Japekoppie:
Ik ben verdorie helemaal uit mijn routine. Ja, dat komt voornamelijk door die kleine Boevemans. Zoebel ja. En ook wel een beetje door dat gedoe in de straat inderdaad. Ja, het is namelijk zo dat ik altijd bij het ontbijt van mijn mens aanwezig ben. Tenminste, dat was mijn routine. Controle van het beleg op knapperbrood dus. Ja, dat beleg varieert van kaas in allerlei smaken tot soorten vleesplakjes. Wel, ik reken het tot mijn taak om voor te proeven. Of het nog wel goed is en niet al te lang heeft gelegen want je weet maar nooit met mensen. Nee, zij pakken namelijk maar een paar plakjes van het een of ander per keer, en lopen daarbij het ernstige risico dat de rest uitdroogt of zelfs bederft. Nee, ik zou dat risico niet willen lopen en het voorkomen door direct zoveel mogelijk ervan op te eten. Maar goed, het is niet anders - dat mensengedrag ja - en dus heb ik de taak op mijn schouders genomen om te controleren of dat, wat op of tussen het brood ligt, nog wel gegeten kan worden door mijn mens. Nee, ruiken alleen is niet voldoende. Je moet even een hapje ervan nemen om tot een echt verantwoorde conclusie te kunnen komen, als u begrijpt wat ik bedoel.
Maar waar het nu om gaat is dat ik dus uit mijn routine ben. Ja, zo druk met die Zoebel van mijn nek af te houden en hem te ontlopen, dat ik niet meer altijd in de gaten heb dat er een broodje op tafel komt. Met plakjes ertussen ja. Die inderdaad gecontroleerd moeten worden door mij; u begrijpt mij helemaal. Dus wat ik eigenlijk zeggen wilde is dat, mocht mijn mens mogelijk een voedselvergiftiging oplopen of buikloop door het nuttigen van voedsel dat niet door mij is gecontroleerd, dan weet u nu dat dat dan niet mijn schuld is. Ja, het is erg gevaarlijk om een Zoebel in huis te halen dus. Dat wou ik even aan u kwijt, inderdaad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten