Als een pudding

Op een klein rondje door de katbladbuurt, kwamen we deze mooie kerstboom tegen. Jawel, in de Hoftuin dus, maar dat had u al gezien. Wij waren uiteraard niet op zoek naar kerstbomen maar naar kattenbeesten, om te zien of horen of er nog nieuws was, doch er was weinig volk buiten. Terwijl we echter deze boom met zijn lichtjes stonden te bewonderen, zagen we toch in de verte een haarfabriek lopen. Het was Mio.


Mio, woonachtig in het hof en lid van de partij "Hof is Vol", stond bij de schuurdeur te wachten op zijn mens, die net was thuisgekomen. Want als mens thuiskomt, komt er eten in het bakje, heh? Daar wij telepatisch contact hebben met alle katten uit de katbladbuurt (maar ook dat had u al gemerkt natuurlijk), vingen wij de gedachten van Mio op.
Mio: Wat hebben ze daar nu op het raam gehangen. Moet zeker kerstboom voorstellen. Mens schiet op. Zie je niet dat ik sta te vernikkelen? En waarom was je nu weer zolang weg? Je hebt niet eens gezien dat Harremans net via ons kattenluik naar binnen is gegaan. Goed dat er niks meer in mijn etensbakje zat. Harremans moet eigenlijk ook het hof maar uit. Hij is weliswaar langer ingeburgerd dan ik, maar hij gedraagt zich vreemd en brutaal. Ik zal dat morgen met Rooie Gijs bespreken. Die is het vast wel met mij eens. Wat doet dat mens toch allemaal in die schuur?


Kijk, laat ie zijn boodschappentas hier zomaar staan. Zou zomaar wat uit gepikt kunnen worden. Het is maar goed dat ik er ben om op zijn spullen te letten. Schiet je nu nog op of hoe zit het?

Kijk dan, die zogenaamde kerstboom. Er zit lucht in, dat zie je zo. Een haal met een nageltje en het ding zakt als een pudding in elkaar. Het is binnen ook versierd, zie ik nou. Gaan ze straks zeker weer allemaal zitten eten. Ja, ook borden op tafel. Zo, ze verwachten nogal wat mensen zo te zien! Zou mijn mens daar straks ook heengaan? Dan is hij natuurlijk weer een paar uur weg. Als hij me maar eerst eten geeft. En als hij vanavond te laat thuiskomt, dan weet ik al wat het eerste is dat ik morgen ga doen. Gewoon mijn nagel in dat groene ding. Dat zal ze leren daar, met hun etentjes!