Cera: Eindelijk waren we weer eens tegelijkertijd buiten, mijn verloofde Japekoppie en ik. Dus ik dacht dat we wel even samen een stukje zouden gaan verkennen. Of gewoon een beetje zooien, want dat vind ik ook wel eens leuk om te doen. Maar Japekop had het druk met andere zaken, zei hij. Ja, hij moest hoognodig naar het dak om daar te gaan controleren. Nee, wat hij daar controleert is strikt geheim. Niemand weet dat, zelfs zijn moeder niet.
Maar goed, Japekop liep me dus zomaar voorbij. En dan vond ik niet aardig van hem.
Ik dacht nog even dat hij zich zou bedenken. Dat wij toch nog even samen een stukje straat zouden gaan doen. Maar ik vergiste me.
Hij kroop onder een poortje door en verdween. Ja, dat is zijn route naar het dak. Via een steegje naar een muurtje op een schuurdak en dan verder omhoog. Hij kan er maar net onderdoor, onder die deur. Maar dan moet hij niet dikker worden, anders blijft hij er onder vaststeken. Ja, dan zit hij vast en dat zou heel vervelend zijn inderdaad. Nee, daar op die daken kom ik nooit. U vraagt mij waarom niet? Wel, dat behoort niet tot mijn gebied. Hoeft ook niet nee, want ik heb al de hele straat en de Hoftuin enzo. En ook de daken achter mijn huis, en daar heb ik mijn poten al vol aan.
Nou, daar sta ik dan met m'n goeie gedrag. En u geloof ik ook, niet? Want u was toch op weg met Japekop voor een rondje? Om een reportage te maken, niet? Wel, dan heb ik een voorstel. Gaan wij toch samen dat rondje maken? Gezellig u en ik weer eens samen op stap. Ja, dan ga ik nieuws zoeken en daar maakt u dan weer foto's van. Laten we Japekop maar lekker in zijn sop gaarkoken, heh? Ja, dan wordt het toch nog een vorm van gezellie ja. Zal ik voorgaan of gaat u?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten