Fijn gesprek.

Rooie Gijs:
Zo mevrouw Katblad, weer een rondje aan het lopen? Nee, ik snap het wel want u heeft natuurlijk ook uw beweging nodig heh? Ja, u mag het nu wel regelmatig hebben over het overgewicht van sommige haarfabrieken in de katbladbuurt, maar u bent zelf ook niet een van de slankste, heh? Ook dol op lekkere hapjes zeker? Ja, dat dacht ik al. Maar die kleine wandelingetjes van u zetten geen zoden aan de dijk hoor. Nee, om af te vallen mag u er wel een paar kilometertjes aan vastplakken. Ach, u weet dat zelf ook wel? Maar het komt er gewoon niet van? Oh, te veel achter de laptop zitten? Wel, ik vind dat een slecht excuus.



Ach, u herkent dus een hoop in het gedrag van de wat meer volslanke haarfabrieken? Gebrek aan lenigheid dus niet snel kunnen vluchten zeker, heh? Ja, dat is een handicap inderdaad. Heb ik ook last van, maar dat ligt meer aan mijn artrose. Oh, heeft u ook? Nou, dan hebben wij dus ook wat gemeen! Ja, gezellig gesprek is dit, gaat u vooral verder. Wel, ik heb vooral last bij het krabben aan mijn oren en het wassen van het achterste deel, zal ik maar zeggen. Daar komt nog bij dat mijn vacht de neiging heeft tot vorming van klitten. Daar heeft u geen last van? Ja, ook het slaapkamerraam in- en uitklimmen geeft me regelmatig problemen. Inderdaad, daardoor ben ik regelmatig wat chagrijnig, dat klopt. Is ook geen wonder, heh?
Fijn dat u mij begrijpt. Nee, dat wegjagen van vreemdelingen heeft meer te maken met mijn behoefte aan eigen ruimte, zal ik maar zeggen. Ja, ik vind dat grenzen er zijn om gerespecteerd te worden, en dat geldt dan vooral voor mijn grenzen dus. Ja, met die behoefte ben ik geboren en opgevoed, en niemand die dat er nu nog uitkrijgt. Is ook nergens voor nodig, nee.



Dat maakt inderdaad dat sommigen mij geen lieve kat vinden. Mensen en katten, ja. Maar ik ben dus helemaal niet zo onaardig. Nee, als aan alle voorwaarden is voldaan wat mijn omgeving en voeding betreft, ben ik erg lief en tevreden. Ja, daar kan mijn mens u alles over vertellen. Doet ze ook regelmatig? Ja, mijn mens is een goed mens om bij te wonen. Ach, natuurlijk ben ik ook wel eens wat chagrijnig tegen haar, maar dat accepteert ze en dan laat ze me gewoon met rust totdat mijn boze bui weer voorbij is. Ik laat haar zelfs mijn klitten wegknippen terwijl dat echt geen pretje is, hoor! Nee, ik weet dat ze dat doet om mij te helpen en niet om me te pesten.



Tja, dat ik vaak wat bozig kijk, daar kan ik niks aan doen. Ik zou zelfs durven zeggen dat dat juist iets speciaals in mijn uiterlijk is. Ja, het onderscheidt me van de andere haarfabrieken inderdaad. Fijn dat u het met me eens bent.

Die boze blikken van mij zijn net zo speciaal als die domme uitdrukking van uw jongste bediende. De Boez ja, die bedoel ik. Tjonge, wat kan die appelig kijken. Ik heb u nu toch niet beledigd? Ah, fijn dat u het alweer met mij eens bent. Wat een fijn gesprek is dit. Ja, het was eens tijd voor een goed gesprek tussen ons heh? En ook voor een paar mooie foto's, inderdaad. Sta ik er goed op? Komen mijn unieke blikken goed uit, denkt u?

Nee, ik weet niet of ik een volgende keer weer in de stemming ben voor zo'n gezellig onderhoud. Ja, het zou best kunnen dat ik dan weer in een zeer chagrijnige stemming ben en niet zo vriendelijk als nu. Dat komt dan omdat ik het druk heb met het uitzetten van vreemdelingen, ja. Ja, ik ben nog steeds de partijleider van "Hof is Vol". Soms heb ik het gevoel dat ik daar eens mee moet ophouden en van mijn pensioen moet gaan genieten, maar voorlopig lukt het me nog niet om afscheid te nemen van de partij. Ach, we zien wel wat de toekomst brengt, heh?

Ja, ik heb ook erg genoten van dit onderonsje. Maar wilt u dat kleine ettertje van u meenemen als u de Poort door gaat? Ja, anders moet ik hem zelf strakjes de tuin uitrammen en dat kost altijd erg veel energie. Wel, zullen we dan maar "tot ziens" zeggen? Nee, ik kan u ook niet beloven dat ik mevrouw Troy niet meer zal lastig vallen. Nee, zo fijn was ons gesprekje nu ook weer niet.