Liefdesverdriet....

Vandaag is Cera langsgekomen omdat zij Japekop, haar verloofde, iets wilde vertellen. Zij vroeg toestemming om binnen te komen en wij gaven haar die. Omdat zij moeite had met hoe haar verhaal te beginnen, heeft zij zich eerst verscholen onder onze televisiestoel. Een ongeduldige Boezelmans probeert haar hier onder de stoel vandaan te praten. Dat hielp dus niet en wij moesten ingrijpen. We hebben de Boez verwijderd en toen kwam Cera eindelijk tevoorschijn.



Vervolgens nam Cera plaats onder een andere stoel en vertelde wat ze kwijt wilde. Japekop (op eetstoel) en de Boez (altijd overal met zijn snufferd bij - op de vloer) luisterden geboeid toe.
Cera vertelde met horten en stoten dat zij, na alles zorgvuldig afgewogen te hebben, besloten had de verloving met Japekoppie te verbreken. Maar dat ze hoopte dat ze nog wel goede vrienden konden blijven. En dat ze in vriendschap samen konden blijven werken voor het lkb. Japekop reageerde nauwelijks. Hij leek als door de bliksem getroffen. Wij vonden dat hij het toch wel had kunnen zien aankomen, heh? Hij heeft niet echt zijn best gedaan om Cera aan zich te binden. Maar goed, dat is onze mening.



Daarna verliet Cera de redactie. Ze werd uitgeleide gedaan door de Boez. Mevrouw Troy kwam net de kamer binnen. Ook zij had het al aan zien komen. En zij is er niet rouwig om, eerlijk gezegd. Ze had van begin af aan de relatie al niet zien zitten. Maar ja, mevrouw Troy is nu ook niet bepaald de ideale schoonmoeder en ze zal wel altijd kritiek hebben op Japekop z'n meisjes.

Japekop zag er bedroefd uit. U ziet hier hoe Boez probeerde hem te troosten. Of het is pesten, dat kan natuurlijk ook. In elk geval reageerde Japekop niet op Boez's toenaderingspogingen. Japekop lijkt in shock.

Boez bleef zijn best doen. Japekop bleef zich niets van hem aantrekken. Wij vonden deze toestand zorgwekkend.

Wij spraken Japekop toe, maar deze leek erg afwezig. In elk geval reageerde hij nauwelijks op ons stemgeluid.

Daarna liet hij zijn kop zakken. De Boez gaf niet op. Hij maaide met zijn pootjes over de rug van Japekoppie. Tenslotte sprong Japekop van de stoel. Hij wilde met rust gelaten worden. Hij had niet eens de energie om de trap naar boven te nemen. Het grote bed is immers zijn favoriete rustplek. Maar daar ging hij dus niet naar toe.

Nee, hij sprong op de bank, ging liggen en sloot zijn ogen. Wij lieten hem maar met rust. Waarschijnlijk is hij er over een paar daagjes weer overheen. Of niet. Wij zullen hem in elk geval extra verwennen met veel aaien en een iets grotere portie Gourmet dan normaal. Misschien helpt dat een beetje. En hij mag met verlof van ons. Maar niet te lang. Want de krant gaat voor alles en er moet hier dus wel gewerkt worden!