Het zat er in en moest een keer gebeuren. De hoofdredacteur kwam 's avonds thuis, deed de deur open en in een flits komt de Boez voorbij. Naar buiten geglipt dus. Daar zaten we dus niet bepaald op te wachten, want wij dachten lekker ons bedje in te duiken. Nou, mooi niet dus. Boez was buiten, snoof aan de geuren van de nacht en was voorlopig niet van plan weder te keren.
En als Iwan dan ook nog opduikt, weten wij dat het bed voorlopig nog op ons zal moeten wachten en omgekeerd. Boez laat zich namelijk niet vangen als hij dat niet wil.
Nou Iwan, dat is maar gewoon een stokje hoor! Dat hoeft je neusgat toch niet in? Rare jongen, die Iwan. En de Boez?
Die is even uit het zicht verdwenen. Wij vinden dat niet leuk. De Boez is nog niet eerder zo laat op straat geweest en dus maken wij ons zorgen. Iwan is zo vaak op pad, zowel overdag als in het donker. Hij redt zich wel. Ja, Iwan is al een grote vent.
Ja, daar is de Boez. Nog lang niet van plan om binnen te komen. Wij roepen hem maar natuurlijk hoort hij ons niet. Zogenaamd dus. Het mormel!
Maar ver weg gaat de Boez niet. Al gauw zit hij weer op de tafel voor de redactie. Hij negeert ons volkomen.
Boez, alsjeblieft. Bedje toe??? Boezschje! Ga je mee binnentoe? Nou, mooi niet dus.
Nee hoor! Veel te leuk zo in de duisternis. En zo lekker stil op straat! Weer een nieuwe ervaring! We gunnen hem dat graag, alleen niet nu. We zijn namelijk moe. Maar de Boez heeft daar maling aan.
Ja hoor! Ook de tafels van verderop moeten beklommen worden. Iwan blijft ook nog wat rondhangen. Koud heh, jongens? Nee dus. Of het doet er niet toe. Wij krijgen zo langzamerhand behoorlijk de pest in.
Wat is er in het donker zo anders dan overdag? Krijgt alles een andere dimensie? Is het de avondstilte? Is het de geur van de nacht?
Ha! Een vreemde duikt opeens op. We hebben hem al eens meer gezien in het voorbijgaan. Waar hij woont, weten wij niet. We denken dat hij ergens uit een parallelstraat vandaan komt. Meestal heeft hij haast, maar nu dus even niet. Wij mogen echter niet te dichtbij komen. Als wij een foto hebben gemaakt, gaat hij er vandoor.
Iwan heeft de vreemdeling ook gezien, maar toont niet echt veel belangstelling. Wellicht kennen ze elkaar al?
De planten rond het tafeltje voor het poezenloket zijn op dit moment interessanter, lijkt het. Het is inmiddels al na middernacht en we gaan naar binnen. Met een beetje geluk meldt de Boez zich wel als hij naar ook binnen wil. En Iwan zal ook wel een keer naar huis willen. Toch?
Ja hoor. Na een minuut of tien verschijnt de Boez voor het raam. Als we de deur openen, komt onze jongste bediende eindelijk een keer naar binnen. Voorlopig nog maar geen nieuw kattenluik in de deur zetten. Wij hebben graag dat onze redactieleden op tijd naar bed gaan en uitgerust de volgende dag aan het werk kunnen. Die nachtelijke tripjes zien we echt niet zitten. Nee, want dan slapen we zelf dus ook niet al te best. Teveel zorgen ja. Misschien nergens voor nodig maar toch..... Boez eet nog wat brokjes en dan kunnen we allemaal gaan slapen. En geen gedonder vannacht heh?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten