Je wist het nog niet,
maar ik dus wel,
ik had je al uitgekozen.
Dus toen jij mij opnam
en je schoot aanbood,
wist ik dat ik bij jou
zou blijven.
We hadden het goed.
Ik hield van jou,
jij hield van mij,
anders was ik niet gebleven.
Nu is het tijd.
Ik ben moe, ben ziek, ben op,
ik moet je gaan verlaten.
Treur niet om mij.
We hadden het goed.
Ik koos jou
en jij koos mij,
niet voor niets.
Vaarwel mijn mens,
en vergeet nooit:
wij hadden het zo goed.
Samen.
dinsdag 14 oktober 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Mooi, heel mooi ...
prachtig verwoord Annemarie, heel ontroerend
Mooi,
en lief !
Een reactie posten