Terwijl de examencommissie zat te vergaderen over Cera's examenuitslag, besloot mevrouw Katblad maar eens een keer langs te gaan bij het Heidepoesje Gizmo. Het was immers best wel een tijdje geleden dat wij de kleine Miss Gizz hadden gezien, en dus was het hoog tijd. Wel, toen de deur werd opengedaan door het zij-mens van Giz, maakte de kleine poes direct misbruik van de situatie en ontsnapte naar buiten. Ja, wel een beetje eng, want er reed af en toe een wielhuis of een tweewieler voorbij. En als je nog zo klein bent als Giz, schrik je gauw van al die vreemde voertuigen. Maar ja, je bent jong en erg nieuwsgierig, en de wereld moet door jou ontdekt worden. Dus je laat je niet zo makkelijk kisten!
Onder het bankje was het relatief best wel veilig. En er lagen leuke bladeren waarin je fijn een beetje kunt graven en mee kunt zooien. Het mens van de Giz vertelde ons dat ze eigenlijk van plan is het bankje te verwijderen omdat er erg vaak mensen gaan zitten (bij nacht en ontij, zeg maar) om daar een alcoholisch drankje te nuttigen. En diezelfde mensen laten daar dan hun troep achter, dat kunt u op bovenstaande foto duidelijk zien. Tja, dat heb je als je midden in de stad woont aan een mooi stukje water. Maar om nu dat bankje daarvoor weg te halen? Zo'n mooi schuilplekje voor Gizmo? Nee, wij vinden dat geen goed idee. Misschien dan maar wat plantenpotten op het bankje zetten zodat er niet meer gezeten kan worden? Weghalen vinden wij echt geen optie!
Gizmo stak opeens zomaar de straat over en kroop onder een wielhuis door om bij het gevaarlijke water te komen. Het was weliswaar een groot wielhuis, maar toch kunt u nu zien dat de Giz nog echt een jong, klein poesje is. Ze hoefde niet eens te bukken om onder het wielhuis door te lopen.
Gelukkig kwam de Giz snel weer terug naar haar huis. Ze komt nog maar zelden buiten op straat en is dus nog steeds bang voor al die vreemde geluiden en langsrijdende voertuigen. En dat is maar goed ook, vinden mevrouw Katblad en het mens van Giz. Wanneer Gizmo wat ouder is, mag zij vast wel vrij in- en uitlopen, maar dan aan de achterkant van haar huis waar ze enkele tuinen kan bezoeken en ruimte genoeg heeft om te spelen en te klooien en zooien. Maar zolang er langs het gevaarlijke water nog zoveel verkeer langskomt, is dit geen speelterrein voor poezen.
Wel, Miss Gizzy had genoeg gezien en wilde eigenlijk graag weer naar binnen toe waar Poek was en het bovendien ook veilig was. Daarom nam mevrouw Katblad afscheid van de Giz en haar mens. Het was erg leuk om Gizmo weer eens te zien, te kunnen constateren dat ze behoorlijk gegroeid was en het goed maakte. We gaan vast en zeker over niet al te lange tijd weer eens langs, zei mevrouw Katblad. Wel, wij zullen haar daaraan houden!
1 opmerking:
Wat is ze leuk!
Een reactie posten