Op onze avondronde kwamen wij in Iwan's straat een nieuwe vreemde tegen. Hoewel, wij kwamen hem/haar niet tegen maar zagen haar/hem in de verte lopen, en na zeker 10 minuten lokkende geluidjes gemaakt te hebben met een veelvuldig gepuhrrrr, kwam hij/zij uiteindelijk naar ons toe om kennis met ons te maken.
Natuurlijk heeft iedere kat het volste recht om de mens, in zijn geheel of gedeeltelijk, flink te wantrouwen. En trouwens ook genoeg redenen, nu we het hier toch over hebben. Het is dan ook niet vreemd dat deze haarfabriek ruim de tijd nam om te beslissen wel of niet op onze toenaderingspogingen in te gaan.
Maar toen hij/zij eenmaal de beslissing "wel" had genomen, kwamen wij bijna niet meer van hem/haar af. Natuurlijk lieten we hem/haar kennis maken met onze speciale aaitechniek (speciaal omdat wij in 1 hand de camera vasthouden en met de andere dan ook nog - liefst met de vacht mee- pogen aangename strijkbewegingen te maken), en dat scheen hem/haar te bevallen. Tussen het aaien door echter, had hij/zij wel de dringende behoefte zich ergens omheen te draaien, en daarmee bedoelen wij de zgn. "Leidenaartjes", lantaarnpalen (ook van het Leidsche type) en onze benen uiteraard.
En tussendoor zag hij/zij ook nog kans onze camera een flinke kopstoot te geven op het moment dat wij afdrukten.
Tenslotte leek de haarfabriek voldaan te zijn en vertrok richting volgende lantaarnpaal. Wij verwachtten hem/haar in het donker te zien verdwijnen en riepen al een vaarwel, doch dat hadden wij beter niet kunnen doen.
Ontroerd door zoveel vriendelijkheid van onze kant, keerde de Nieuwe Vreemde naar ons terug, en moesten wij opnieuw door de knieën. Het werd zodoende een langdurig afscheid.
3 opmerkingen:
Haha, dit komt me bekend voor. Ik moet ook altijd even kennismaken met haarfabrieken uit de buurt en die lopen dan soms ook met je mee...
Een nieuwe bewoner van de Katbladbuurt. Zo hoort dat. Er gaan er verhuizen en er komen nieuwe terug. Ben benieuwd naar zijn verhalen in de toekomst!
Hij/zij is leuk!
Een reactie posten