Iwan's zondag, deel 1

Iwan:
Wel mevrouw Katblad, ik kwam u dus tegen toen ik wat rondliep in de Hoftuin. Ja, u had een gesprekje met Harremans, dat weet ik nog wel. Ik heb daar wat rondgehobbeld en gewacht tot u klaar was met uw onderonsje met Harremans.



Ja, en uit beleefdheid heb ik wat afstand gehouden. Ondertussen om de tijd te verdrijven wat gesnuffeld inderdaad. Nee, helemaal niets afgebroken ofzo, ik zou niet durven!

Die Harremans en zijn broer zijn gewoon zeurpieten, en verder zal ik er niets meer over zeggen.

Ja, er waren een hoop vreemde luchtjes in de Hoftuin en ik heb ze ook niet allemaal kunnen thuisbrengen. Het interesseerde me eigenlijk niet zo, want ik moest u natuurlijk ook in de gaten houden.

Ja, want ik was al eerder van plan om even met u mee te lopen naar het poezenloket en te zien of daar nog wat te doen was. Dus ik dacht: als mevrouw Katblad er maar niet opeens vandoor gaat heh?

Wel, dat deed u niet nee. U heeft mij meegenomen naar de Katbladstraat en daar heb ik eerst uw prachtige plant staan bewonderen.

Ja, uw Boezelmans kwam al direct uit het raam hangen om te zien wat ik aan het doen was. Grappig ventje, ja.

En vervolgens heb ik even liggen rollen in dat mooie zand bij u voor de deur. Nee, u mag dat zand niet wegvegen want dat zou eeuwig zonde zijn.

Erg lekker liggen rollen ja. Totdat ik de indruk kreeg dat ik van alle kanten werd gadegeslagen.

En dat klopte dus ook wel. De Boez was uit de vensterbank gekomen om mij van dichtbij te kunnen zien rollen.

En ondertussen was die grijze dondersteen ook op komen duiken. Ja, hij dacht mij wel even een kunstje te kunnen flikken, maar dat ging mooi niet door. Nee, ik laat niet met mij sollen.

Daarna heb ik de omgeving van uw poezenloket verkend. U heeft een interessante vuilnisbak met vele luchtjes eromheen. Ik rook ook direct dat Bolle-wangen was langs geweest. Ja, die loopt regelmatig door mijn straat, maar hier komt hij dus ook langs, dat is duidelijk.

Opeens zag ik Cera zitten in uw gang. Ze had kruimels gestolen ja. Ze houdt erg van eten heh? Dat is erg opmerkelijk, want ze is helemaal niet zo dik. Nee, het is een elegant dametje en ik mag haar wel.

Ik had nog nooit bij u binnen gekeken, dus dat heb ik toen ook maar gedaan. Ja, ik was toch in de buurt, heh? Ja, u heeft het leuk ingericht. Wel een beetje klein maar daardoor ook wel weer knus, zal ik maar zeggen. En daar doet u nu dat katbladwerk? Oh ja, aan de tafel natuurlijk. Met uitzicht op de straat dus. Heel verstandig van u, want ik vermoed dat u zo iedereen kunt zien langskomen, niet? Ja, dat dacht ik al.

Toen ik genoeg had gezien van uw werkruimte, heb ik mij omgedraaid en zag ik Cera zitten. Midden op de straat ja, en ze zat ergens aan te knabbelen. Ik nam mijn kans waar en ging naar haar toe voor een klein onderonsje. Ja, ze heeft me alles verteld. Nee, ik kan daar verder geen mededelingen over doen want we hebben afgesproken dat ik mijn mond houd totdat Japekop de schok te boven is. Ach, heb ik nu toch teveel gezegd? Dan moet u mijn laatste zin maar even schrappen.

Afijn, toen we waren uitgesproken, Cera en ik, zag ik uw buurkat lopen. Charli ja. Ach, ook een zoon van mevrouw Troy? Wel, nu u het zegt zie ik de gelijkenis inderdaad. Ook zo'n wit vlekje op zijn neus, alleen dan aan de andere kant. Maar hij is wel een stuk groter dan zijn moeder, en ook wel iets groter dan zijn broer Japekop.

(Wordt vervolgd)