Cera's nieuws (2)

Cera:
Mevrouw Katblad, ik wil u nog het een en ander laten zien. Maar dan moet u natuurlijk wel met mij meelopen. Eerst een stukje door wit gebied ja, de parallelstraat dus, dan even langs het gevaarlijke water en vervolgens weer de Katbladstraat in. Gaat u met mij mee?



Nee, ik ben niet in het water gevallen. Ja, u ziet mij even niet maar dat komt omdat ik onder een auto zit. Nee, daar heb ik geen speciale reden voor, het kwam zomaar in mij op. Er is hier ook geen nieuws voor u nee.



Uitkijken bij het oversteken ja, dat doe ik altijd. U ook? Goed zo. Dan gaan we nu naar de Kabladstraat want daar is het nieuws. Ja, we hebben inderdaad een stukje omgelopen want ik had geen zin om twee keer langs het nieuws te moeten lopen. U snapt het niet? Geeft niet. Komt straks wel ja.

Het wordt nu best gevaarlijk. Ik weet niet of ik nog durf. Nee, ik ga alleen als u vlak naast mij blijft lopen. U gaat mij toch niet in de steek laten heh? Ik bedoel dat u niet, als het te eng wordt, weer dezelfde weg teruggaat zonder mij te waarschuwen. Dat belooft u? Dan is het goed.

Dit is al erg gevaarlijk ja. Een grote machine en daar moeten we dus langs. Loopt u er gerust omheen dan ga ik er onderdoor. Ja, want ik verdom het om vlak langs die stratenmakers te gaan. Ze maken lawaai en ik vind ze eng. Fijn dat u ze niet eng vindt, dan kan een van ons tenminste het hoofd koel houden.

Kijk. Halve bomen over de weg en allemaal stenen. Ook veel zand ja. Dat vindt u ook niet griezelig? Wel, ik dus wel. Nee, ik kom hier niet graag meer. Ja, ik dacht dat dit allemaal nieuws voor uw krant zou kunnen zijn maar blijkbaar is het geen nieuws meer. Dat is nu erg jammer want ik dacht u echt te verrassen met een bijzonder item voor uw katblad. En daarvoor moest ik ook nog eens vele angsten overwinnen ja.

Wel, dan moeten we hier maar wat foto's maken van mij als model. Ja, onder de titel van "topmodel in opgebroken straat" of "topmodel op steenmassa" of iets dergelijks. U ziet mij bijna niet? Tja, ik heb een camouflagevacht. Nee, daar kan ik dus niks aan doen, zo ben ik geboren.

Nou, dan is deze hele tocht dus voor niets geweest. Nee, dan gaan we maar gauw terug naar de redactie. Heb ik nu toch weer onnodig beslag gelegd op uw kostbare tijd! Oh, u vond het wel gezellig zo, met mij op stap? Daar ben ik erg blij om want dan voel ik me minder bezwaard.

Misschien dat u mij dan voor die gezelligheid een passende beloning kunt geven? Nee, u weet vast wel wat ik graag wil hebben. Ja, leuk heh? Dat we elkaar al zo goed kennen, bedoel ik.