vrijdag 21 november 2008

Geen intimidatie maar aanmoediging


T. Troy:
Nee nee, elke vorm van intimidatie is mij vreemd. Ik zit hier gewoon erop toe te zien dat die kleine zijn bakje leegeet omdat hij nog moet groeien. Ja, hij krijgt ander eten dan ikzelf en mijn zoon, want wij mogen alleen nog seniorenspul en die kleine moet juist junioreneten hebben. U zegt dat de Boez zijn bakje heus wel leeglebbert? Wel, daar ben ik dus niet zo zeker van en daarom zit ik hier. Hoezo hoort u mij grommen? Dat hoort u dan verkeerd want dat is geen grommen maar dat zijn aanmoedigingsgeluiden. Nee, ik ben echt niet op zijn eten uit, stel je voor! Wat ik doe als hij voortijdig zijn diner beeindigt? Wel dan ruim ik even de restjes op, want je weet maar nooit of er vliegen op gaan zitten of dat er ander ongedierte op afkomt. Nee, ik weet dat ik geen junioreneten mag hebben, maar het kan toch niet zo zijn dat hier voerbakjes met restjes in huis rondslingeren, heh? Nee, hygiene gaat voor. Dus mocht Boezel zijn bakje onverhoopt en ondanks mijn aanmoedigen niet leegeten, ben ik er als de kippen bij om zijn eetplek schoon te maken. Bovendien is dat juniorspul ontzettend lekker maar daar bedoel ik verder niks mee.
Ik heb mijn avondeten al op ja. Ben ik inderdaad heel vlot en als eerste mee klaar altijd, maar dat is alleen maar opdat ik dan die kleine kan gaan aanmoedigen. En om de restjes op te ruimen ja. Maar dat ik zou intimideren, dat is dus beslist niet waar. Dat maakt u er van ja.

Geen opmerkingen: