Zonnige zaterdag, deel 2

Wij hadden de Boez achtergelaten in de Katbladstraat, maar toen wij na een wandelrondje de Hoftuin inliepen, zagen wij daar tot onze grote verbazing de Boez staan. Hij was dus op eigen initiatief de Poort doorgegaan. En dat terwijl de laatste ervaring (zie "Ingesloten") toch niet zo positief voor hem was geweest! Was hij dan zo kort van memorie of gewoon dom???
Nee, de Boez blijkt een ondernemende jongen die niet bang is. Laten we het daar maar op houden, al moeten wij er misschien nog eens op terugkomen....



Ja, leuk om je te zien Boez! Maar waarom ben je niet dichter bij huis gebleven? Of word je gewoon groot en hoort zo'n individuele ontdekkingstocht erbij?
Wij zijn helaas vergeten hoe dat indertijd (11 en een half jaar geleden) met Japekoppie ging. Liep hij met nauwelijks 8 maanden ook al zo ver van huis?
Wij geloven van wel, maar hij was toen nog niet gecastreerd en bovendien had hij zijn drie broers in de buurt wonen, en was hij nog bij zijn moeder. We herinneren ons opeens dat, af en toe, de hele familie uit wandelen ging. Moeder T. Troy voorop en de vier broertjes in haar kielzog mee.
Maar goed, dat is verleden tijd, wij hadden toen nog geen krant en hebben maar weinig opgeschreven over die tijd.....




Met de Boez beleven wij dus alles weer opnieuw. Ja, over hoe een jonge kat de wereld verkent dus. Zie hem huppelen en springen. Het is een genot om naar te kijken. Voor de Boez is de Hoftuin blijkbaar erg aantrekkelijk. Veel planten en bomen, bankjes en struikjes, en helemaal geen verkeer. Van ons mag hij "onbewaakt" de Hoftuin bezoeken. Maar dan moet hij wel leren rekening te houden met de partij "Hof is Vol"!




Cera is er natuurlijk ook. Waar de Boez is, is zijn vriendinnetje. Of was Cera nu zijn oppas? De grenzen vervagen een beetje. Boez is ouder geworden en heeft geen oppas meer nodig. Cera is nog maar slechts 3 jaar jong, heeft weinig speelmakkertjes en dus zien wij die twee steeds vaker samen optrekken. Cera is zelfs al grootmoeder (ja, haar dochter Snoepje had al een nestje) maar in de poezenwereld is dat van geen belang. En de poezenwereld is mooi en goed.

Nee, de Boez doet hier geen plas ofzo! Hij volgt iets in de lucht. Een of ander insect heeft zijn aandacht getrokken. Hij maakt zich hier klaar voor een sprong.

Wij hebben de Boez al een paar keer geroepen want wij willen naar huis. En we vinden dat de Boez maar met ons mee moet want wij vinden het nog steeds enigszins eng om hem hier alleen achter te laten. Maar de Boez is oost-indisch doof. Vooral als hij het druk heeft dus.

Ja, daar vliegt weer wat! Boez heeft geen oog voor de crocusjes en de kievitsbloemen. Hij rampetampt overal tussendoor. Elke beweging trekt zijn aandacht.

Boez! Kom je nu eindelijk een keer mee naar huis? Wij gaan alvast de Poort door. En als Cera met ons meeloopt, komt de Boez misschien ook wel....

Eindelijk. Boez zit weer voor zijn eigen huis. Wij kunnen met gerust hart enige huishoudelijke dingetjes gaan doen.

Maar als we even later het raam willen sluiten, is de Boez nergens te bekennen. We kijken de Poort door en zien iets in de Hoftuin langsflitsen. Het zou toch niet? Ja, het is. Boez is in zijn eentje weer naar de Hoftuin teruggegaan en is daar weer aan het klooien. "Loslaten" en "Vertrouwen hebben in", gaat er door ons hoofd. Kleine katjes worden groot. Ze gaan er op een gegeven moment alleen op uit. En tenslotte hebben we het hier over slechts een dertigtal metertjes weg van huis. Of misschien ietsje meer. De Boez is los. Leve de Boez. Snik.......