Weet u dat ik hier al uren zit te wachten? Op mijn anti-depressiehapje ja. Want dat heb ik na vannacht wel verdiend. Ja, ik heb de katbladstraat moeten verdedigen. Ach, u had dat al aan mijn neus gezien! Is het heel erg? Twee krassen dus. Nee, zelf kan ik het niet zo goed zien maar voelen doe ik het wel. Ja, het was een brutale rakker die hier niet thuishoort. Een goeie vechter ook natuurlijk, anders had ik die krassen niet gehad heh? Hoe het is afgelopen? Nou, in elk geval is die rakker hier niet meer dus trekt u zelf maar uw conclusies. En nu u toch bent opgestaan uit uw stoel, kunt u misschien gelijk iets lekkers in een bakje voor mij doen. Ja, in ruil voor het zeer belangrijke nieuws dat ik u net heb gebracht. Nee, ik blijf geduldig hier op uw vensterbank wachten en kom niet verder uw huis binnen. Netjes opgevoed ja. Uw keuken is trouwens achter u.
zondag 7 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wat lief dat die kat bij u op de vensterbank blijft zitten. Mijn buurkatten lopen mijn hele huis door en ze plassen ook wel eens ergens.
Deze heeft mooie, droevige ogen. Goed dat jullie hem een beetje verwennen.
Goed gedaan Pim! Maar ben je wel voorzichtig met je mooie hoofd...dat is toch je broodwinning (gourmet-gold-winning) als lkb topmodel!
Een reactie posten