zaterdag 31 januari 2009
Dat zou jammer zijn....
Japekoppie:
Erg prettig wanneer die kleine Zoebel beneden aan het mens laat weten dat ik boven op de lichtkoepel zit. Niet dat dat niet eerder wordt opgemerkt, want ik laat mij geregeld met zoveel kracht neerkomen om diezelfde koepel, dat het nooit onopgemerkt kan blijven. Tenzij ze dropjes in haar oren heeft gestopt, om maar wat te noemen. Maar als die kleine begint te bleren, houdt hij daar niet mee op totdat ze de trap opgaat. Dus dan hoef ik minder moeite te doen, als u begrijpt wat ik daarmee bedoel. Er is alleen een nadeel aan verbonden. En dat is dat die kleine dus ook mee naar boven komt. Zogenaamd om mij te verwelkomen.
Maar dan kan ik er dus bijna niet langs. En het is een flinke sprong, dat kan ik u verzekeren. Ik heb daar het liefst de ruimte voor, maar die heb ik niet als die kleine daar in dat raam hangt. Ja, dat is dus wel een nadeel van dit systeem van die Zoebel. Maar er is vervolgens ook weer een voordeel.
Hij vindt dat dak namelijk reuze spannend. Nee, hij is er nog niet op geweest want dat durft hij nog niet. Maar omdat hij zo nieuwsgierig is, blijft hij nog een tijdje uit dat raam hangen om naar buiten te kijken en zijn neus in de dakgeuren te steken. Dan kan ik ondertussen op mijn gemak de trap af en rustig in de keuken een hapje gaan eten. Zonder gestoord te worden door die kleine inderdaad. En mijn mens weet dat, dus zij laat hem dan ook maar even hangen. Ja, dat doet ze voor mij. En eigenlijk is dat reuze aardig van haar. Want het is daar best wel koud, met dat raam zo open. Want zij hangt er dan namelijk naast ja. Om te voorkomen dat hij eruit dondert. Uit dat raam inderdaad. Want dat zou toch erg jammer zijn heh? Als hij per ongeluk uit het raam valt? Nee, ik zal het er niet meer over hebben. Heb niks gezegd, nee......
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Nee Japekoppie, zeg jij maar eventjes niks meer !!!
Leuke foto's!
Een reactie posten