Tokkie Troy:
Het is hier vaak hommeles. Vooral een half uurtje voor het eten, dan raken de gemoederen van de jongens snel verhit. Hoe zich dat uit?
Wel, dan vliegt die kleine Boezel mijn zoon Japekop steeds om zijn nek. Ja, zijn poten er helemaal omheen, en dan gaan hangen. Nee, dat vindt Japekop heel irritant. Ja, hij kan erg boos worden, mijn zoon, vooral als hij op zijn Gourmet zit te wachten. Dan wil hij geen gezeur aan zijn kop. Als het hem te veel wordt, dat gehang om zijn nek, werkt hij die kleine tegen de grond. Dat doet hij dan al grommend ja. Boezel ligt dan op zijn rug op de vloer en geeft zich over. Maar dat duurt dan maar eventjes hoor, die onderdanigheid. Ja, zodra Japekop dan wegloopt, vliegt die kleine weer achter hem aan. Begint het gedoe weer helemaal opnieuw ja.
Kijk, hier ligt de Boez weer op de loer. Hij vindt Japekop fantastisch ja. Nee, mij laat hij wel met rust, maar Japekop valt hij constant lastig.
Als Japekop in de gang zit, zit de Boez in de deuropening. Klaar om weer bovenop mijn zoon te springen. Soms heb ik wel eens medelijden met mijn zoon, want die kleine kan aanhouden hoor! Ja, dat gaat net zolang door tot het diner wordt opgediend. Ons diner ja.
Hier maakt de Boez rare sprongen om de aandacht van Japekop te trekken. Ja, die kleine wil graag met Japekop spelen maar mijn zoon ziet dat niet zo zitten. Nee, hij is geen speler of vechter, zegt hij altijd, maar een verkenner. En die spelen dus niet, volgens mijn zoon. Terwijl het toch zo leuk had kunnen zijn. Ik bedoel dat ik liever had gezien dat ze samen wat meer lol zouden maken, die twee. Maar blijkbaar zit dat er niet in heh? Die kleine blijft het wel proberen ja. En als het Japekop allemaal teveel wordt, dat gehang om zijn nek enzo, dan gaat-ie zeuren om naar buiten te mogen. Om te gaan verkennen inderdaad.
Maar zo vlak voor het eten laat ons mens Japekop niet naar buiten. En om van dat gezeur af te zijn krijgen we dus af en toe ons eten wat eerder. Want zodra de bakjes met Gourmet op de vloer worden gezet, is het afgelopen met het gedoe. Dan hebben we een paar minuten rust ja. Dan hoor je geen gegrom meer maar alleen nog maar gesmek. Als het eten op is, gaan we ons allemaal even wassen. Maar die kleine is daar wel erg vlot mee klaar. En dan begint het weer opnieuw, dat gehang en gegrauw. Maar meestal is dat dan boven. Dan is het beneden lekker rustig ja, en daar genieten mijn mens en ik van. Van die rust ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten