Vandaag hoorden en zagen wij wederom Bolle-wangen in de Katbladstraat. En ondanks dat we net aan de koffie zaten......., jawel hoor. Naar buiten met camera dus.
Bw had Zwarte Gijs ontdekt en toonde meer dan gewone belangstelling. Misschien is Zw. Gijs een tikje damesachtig? Wij dachten zelf van niet, maar kunnen ons vergissen.
Zwarte Gijs echter trok zich direct terug. Nee, hij raakte niet in paniek en klom niet in zijn Blauwe Regen, maar ging daaronder liggen. Bw kwam zijn richting uit.
En ging bij de boom liggen. Wij begrepen even niet wat hier gebeurde. Had Bw behoefte aan een goed gesprek? Of was hij moe en wilde hij wat uitrusten (maar dan liever niet alleen)?
Zwarte Gijs begreep het ook niet. Hij zat er niet bepaald ontspannen bij. Maar dat kan natuurlijk ook komen door de aanwezigheid van de verslaggever/fotograaf. Wij trekken het liefst niet te snel conclusies als het om katten gaat, maar dat is niet meer dan logisch.
Wel, dit kon best een poosje gaan duren. Dat zitten en niks doen dus. Wij moesten onze tijd maar eens even gebruiken om een meer duidelijk plaatje van het snuitwerk van Bolle-wangen te schieten. Tenslotte verandert zijn uiterlijk snel en grondig, maar dat neemt zijn beroep (wijvenjager) nu eenmaal met zich mee. Inzoomen dus maar!
Nou, daar kan nog nauwelijks een krasje bij. Wijzelf hebben Bw nog nooit zien vechten, maar dat komt misschien doordat er geen rivalen in de Katbladbuurt wonen (voor zover wij weten tenminste). Wat jammer dat hij zo toegetakeld wordt, onze Bw. En dat hij elke dag maar weer op zoek moet naar een mogelijkheid om zijn genen door te geven. Wij worden nu toch wel echt benieuwd naar zijn mens(en), als hij die heeft, en het motief om Bw een echte kater te laten blijven. Wij geloven niet dat Bw enig plezier in zijn leven heeft, vooral ook omdat hij die dame maar niet tegen schijnt te komen. Nog even voor de duidelijkheid: Bw zwerft al rond in onze buurt sinds half november!
Ja, van de zijkant valt het nog wel mee. Maar ook zijn oortjes zijn flink beschadigd!
Gijs lijkt in te dutten, maar zijn oren staan op waakzaam en alarmstand. Maar omdat deze situatie nog rustig een half uur kan duren, besluiten wij terug te keren naar ons kopje koffie.
Ajuus jongens! Nog veel plezier met zijn tweeen!
Maar als wij weglopen van de hangplek, staat Bw ook op en loopt richting Kruidentuin. Zullen wij hem dan toch nog maar even volgen?
In de Kruidentuin loopt Bw letterlijk Siep tegen het lijf. Siep is weer eens in een pestbui en geeft Bw dan ook een ferme mep tegen zijn kop. Weer een kras erbij? Bw duikt onder een stoel door en duikt het struikgewas in.
Hij kijkt nog even smalend om. Dan stapt hij definitief op. Ja, richting gevaarlijke verkeersweg dus. Wij blijven op een afstand toekijken.
Voor Bw oversteekt, blijft hij nog even staan. Hij luistert. Er komt een wielhuis (auto heh?) voorbij. Dan is het weer stil.
En dan gaat hij, Bw. Steekt netjes over en vervolgt zijn zoektocht. Nee, wij volgen hem niet. De zoektocht naar zijn huis hebben wij opgegeven. Hij is niet te volgen. We zwaaien hem uit en keren dan eindelijk terug naar de redactie. Want daar wacht het koude kopje koffie. Het zij zo.
1 opmerking:
Het leven van de redactie gaat niet over rozen...en dat van die arme BW ook niet. Ik hoop dat de eigenaar zich snel meldt en dat hij snel "geholpen" wordt. Nu wel duidelijk waarom het helpen heet...dit is bijna onmense(katte?)lijk.
Een reactie posten