Bel de Franskat op oorlogspad, deel 2, slot.

Wij weten niet wat er is gezegd tussen deze twee of wie de meest indrukwekkende geluiden en/of blikken heeft verzonden, maar het lijkt erop of Bel zich gaat terugtrekken. Hij wendt zich van Japekoppie af en sluipt heel behoedzaam weg.
Waarschijnlijk prefereert Bel een tegenstander die in paniek wegvlucht, maar Japekop is niet van plan om dat te doen. Pech voor de Franskat dus! En wij moeten vaststellen dat Bel niet bepaald een held genoemd kan worden......


Bel is weer op onze vergadertafel beland. Maar als Japekop naderbij komt, vlucht hij naar een tafel verderop. Boez, die helemaal niks gemerkt heeft van wat zich verderop afspeelde, komt vrolijk aanlopen en lijkt de afgedankte kerstboom te willen gaan inspecteren.


Heeft ons kleine sukkeltje nu echt niet in de gaten wie er boven zijn hoofd op hem zit te loeren?


Of heeft Bel op zijn beurt misschien de Boez niet waargenomen? Wij blijven zeer oplettend....


Ja hoor, Bel de Franskat heeft de Boez opgemerkt. Zijn ogen gaan weer glimmen. Overweegt hij een sprong?


De Boez rotzooit wat tussen de planten. Volgens ons weet hij ondertussen dat Bel boven hem zit. Wij zien namelijk dat de Boez iets door zijn pootjes is gezakt en sluipt in plaats van loopt.


Bel kijkt plots een heel andere kant uit. Is dit een afleidingsmanoeuvre?


Of is hij bang dat de fotograaf zal ingrijpen als hij de Boez gaat bespringen? In elk geval heeft hij zijn meest onschuldige blik weer opgezet. Wij trappen daar wederom niet in. En terecht, zal blijken.


Want opeens springt Bel van de tafel. Ja, hij heeft Cera ontdekt. Cera, ons slim modelletje heeft waarschijnlijk haar kans waargenomen. Zij kwam met een blik van "ik heb niets gedaan" ons kantoor uitlopen en wij hebben een flauw vermoeden dat zij zich in de keuken tegoed heeft gedaan aan de seniorenbrokjes.... Omdat Cera Bel's favoriete pestobject is, kiest hij voor haar in plaats van de Boez. Een en ander gaat zo snel dat wij slechts een vage foto hebben kunnen maken van de klopjacht. Wij kunnen nog wel melden dat Cera snel was, en veilig onder een auto is gaan zitten. Omdat de lol er voor Bel nu af is, komt hij weer terug naar de plek waar de Boez net nog aan het zooien was.


De adrenaline stroomt nog aardig door het lijf van Bel, dus hij neemt geen tijd voor flauwekulletjes. Zijn gegrauw en gesnauw en zijn hele lichaamshouding maken dat de Boez nu wel erg ongerust uit zijn kleine puberoogjes kijkt!
Wij hopen nu toch echt dat Japekop zijn pleegneefje te hulp komt schieten! Anders moeten wij ons gaan mengen in dit kattengebeuren terwijl wij eigenlijk liever "de natuur" zijn gang willen laten gaan, om het maar zo te zeggen.


Doch Japekop stelt ons diep teleur. Hij is de drukte op straat zat. Hij zou natuurlijk ook verder kunnen gaan met zijn verkenningsronde als dit alles, wat nu op straat plaatsvindt, hem niet interesseert! Maar hij verkiest de beschutting van het redactiekantoor. De dingen gaan ook nooit zoals wij, mensen, ze graag zien!


Onze grote verkenner stelt ons nog verder teleur door in de vensterbank te gaan zitten. Wat is dit nu weer voor stom statement? Wij snappen soms helemaal niets van het kattengedrag.
Hoewel, hebben wij iets gemist?


Ja, waarschijnlijk hebben wij inderdaad iets gemist. De Boez is namelijk ook naar huis gekomen. Bel zit nu in zijn eentje in de plantenbank en kijkt teleurgesteld om zich heen. Niemand meer om te pesten!
Japekop dus, moet de Boez op de een of andere manier duidelijk gemaakt hebben dat het gedonder over moet zijn. Dus eindelijk is de Boez braaf naar huis gekomen. Hij zit wel nog even in de deuropening naar Bel te kijken, maar dat zal ook wel een reden hebben. Wij sluiten het raam en daarna de deur. Al onze redactiemedewerkers zijn weer veilig ingesloten. Cera zit nog onder de auto, maar dat moet zij weten. Bel blijft nog even rondhangen maar vertrekt tenslotte maar. Op zoek naar andere "slachtoffers"? Wij kunnen er slechts naar gissen.