Ik ga mijn eigen gang

Perikelen deel 5, Japekoppie


Japekoppie:
Met ik nu ook nog mijn verhaal doen? Van die dag? Het is nu, na 4 interviews toch wel duidelijk hoe het allemaal is gegaan? Wie wie waar zag enzo? Goed, ik wil het wel doen hoor, maar ik vind het eigenlijk een beetje overbodig. Maar als u het perse wilt!
Het begon dus met dat we allemaal tegelijk op straat waren. Ja, voor de deur van de redactie, dat klopt. Cera was er om op de Boez te passen, de Boez was wat aan het klooien, Charli was er ook nog even bij en ik dus. O ja, de Franskat scharrelde ook wat rond. Nee, mijn moeder (Troy - red.) zat binnen achter het raam. Naar alles te kijken ja. Het was mij te druk op straat dus ik besloot al gauw in mijn eentje te gaan verkennen. Ja, hier ziet u mij nog staan, vlakbij de Hofpoort, maar daarna ging ik helemaal mijn eigen gang.


Kijk, daar loop ik richting Zooiplein. Je ziet nog net hoe Bel de Franskat de Boez in de gaten staat te houden. Om hem een beetje te pesten ja, maar ik geloof niet dat het een kwaaie vent is, die Bel. Veel aandacht nodig, dat wel, maar als je hem dat niet geeft, laat hij je met rust. Ik ging dus op verkenning en heb mij een hele poos niet laten zien. Wat er in die tijd gebeurde, heeft u van de anderen gehoord, ik kan alleen maar mijn kant vertellen.

Hier ben ik op het Zooiplein. Ja, die Bel was mij achterna gekomen. Staat hier bij de zandbak ja. Ik heb tegen hem geroepen dat hij mij met rust moest laten, en toen verdween hij ook kort daarna. Ja, hij had mijn verloofde Cera gezien en ik geloof dat hij zich even met haar heeft bemoeid. Ja, u kunt het pesten noemen, maar Cera vindt het volgens mij wel leuk als ze een beetje gepest wordt. In elk geval vind ik het niet nodig om haar steeds maar te komen redden, want ze kan best voor zichzelf zorgen.

Ja, dit is die zandbak dan van dichtbij. Nee, nog steeds geen deksel erop. Het water dat op dat blauwe zeil lag, was bevroren. Allemaal stukjes ijs ja. Nee, het is geen fraai gezicht, die bak met dat blauwe zeil, maar ik loop er altijd maar snel voorbij. Nu ook weer ja. Toen Bel dus was weggelopen, ben ik de planten op het Zooiplein gaan controleren. Nee, dat is mij niet opgedragen maar doe ik helemaal uit mijzelf. Omdat ik dat nodig vind ja. Iemand moet die planten in de gaten houden en omdat niemand dat doet, heb ik die taak op mij genomen.

Wel, dat is dus mijn verhaal. Ik ben niet in de Kruidentuin geweest dus weet niet wat daar allemaal gebeurd is. Ja, dan moet u maar de vorige berichten lezen, daar staat het in. Nee, met de Boez heb ik me ook niet bemoeit. Hij moet maar leren zichzelf te redden. En nu heb ik echt niets meer te vertellen. Ja, misschien over de Kerstboom? Oh, dat komt in het volgende bericht. Nee, dan hou ik daarover verder mijn mond. Het was een mooie verkenningstocht ja, en ik heb er van genoten. Heerlijk om zo in je eentje op pad te gaan, ja.