woensdag 7 januari 2009

De baas in huis


Mevr. T. Troy:
Ja, ik heb het liefst dat ze allebei liggen te slapen. Vanwege de rust en vrede, ja. Op de bank beneden of op bed boven, dat maakt me niet uit. Want dat geruzie heh? Daar kan ik dus slecht tegen. Ja, dat is jammer, dat ze dan doen, ruzie maken dus. Waar die ruzies om gaan? Wel, dat lijkt me duidelijk. Het gaat om de macht inderdaad. Wie heeft het recht om waar te zijn, te lopen en te liggen. Ja, de beste plekjes in huis dus. En aandacht dus ook. Ja, ze willen allebei flink wat aandacht van de mensen die hier komen en die hier al zijn. Lief gevonden worden ja. En wie de meeste aaien krijgt, wordt het liefst gevonden. En dan is er natuurlijk ook de strijd om het meeste eten. Maar daar doe ik ook aan mee dus daar zeg ik verder maar niks over.


Kijk, die kleine - de Boez ja - zit bovenop. Daarmee ergert hij mijn zoon Japekoppie, die onderaan zit ja. Het is namelijk zo dat die kleine zijn brokjes bovenop krijgt. Nee, dat is niet slim van ons mens maar dat is nu eenmaal zo gegroeid. Wel de Boez krijgt dus andere brokjes dan wij. Ja, dat zijn zogenaamde juniorbrokken. Daar schijnt dan spul in te zitten waar hij van moet groeien en dat slecht is voor onze nieren. Daarom mogen wij er niet aankomen, nee. En dat weet die kleine en daarom zit hij triomfantelijk daar boven, bij zijn brokjesbakkie. En daarom zit mijn zoon dus beneden chagrijnig te wezen. Ja, verdomd als het niet waar is.....



Moet je 'm zien zitten, die kleine doerak. Ja, eerlijk gezegd vind ik dat zelf ook knap irritant. Dat betekent dus dat ik me daar ook aan erger ja.


Daarom probeer ik zelf ook wel eens wat. Om op die rand te klimmen en wat van die brokjes te stelen, ja. Vaak vind ik dan de hond in de pot. Dat betekent dat het bakkie dan leeg is inderdaad.
Wel, dan blijf ik daar even bovenop zitten om duidelijk te maken dat ik ook nog heel goed klimmen kan en dat ik tenslotte ook nog eens de werkelijke baas in huis ben. Niet alleen vanwege mijn ouderdom maar ook omdat ik moeder ben. En moeders verdienen respect, hoe dan ook, en dat weet iedereen dus ook wel. Nee, daar is geen twijfel over mogelijk. Ja, ze pesten me wel eens een beetje, de jongens, maar echt ruzie maken met mij durven ze niet. Ja, dat is omdat ze weten dat, wanneer er echt de nood aan de man is, ik de verstandigste beslissingen neem en de kar zal gaan trekken. Ja, zoiets brengt het moederschap nu eenmaal met zich mee. Dus alleen daarom al ben ik blij dat ik een keer moeder ben geworden. Vanwege het respect dat ik afdwing ja. Luistert u wel naar me? Dan is het goed.


Dus zo nu en dan zit ik bovenop en kijk op ze neer. Hoe zij daar dan zitten te twisten over wie nu weer waar mag zitten ja. U ziet hier dat mijn zoon direct onder mij komt. Ja, na mij is hij dus de baas. Maar die kleine rukt op. Hij zou gewoon op de grond moeten zitten en tegen Japekoppie op moeten kijken, maar dat vertikt hij. De Boez ja. Hij is al een treedje opgeklommen en zit op de tafel. Pas een half jaar oud en dan al zo brutaal, inderdaad.


Ik was zelf al jarenlang niet meer op het aanrecht geweest. Maar nu die kleine er regelmatig opspringt, doe ik dat ook weer. Om te laten zien dat ik het ook nog kan ja. En in het voorbijgaan kijk ik daar dan ook nog even rond om te zien of er niet nog wat lekkers staat op dat aanrecht.
Nee, dit ben ik niet (op de foto) maar dat is die kleine dus. Dat kunt u toch zeker wel zien? Ik spring alleen op het aanrecht als ons mens niet oplet. Aan het werk is dus, ja. Nee, mij hoort ze nooit springen want dat kan ik geluidloos. Die kleine hoort ze wel, en mijn zoon hoort ze ook springen. Weer een belangrijk verschil tussen poezen en katers ja. Katers zijn inderdaad weinig subtiel. Hebt u ze wel eens de trap af horen komen? Nou dan. En hoort u mij wel eens de trap afkomen? Dat bedoel ik dus.


Ik hoop dat ons mens niet zo lang meer wacht met het laten helpen van die kleine. Hij wordt namelijk een beetje lastig. Zit heel vaak onder mijn staart te neuzen en daar ben ik dus niet van gediend, nee. Verder krijgt hij ook een nogal grote bek. Nee, niet letterlijk maar figuurlijk dus. Maakt veel lawaai, loopt te krijsen en veel te roepen ja. Soms denk ik wel eens dat die Bolle-wangen langskomt, maar dan is het de Boez die stampij staat te maken. En ik zie ook best wel dat hij met de verloofde van Japekop loopt te flirten. Cera ja. Dan zitten ze samen in de vensterbank te smoezen en te kirren. Nee, ik vind dat geen goede ontwikkeling en word er wat nerveus van.
Gisteren was ik een beetje ziek, dat klopt. Ja, dat kwam omdat ik teveel had gegeten en gedronken, achterelkaar dus. Eerst mijn eigen ontbijt (gourmet gold - red.) en toen heb ik die kleine van zijn bakje weggejaagd en zijn portie ook nog opgegeten. Een flink restant ja, want hij is blijkbaar niet zo dol op zacht voer. En daarna heb ik, om de boel weg te spoelen, ook nog flink wat water opgelebberd. Ja, toen kwam het er opeens allemaal uit. In een grote golf inderdaad. Midden op het tapijt, dat klopt. Nee, was ze niet blij mee, ons mens. Dus voortaan staat ze op wacht bij het bakje van de Boez, en als die zijn eten niet opeet dan haalt ze het weg. Om te voorkomen dat ik het opschrok ja.
En nu wil ik dit interview graag beeindigen. Tijd voor mijn dutje ja. Als u nu even het raam openzet, kunnen die twee jongens buiten ruzie maken. Kan ik even rustig slapen ja.

Geen opmerkingen: