Gistermiddag was er opeens, zonder waarschuwing vooraf, een bliksemflits gevolgd door een vreselijk harde klap. Cera was net op bezoek gekomen en dus zagen wij vier katten tegelijk de lucht invliegen. Boez, Japekop en T. Troy vlogen vervolgens de trap op naar boven, Cera dook weg onder de eettafel. Het duurde zeker een kwartier voor het sein "veilig" werd gegeven.....
Wij hebben, in de nacht, de kleine Mini gezien in de Kruidentuin, in gezelschap van een vreemde cyperse kater. Ze deden nogal geheimzinnig en waren niet bereid tot een interview. Mini haalde haar neus op toen wij om opheldering vroegen, de vreemde kater dook weg tussen de struiken.
Zouden Mini's mensen wel weten dat deze kleine poes geheimzinnige ontmoetingen heeft???
Vandaag kwam Bolle-wangen weer eens langs. Met zijn sirene op volle sterkte. Hij was drijfnat en op zoek naar een nieuwe moeder van zijn a.s. kits. Omdat wij voor hem geen vruchtbare dame in voorraad hadden, verspilde hij zijn tijd niet met blijven rondhangen. Vandaar dat wij geen foto van hem konden maken.
Vanavond, toen wij in het nat en donker thuiskwamen, hoorden wij verderop klaaglijk gemiauw. Natuurlijk gingen wij met onze camera op het gehuil af en troffen Oscar op het dak aan de straatkant. Hij kon daar niet naar beneden. En wij konden hem helaas niet helpen.... Nadere berichten volgen nog.
Vandaag is Japekoppie geruime tijd aan het verkennen geweest. Ja, in de regen. Toen hij zich tenslotte weer meldde, was hij doornat. (Lees: Verzopen Kat) Nadat hij overal in huis zijn (modderige) sporen had achtergelaten, hebben wij hem afgedroogd met een handdoek. Na deze behandeling was de handdoek drijfnat maar J. was droog. En voor de eerste keer heeft J. niet geprotesteerd tijdens het afdrogen. Wij moesten toen wel een nieuwe keukenhanddoek ophangen.
Mevrouw Troy is vandaag erg zenuwachtig geweest. Dat kwam doordat en Cera en Oscar enkele keren via het kattenluik zijn binnengekomen om nieuwe krachten op te doen (d.w.z. brokkies roven). Zij (T.Troy) moest toen van nervositeit een beetje braken, nadat zij net wat had gegeten. Vervolgens (zuinig als zij is) begon zij haar eigen braaksel op te eten. Dat vonden wij geen goed idee. Het mag dan wel crisistijd zijn, wij geven liever nieuw voer dan dat wij reeds overgegeven brokken opnieuw opgegeten zien worden. Met een stuk keukenrol hebben wij de troep opgeruimd. Mevrouw Troy keek grommend toe.
donderdag 5 november 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hè jakkes, mevrouw Troy, het mag dan crisis zijn, maar er zijn natuurlijk wel grenzen...
Een reactie posten