijn mens en ik. Dat werd wel weer eens tijd ook trouwens. Ja, alsmaar tuttelen met dat kleine mormel, heh? Rondjes lopen met hem op de arm. En Pim en Cera erachter aan, alsof ze een gezinnetje zijn. Nou, u denkt toch niet dat ik me bij die optocht aansluit, wel? Nee, ik ging gewoon mijn eigen weg. Het liefst achter op het dak ja, want daar komen ze niet dus daar heb ik het rijk alleen.


Maar goed, we gingen dus even wandelen, mijn mens en ik. Eerst naar de Kruidentuin. Daar deed ik net of ik rechtstreeks naar verboden gebied wou gaan. Gevaarlijke verkeersweg ja. Dus mijn mens gelijk roepen dat ik terug moest komen, dat ik daar niet mocht komen. Maar dat weet ik natuurlijk best wel - dat ik daar niet mag komen dus. Ik deed alleen maar alsof om zo weer even de puntjes op de i te zetten. Ja, ik verdien ook de nodige aandacht, en als dat niet vanzelf komt dan moet je dat af en toe even forceren, heh?


Daarna heb ik een poosje lopen zooien. Tussen de struiken inderdaad. Nee, niks bijzonders gezien of gedaan, alleen maar wat gesnuffeld hier en daar. Er was ook niemand anders aanwezig. Jammer ja, want ik had graag even gegromd en geblazen. Dat gevoel van ongenoegen moet immers toch zijn uitweg hebben, niet?

Ja, ik heb nog even geposeerd voor de foto. Niet te lang en te vaak want daar stond mijn hoofd helemaal niet naar.

In de katbladstraat heb ik even wat palen opnieuw gemerkt. Ja, ze moeten er allemaal regelmatig aan herinnerd worden dat dit mijn gebied is, anders raak ik het kwijt en dat kan ik er momenteel niet bijhebben. Het zal toch wel sowieso moeilijk worden als straks die kleine ook hier gaat rondstruinen en de boel merken. Want dat-ie dat gaat doen, daar kun je donder op zeggen. Nee, mijn broer Charli heeft nog geen kennis gemaakt met het mormel. Ja, dit gebied is ook van Charli, dus hij zal het ook wel niet leuk vinden dat er 1 is bijgekomen en dat er nieuwe afspraken gemaakt zullen moeten worden. Maar laat ik maar niet op de zaken vooruit lopen. Nee, voorlopig mag die kleine nog niet naar buiten. Hij leest nog geen kaart nee en is nog niet in staat om een verkenningsrondje op te bouwen.

Nog even naar de Hoftuin gegaan ja. Daar was ook niks te beleven. Nee, ik heb ook daar wat rondgesnuffeld en zij heeft daar dus weer wat foto's van gemaakt. Ja, ook nog even een paar hapjes gras gegeten inderdaad, maar meer uit verveling want echt nodig was dat niet.

Al met al was het best wel aardig om weer eens met mijn mens een rondje te lopen. Ja, dat schept wel een band, vooral als er geen pottenkijkers bijzijn. Ik en zij, met zijn tweetjes even op verkenning, dat doe ik graag ja. Hopelijk vergeet ze niet om dat weer eens vaker met mij te doen. Dat dat getrut met die kleine dus wat minder wordt en ik weer de aandacht krijg waar ik recht op heb, begrijpt u? Want in dat geval ben ik misschien wel bereid om wat water bij de wijn te doen en een poging te doen om die kleine te accepteren.