Voor deze ene keer.

Kaija:
Nee, ik word hier niet vrolijk van. Ja, ik inspecteer de boel dus nu, maar als u het mij vraagt zit er geen fatsoenlijk bloemetje meer in. Allemaal uitgebloeid inderdaad, dus het aanzien niet meer waard.



Ja, ik zie ook wel dat er nog andere bloemetjes zijn die het nog wel doen. Erg leuk ja, maar het bezwaar is dat er juist op dit plekje waar ik graag zit, niks vrolijks meer is.



Nee, daar word ik dus een beetje treurig van. Ach, u hoeft heus geen medelijden met mij te hebben hoor, want ik snap ook wel dat er genoeg dingen zijn om blij mee te zijn, maar op dit moment zit ik gewoon even wat minder lekker in mijn vel. Ja, en als ik dan zo'n bak met bloemen inspecteer en zie dat het 1 hoop ellende is, tja, dat helpt dus niet bepaald.




Wel, voor deze ene keer wil ik u wel toestaan mij even te aaien. Niet te opdringerig graag en wel genoeg afstand bewaren. Ja, u weet wat anders de gevolgen kunnen zijn. Zo is het wel weer genoeg. Ik ken u wel maar dikke vrienden zijn we niet, dus laten we het hier maar bij laten.

Ah, daar heb je hem ook weer. Was hij niet van u?

Zo te zien is hij erg geconcentreerd bezig. Hij ziet u niet eens staan, nee. Zeker belangrijke zaken te regelen? Oh, u weet het niet. Wel, dan weet ik het ook niet. In elk geval heb ik wel weer genoeg van dit gesprekje en het lijkt me dus beter dat u verderop gaat. Ja, linksom of rechtsom, dat maakt me niet uit. Als u mij maar weer met rust laat. Ja, dan kan ik misschien nog even wat andere planten controleren. Misschien vind ik dan nog wel iets waar ik vrolijk van word, heh?