Kaija:
Mogge, mevrouw Katblad! Wat ik hier doe? Beetje aan het zooien. Nee, niks belangrijks. Ja, ik heb wel even tijd om u iets te laten zien. Komt u mee?
Even wachten hoor. Ik moet nog snel even iets doen.
Ik kom er zo aan! Even iets doen!
Bent u me nu toch achterna gelopen? Nee, wat ik u wil laten zien is niet hier. Ik moet namelijk even braken. Dat doe ik liever hier ja, tussen het lage struikgewas. Maar u heeft daar niets mee nodig, dus als u even zo vriendelijk wilt zijn om uw camera ergens anders op te richten, dan braak ik nog wat.
Ja, hier is het. Ach, u kende deze plek al? Ja, nu de blaadjes zijn gevallen is het hier erg kaal geworden. Nee, het is geen schuilplek meer. Maar dat had u zelf ook al gezien, neem ik aan.
Kijk! Een stoel ja. Mijn stoel dus. Staat hier inderdaad al een tijdje, maar eerst lag hij ondersteboven en nu staat hij rechtop. U vindt dat niet interessant? Nou, ik dus wel.
Want nu kan ik er namelijk op zitten. Ja, een geweldig plekje voor mij alleen. Ja, ik kan hier vandaan de tuin goed overzien. Met rugdekking inderdaad.
U zou mij natuurlijk kunnen ronddraaien, want deze stoel kan draaien. Wat bedoelt u met: ik wil geen vieze schoenen?
Nou, dan kijk ik zelf wel rond. Ja, ik ben erg teleurgesteld over uw weigering mij rond te draaien. Nee, niet verdrietig. Ik weiger zelf ook regelmatig dingen te doen namelijk.
Dat was dus wat ik u wilde laten zien. Deze stoel dus inderdaad. U vindt dit nauwelijks nieuws? Niet geschikt voor uw krant? Sta ik niet mooi op de foto's? O, gelukkig. U gaat het toch plaatsen dus. Mag ik u dan hartelijk bedanken? En tot de volgende keer maar weer. Nee, ik blijf hier voorlopig wel even zitten en loop niet met u mee terug. Ik zit hier namelijk heel fijn, ja.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten