zaterdag 7 november 2009

Morgen weer een dag.


Oscar:
Ja, ik heb nu helemaal door hoe dat kattenluik van de redactie werkt. En dat is verduveld handig, want als ik trek heb in een hapje, weet ik nu waar ik dat kan halen. Goed, het zijn dan wel seniorenbrokken, maar wel van een goede kwaliteit en dus ben ik daar beslist niet vies van. Boez vindt het prima dat ik bij hem langskom, ja. Ik geloof dat hij het wel cool vindt dat ik zomaar daar binnen durf te komen. Nee, ik ben er nog niet achter waar zijn voerbakje staat, maar dat komt vast nog wel.



Boez wacht altijd eerst tot ik klaar ben met eten. Ja, ik eet meestal door tot ik niet meer kan of tot die bakjes leeg zijn. Wel, het valt me op dat de bakjes niet meer zo regelmatig worden bijgevuld. Het zou best kunnen dat dat te maken heeft met mijn bezoekjes, ja.



Nee, ik had deze keer geen zin om met de Boez te spelen. Dus besloot ik weer naar buiten te gaan. Maar ik veranderde van gedachten.


Ja, dat was omdat het regende. En als je lekker droog kunt zitten? Wel, u snapt mij vast wel. En ik ken de bovenverdieping daar nog niet, dus het leek me een goed plan om van de gelegenheid gebruik te maken. Maar dat ging niet door want dat wilde dat mens niet. Nee, dat had vooral te maken met die twee oudjes. Die lagen boven te slapen inderdaad, en die mocht ik niet wakker maken.



Daarom ging ik dus maar weer die kamer in. Om te kijken watvoor leuke speeltjes de Boez allemaal heeft; een hele mand vol ja. Nee, dat kussentje vond ik niks. Er zaten belletjes aan en kattenkruid in, maar het was niet mijn smaak. Eigenlijk wilde ik graag met dat ene muisje spelen, maar daar was de Boez al mee bezig.



Dus ik zei tegen de Boez dat ik best wel met zijn muisje wilde spelen, maar dat mocht niet van hem. Nee, hij nam de muis in zijn bek.



En begon nog hard te grommen ook. Nee, dat had ik niet van hem verwacht. Ik dacht dat Boez een doetje was, maar in dit geval was dat dus niet zo.



Ja, hij werd helemaal link. Die muis was van hem en van hem alleen. Ja, de boodschap kwam goed over.



Toen ben ik nog gaan zoeken naar andere speeltjes. Er lag nog een bal met een belletje erin. Erg kinderachtig inderdaad, dus daar kon ik niks mee. Nee, eigenlijk wou ik gewoon die muis en niks anders.



Toen heeft dat mens voor mij ook een muis uit de kast gepakt. Ja, een hele verse die nog nooit was gebruikt. Daar heb ik toen even mee gespeeld. Nee, niet zo lang want ondertussen was het droog geworden. Toen ben ik dus weer naar buiten gegaan. De Boez ging niet met mij mee, nee. Hij wou zijn muis niet in de steek laten, heh? Ja, die dag ben ik nog een paar keer op bezoek gegaan. Gewoon om te kijken of er nog wat te doen was. Maar 's avonds was opeens dat luik dicht. Ik dacht dat ik het wel zou open krijgen en heb een hele tijd er tegenaan staan rammen. Nee, tenslotte moest ik het opgeven. Ja hoor, morgen weer een dag. En hopelijk zijn de bakjes dan ook weer bijgevuld, heh?

3 opmerkingen:

ina zei

Je kunt zo langzamerhand wel een opvanghuis gaan beginnen op de redactie, er komen er steeds meer ongenood binnen.

de redactie zei

Helaas, mevrouw Troy zou daar nooit toestemming voor geven...

Hans zei

Er zijn electronische kattenluikjes, die alleen je eigen katten doorlaten. Maar die zal jij nooit aanschaffen. Door de regels door lees je overduidelijk dat je die stiekeme bezoekjes van Oscar en Cera best leuk vindt!!!!