Iwan:
Ik had al best een poosje "gespeeld" met de Boez, en zag toen dat Charli nog steeds door zijn kattenluik zat te loeren. Jammer dat hij niet mee kwam doen met ons. Ook voor hem was een beetje lichaamsbeweging best wel goed geweest! Maar de dingen gaan zoals ze gaan en ik had het druk zat.
Ja, met die kleine Boez dus. Hij kreeg maar geen genoeg van mijn schijnaanvallen en nam allerlei vreemde houdingen aan. Die nieuwe verkeersdrempels in de Katbladstraat stellen trouwens helemaal niks voor. Ze zijn bijna net zo plat als de rest van de straat. Ja, dat betekent dat straks de auto's hier weer hard doorheen komen racen. Geen prettig idee, nee.....
En toen opeens liep Cera weer rond. Ja, ze was onder het wielhuis uitgekomen. Eindelijk ja. Ik denk dat ze een beetje uit haar doen is. Misschien vanwege die toestanden met haar ex-verloofde. Oh, had ik dat niet mogen zeggen?
Het gekke was dat, zodra Cera onder dat wielhuis uit was gekomen, die Bel ook weer tevoorschijn kwam. Nee, ik weet niet waar hij al die tijd had gezeten. We hebben hem minstens een uur lang niet gezien en in die tijd zat Cera dus onder een wielhuis. Maar toen zij weer rondliep, was hij er ook opeens weer. Misschien had hij zich al die tijd wel verstopt gehouden. Ja, dat is best mogelijk.
Eerst ging hij achter de Boez aan. Ja, hij ging zomaar voor het poezenloket zitten op het tafeltje van mevrouw Troy. Erg brutaal inderdaad!
Maar de Boez hield zich flink. Je kon zien dat hij toch wel een beetje bang was, maar hij kwam wel naar buiten en deed erg stoer.
Toen ben ik maar even de 3 in 1 oefening gaan doen. Ja, die heb ik van Cera geleerd. Is erg goed voor het lijf, het markeren en voor de nagels. En die boom is er uitermate geschikt voor.
Toen ik bij de tafel terugkwam, zag ik dat mevrouw Katblad zich had ontfermd over Cera. Ja, Cera kreeg een fijne aaibeurt en dat verdiende ze ook. Ik heb ze toen ook niet gestoord maar heb rustig gewacht tot ze klaar waren met die aaisessie. Ja, leuk om te zien hoe Cera daarvan genoot. Ik kan me daar inderdaad alles bij voorstellen.
Die Bel wist zich toen even geen raad. Hij stond erbij en keek ernaar. Ik denk dat hij best wel een beetje jaloers was ja.
Ik heb dus lekker in het zonnetje afgewacht tot mevrouw Katblad klaar was met het aaien van Cera. Nee, ik was niet jaloers want ik gunde het haar. Daarom heb ik hen ook niet gestoord.
Toen ging mevrouw Katblad terug naar de redactie. Ja, we waren allemaal ook wel lang buiten geweest en het was best koud. Cera ging bij het wielhuis liggen zodat ze, als het nodig was, weer snel eronder kon gaan schuilen.
En ik heb, voor ik naar huis ging, nog even netjes afscheid genomen van mevrouw Katblad en de Boez. En ik heb hen beloofd dat ik snel weer langs zou komen. En geloof me, ik hou me altijd aan mijn beloftes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten